یعنی مدیران رسانه ملی همدیگر باور دارند این انحصار رسانه ای شکسته است و مخاطبان شان دست به انتخاب می‌زنند. دقیقا برهمین اساس بوده که در چند سال اخیر، به اصرار اصغر پورمحمدی، تلویزیون از پی برگرداندن چهره های شاخص رفته و امثال مدیری، رشیدپور، رامبد جوان و احسان علیخانی دوباره روی آنتن قدرت گرفته اند.
در بین همه ی این ستاره ها اما همیشه عادل، تافته جدابافته بوده. او از سال ۷۸ که ۹۰ را شروع کرده، ۱۹ سال است که ستاره آنتن است و هنوز ستاره اقبالش رو به افول نگذاشته.
ستاره شدن عادل فردوسی پور
ایده اولیه برای جوانی که یک خارجی نویس ساده در روزنامه ابرار ورزشی بودو بعد از قبولی در تست گزارشگری از سوی جواد خیابانی، گهگاهی تنیس و فوتبال های خارجی چند سال قبل را اجرا میکرد، یک‌باره مورد تایید اصغر پورمحمدی مدیر جدید شبکه سه در دهه ۷۰ قرار گرفت. شاید همشهری بودن شان و حرف زدن به لهجه کرمانی کارساز افتاد که به یک جوان کم تجربه اعتماد شد تا مهم‌ترین برنامه درباره لیگ فوتبال ایران را در مقیاسی کشوری بسازد.
هدف مشخص بود: نقد چالش های فوتبال ایران، کاستی ها و پلشتی ها. فوتبال مدیم ایران که پادشاه ها و خان ها در آن حکمرانی میکردند، یک باره با هجوم پسرک جوان بلندقامتی روبه‌رو شد که خودش میگوید: «من یه دیوونه عشق فوتبال هستم.» راست هم میگوید. جوان تحصیل کرده ای را تصور کنید که شریف درس خوانده، ولی همه ی عشقش فوتبال است.
چرا گهگاهی سینما و نوشتن و خوان کتاب هم هست ولی کری خواندن و کل کل درباره فوتبال رابا هیچ چیزی عوض نمی‌کند. با همه ی این‌ها در پاسخ به سوالی درباره عشق میگوید: «عاشق بودم و هستم» اما خب! اصلا همین روحیه بود که پسری راکه از نظر گویش مشکل اساسی داشت،
خیلی حرکات بدنی اش در زمان اجرا مشک لدارد و اصلا در زمان تدریس اجرای صحیح، خیلی از اساتید مسلم اجرا وی را بعنوان یک نمونه بد از نظر همه ی اصول اجرا می‌دانند ولی همان ها ستایشش میکنند. حتی منتقدانش چون میرحسینی مدیر پیشین شبکه سه اعتقاد دارند او از نظر اجرا نیاز به آموزش دارد اما اذعان میکنند، این چیزی است که مردم دوستش دارند.
این علاقه، بدون شک از همان روزهایی به وجود آمد که او خیلی صریح پلشتی های فوتبال رابه چالش کشید. نترسید و زد به دل سلاطین و خان ها، روزهایی که او ایستاد تا حباب پومچ بمب ترکاندن عابدینی و فتح الله زاده را بترکاند و ترکاند. روزهایی که از ناپاکی های داوری و دست های پشت پرده پرده برداشت
و روزهایی که زدوبندهای شان را ریخت روی آب. او سفر کرد به اعماق قلب های مردم و بعد تخر یب ها شروع شد اما دیگر به دل مردم نشسته بود. عادل سعی کرد سمت مردم باشد و مدام از این گفت تا جاییکه تخریب ها هم برایش کارساز نمی افتادند. خودش درباره این هجمه انتقادها پاسخ جالبی داشت: «با من مشکل داشتند، حق هم داشتند، تاج و تخت شان را فرو ریخته بودم.»
ستاره است
در دهه ۸۰ دیگر درباره یک چیز تردیدی نمانده بود. این‌که عادل فردوسی پور سوپراستار تلویزیون است. با پایان دولت اصلاحات و روی کار آمدن تیم احمدی نژاد پروژه ساخت ورزشگاه های بی شمار کلید خورد. تصمیم های احساسی قوت گرفت و اوضاع سیاه فوتبال رقم خورد. حالتا این جا بود که عادل طرف مردم ایستاد.
کار بالا گرفت. پیامک هایش را بستند اما او ایستاد. همه ی کار کردند تا آنتن را از او بگیرند و ایستاد. ماه هایی طولانی در شلوغی های دهه ۸۰ زیر بار اجرا نرفت و با رشادت گفت: «اگر عمری باشد و بتوانم از عدالت دفاع کنم و حقیقت را بگویم، باز بر میگردم.»
