به گزارش «کمال مهر»؛ به نقل از آناج، انتخابات پارلمان عراق هرچند در سایه حوادث تلخ قدس و نیز جنایت‌‌های صورت گرفته از سوی صهیونیست‌ها در محاق ماند اما به جرات می‌‌توان گفت پیروزی جریان صدر در این انتخابات یکی از مهمترین حوادث صورت گرفته در یک هفته گذشته در خاورمیانه بود. کشور عراق با قرار گرفتن در منطقه ژئوپلتیک خاورمیانه، با تاریخ درخشان و وارث تمدن بین النهرین، با داشتن پنجمین ذخایر نفتی جهان و ظرفیت تولید روزانه ۳٫۸ میلیون بشکه نفت همواره در مرکز توجه قدرت‌‌های بزرگ منطقه و جهان قرار داشته است.
حمله آمریکا به عراق، سقوط صدام حسین و ظهور و سقوط داعش در عراق محوری ترین تحولات ۱۵ سال گذشته این کشور بوده است. عراق به عنوان نقطه اتصال عرب و عجم در جهان اسلام، یکی از نقاط جغرافیایی است که دشمنان جمهوری اسلامی برای ضربه زدن به نظام از موقیت استراتژیک آن بهره برداری می‌کنند.
انتخابات پارلمانی صورت گرفته در عراق علاوه بر عرصه رقابت جریان‌های سیاسی داخلی، میدان تقابلی برای دو قدرت متعارض یعنی آمریکا و متحدان عربی آن در منطقه در یک سو و ایران و متحدین منطقه‌ای آن در سوی دیگر بوده است. نکته شگفت آور و قابل تامل در انتخابات اخیر عراق پیروزی ائتلاف سائرون متشکل از جریان صدر و برخی جریانات چپ این کشور در انتخابات بوده است.
نتیجه‌ای که حتی شاید خوش بین ترین طرفدار جریان صدر نیز نمی‌توانست آن را پیش بینی کند اما نقطه اتکا و یا دلیل پیروزی جریان صدر در این انتخابات چه بوده است؟ طبیعتا پیوند زدن پیروزی این جریان به جریانات چپی که در ائتلاف با صدر بوده‌اند بسیار دور از واقعیت خواهد بود. حتی نقش جریان صدر در مبارزه با تروریسم داعش چندان قابل توجه نبوده است. موفق ترین کارنامه در مبارزه با داعش متعلق به حشد الشعبی بوده است که به همراه جناح حیدرالعبادی جایگاه دوم و سوم را در انتخابات به خود اختصاص داده‌اند.
سفر کوتاه مدت مقتدی صدر به عربستان سعودی در پاییز سال گذشته که با اظهار نظرهای ضد و نقیضی همچون تلاش برای بهبود روابط ایران و عربستان در عراق و غیره همراه بوده است به زودی به فراموشی سپرده شد. به طور منطقی نمی‌توان پیروزی جریان صدر را حتی به روابط بین این جریان با عربستان نیز ربط داد اما نباید فراموش کرد که طی یک دهه گذشته مقتدی صدر در راس جریانات مخالف ایران در عراق نقشی فعال داشته است.
روحانی شیعه‌ای که زمانی به عنوان یکی از شخصیت‌های نزدیک به ایران در عراق معروف بود با رهبری جریانات معترض به دولت نوری المالکی و بعدا در اعتراض به دولت حیدرالعبادی در سال ۲۰۱۶ در اعتراضات بغداد که شعارهایی علیه ایران داده شد چرخش سیاسی خود را آشکار ساخت.
روحانی که زمانی جریان سیاسی تحت رهبری وی با مبارزات علیه نیروهای اشغالگر آمریکایی در عراق شناخته می‌شد الان در جبهه مخالف قرار گرفته است. هرچند نمی‌توان مقتدی صدر را متحد آمریکا بدان معنی تعبیر کرد اما آنچه هویداست قرار نداشتن مقتدی صدر در جایگاه پیشین خود و در کنار ایران است.
مقتدی صدری که ۲۴ ساعت پس از پیروزی خود طی پیامی کاملا سیاسی در توئییتر و به بهانه پیام تبریک، تمامی جریانات سیاسی عمده عراق غیر از جریان فتح(هادی العامری)، دولت قانون(مالکی) و اتحادیه میهنی( جریان کردی تحت رهبری طالبانی‌‌ها) که همگی در نزدیکی به مواضع ایران شهره هستند، مخاطب خود قرار داده بود تلویحا مختصات دولت ائتلافی آینده خود را ترسیم کرد.
مقتدی صدر امروز بیش از اینکه نماینده جریان دینی در عراق باشد نماینده جریان ناسیونالیستی غالب در عراق شده است موضوعی که خود وی نیز از اذعان به آن ابایی ندارد. صدر در کنار جلب حمایت‌های خارجی امروز پشتیبانی جریان مخالف ایران در عراق را نیز به همراه خود دارد.
ناسیونالیسم عربی طی سال‌های گذشته در عراق رشد چشمگیری یافته است. لازم به یادآوری است که در آخرین نشست کنفرانس همکاری کشورهای اسلامی در باکو، عراق با حمایت از موضع کشورهای عربی همچون عربستان و امارات در تقابل با کشورهای عجمی همچون ایران، ترکیه، جمهوری آذربایجان و پاکستان عملا موضع خود در تقویت جناح عربی داخل این سازمان را اعلام کرد. به راستی موضع گیری برخی از مسئولین دولتی همچون علی یونسی، دستیار ویژه رئیس جمهور در امور اقوام که اعلام کرده بود: “در حال حاضر عراق نه فقط حوزه تمدنی نفوذ ماست بلکه هویت، فرهنگ، مرکز و پایتخت ماست و این مسأله هم برای امروز است و هم گذشته. چرا که جغرافیای ایران و عراق غیر قابل تجزیه است و فرهنگ ما غیرقابل تفکیک است. پس ما یا باید با هم بجنگیم و یا یکی شویم” و این سخنان بشدت در رسانه‌های عربی بخصوص رسانه‌های کشورهایی مانند عربستان و قطر (الجزیره و العربیه) بازتاب یافت و این رسانه‌ها با بهره‌برداری از سخنان یونسی، سیاست ایران‌هراسی را تعقیب کردند، چه تاثیری در پیروزی جریان صدر در عراق داشته است؟!
مرتضی جعفرپور مقدم
انتهای پیام/