وقتی دادکان رابه برنامه اش آورد تا بگوید: «افتخارم مدالی است که از خاتمی گرفتم.» هراسان نشد یا وقتی مرحوم ناصر حجازی روی آنتن برنامه اش طرف مردم ایستاد و دلاورانه سخن گفت. عادل در تمام این هیاهوها ایستاد و کار کرد و فحش خورد. تقریبا تا لایه های درونی زندگی اش پیش رفتند.
دلواپسان اما هیچ نداشتند. هیچ! واقعا هیچ بود چون او نه فعالیت اقتصادی داشت، نه چالش های اخلاقی. فقط فوتبال بودو فوتبال. این قدر فوتبال که شاید یار زندگی اش شد و دیگر هیچ برایش نماند!او اما دیگر یک ابرستاره بود، یک سوپاپ خاطرجمعی برای مردم، برنامه طوری شده بود که اعدامی از مرگ نجات می داد.
حالا دیگر سوگند راست فوتبالی ها این بود که در ۹۰ میبینیم. برنامه ای که همه ی از زن و مرد و فوتبالی و غیرفوتبالی می نشستند تا با لذت تماشایش کنند. طعنه های غیرفوتبالی اش را ببینند و لذت ببرند که اقلا هفته ای چند ساعت برنامه ملی در رسانه ملی دارند. قرارشان همگی شده بود دوشنبه شبها پای تلویزیون و تماشای ۹۰٫
عادل فردوسی پور ستاره می‌ماند؟
در دهه ۹۰ فصل پوست اندازی برنامه ۹۰ آغاز شد. تقریبا بعد از جام جهانی برزیل بود که عادل متوجه شد با این سبک نمیتواند ادامه دهد. باید تکنولوژی را وارد میکرد. برای اینکار نیاز به پول داشت. او که در تمام این سال‌ها هیچوقت هیچ بهره وری اقتصادی از آنتن نداشت، حتی یکبار در همه ی زندگی فوتبالی اش استیج نرفته و حتی ریالی بابت حق المشاوره از هیچ نهاد مرتبط با فوتبال نگرفته – که اگر گرفته بود حسابی در تشت رسوایی اش می کوفتند
– با ساخته شدن برنامه هایی پر هزینه دراین سال‌ها از سوی رقبا و به خط کردن ستاره های فوتبال دنیا که باز در مقیاس کار تیم او هیچ دیده نشدند، تصمیم گرفت از موقعیت ۹۰ بهره بگیرد.تغییرات محسوس در ۹۰ بدون شک به سمت به روز شدنش بوده اند. این تغییرات را حتی در سیمای عادل فردوسی پور میشود دید.
از برند فِرست که تقریبا همه ی لباس هایی راکه می‌پوشد تشکیل می دهدتا استودیوی به روز و با بهترین تکنولوژی. از امکاناتی که برای اعزام های بین المللی پیدا کرده تا دعوت از ستاره های بزرگ فوتبال دنیا. درکنار این‌ها او حالا مدت هاست بخش آنالیز فوتبال رابه برنامه هایش اضافه کرده. البته کار بزرگ دیگری که انجام گرفته ورود نسل جدیدی از نویسندگان، طنزپردازان و دیوانه های فوتبال به برنامه اش هستند.
با این وجود درسال های اخیر انتقادها به ۹۰ هم شدت گرفته. خیلی از حامیان حتی می‌گویند راز شکست عادل را رقبایش پیدا کرده اند. این‌که کافی است روی آنتن با گفتن کلیات، وقت کشی کنند و او هم آن گونه با کند شدن ریتم برنامه اش عصبی می شو د. یا کافی است به او برچسب بزنند. مثلا کلیدواژه هایی چون پرسپولیسی بودن یا نکاتی درباره برادرش شاید نقاط ضعف او باشند.
این ها راهکارهایی بودند که درسال های اخیر عادل برابرشان در اجراهایش عقب نشسته است، انتقادهایی به نوع اجرایش هم وجود داشته و طعنه زدن هایش روی آنتن رابه چالش کشیده اند. اگر چه او همان گونه حامیان سنتی خودرا دارد و محبوب ترین است. گواه صادق این گفته، حضورش در برنامه «دورهمی» است.
بیوگرافی عادل فردوسی پور
عادل فردوسی پور متولد ۱۱ مهر ۱۳۵۳ در تهران، مجری ورزشی استفارغ التحصیل فوق لیسانس مهندسی صنایع از دانشگاه صنعتی شریف و دانشجوی دکترای مدیریت رسانه دانشگاه تهران می باشدوی اصالتا اهل رفسنجان کرمان می‌باشد، پدرش مهندس برق بود، نخستین فرزند خانواده است و یک خواهر و یک برادر دارد
علاقه عادل فردوسی پور به فوتبال از نوجوانی تا جوانی
علاقه زیادی به نشریات ورزشی داشتم و تمام امید و آرزویم مجله دنیای ورزش یا کیهان ورزشی بود که در دوران نوجوانی و جوانی ام هر هفته برای بدست آوردنش کلی تلاش میکردمخانواده ام اهل فوتبال نبودند و هضم این موضوع که من فوتبال را دوست دارم برایشان دشوار بود؛ ولی با این حال چند باری با التماس زیاد، پدرم مرا به استادیوم برد
عادل فردوسی پور و شروع با روزنامه نگاری
کار رسانه‌ای خودرا درسال ۱۳۷۲، با روزنامه نگاری در روزنامه ابرار ورزشی آغاز کرد وی در آن زمان دانشجوی سال سوم کارشناسی بودو دربخش ترجمه صفحه فوتبال خارجی کار می کردپس از قبولی در آزمون گزارشگری صدا و سیما، کمی از روزنامه نگاری فاصله گرفت، اما پس از مدتی با مجله سروش جوان، مجله همشهری جوان و روزنامه جام جم به همکاری پرداختاو برای مجله ورلدساکر «ماهنامه ورزشی انگلستان» نیز مطلب می نویسد
عادل فردوسی پور و ورود به صدا و سیما
در پایان سال ۱۳۷۳ پس از چندین بار آزمون به صدا و سیما راه یافت ودر ابتدا به گزارش برنامه منتخب ورزشی می پرداخت، کم کم پیشرفت کرد و توانست بازی های بهتری را گزارش کنداو پس از گزارش های خوبش در جام جهانی ۹۸، توانست خود رابه همه ی بشناساند در آن زمان که تلفظ غلط نام های خارجی در گزارش های فوتبال صدا و سیما زیاد اتفاق می افتاد، او از معدود گزارشگران مسلط به زبان های خارجی بود
عادل فردوسی پور و شهرت با برنامه ۹۰
عادل فردوسی پور در خرداد سال ۱۳۷۸ با ایده از یک برنامه ایتالیایی، برنامه ۹۰ راکه از شبکه سه سیما پخش میشود کلید زد و به روی آنتن بردبرنامه پرمخاطبی که با آن شهرت فراوانی یافت
قدرت سیاسی ورزشی عادل فردوسی پور
مجله ورلد ساکر به خاطر فعالیتها و کار حرفه ای عادل فردوسی پور به او لقب جان ماتسن ایران را داده است. این درحالی است که هفته نامه نیوزیک وی را در لیست پرقدرتترین افراد ایران قرار داده است و بعنوان نفر نوزدهم نام برده است
تند حرف زدن عادل فردوسی پور
یکی از مشخصات اصلی او تند حرف زدن اوست که بعضی اوقات به گاف هایی هم منتهی میشود. دراین خصوص میگوید : از بچگی این طور بودم خیلی هم تمرین کردم و بازم دارم تمرین میکنم که این طور نباشم ولی در کل، خیلی تند صحبت میکنم
ماجرای ازدواج عادل فردوسی پور
اخبار ضد و نقیضی از ازدواج و همسر وی منتشر شده است.با این حال وی متاهل است و گفته میشود همسرش شمالی می‌باشد، فردوسی پور در یکی از گفتگو هایش گفت : فوتبال تمام زندگی من است و همسرم هم این موضوع را پذیرفته است، با این حال هنوز هیچ عکسی از همسرش منتشر نشده است
عده ای نیز از جدایی فردوسی پور از همسرش خبر میدهند، خبر های کذبی نیز از ازدواج وی با مرجان محتشم بازیگر ایرانی در سایت های درج شده که کذب بوده و صحت ندارد
پرسپولیسی که هم اکنون خنثی است
در دوره ای که در دانشگاه شریف درس می خوانده پرسپولیسی بود.امروز اصلا حاضر نیست بطرف خاصی متمایل شود، میگوید همین حالا دیگه اصلا برام فرق نمی کنه همین حالا واقعا بی طرفم، گزارشگر، یه ذره به یک تیم گرایش داشته باشه، تو کارش تاثیر می ذاره
بازیکنان مورد علاقه خارجی عادل فردوسی پور
تو دوره های زمانی مختلف بازیکن محبوب زیاد داشتم از لیورپولی ها امثال ایان راش، جان بارنز، رابی فاولر و سوارز رو دوست دارم. خارج از لیورپول هم مارادونا، باجو، فان باستن، زیدان و مسی مورد علاقه ام هستند
ترجمه کتاب
عادل فردوسی پور فعالیتهایی نیز در زمینه ترجمه کتاب نیز داشت، با تجربه ای که در روزنامه ابرار ورزشی داشت توانست برای ترجمه کتاب فوتبال در برابر دشمن با نشریه چشمه قرارداد امضا کند. این قرارداد درسال ۱۳۸۸ بسته شد، بعد از این کتاب، کتاب دیگری به نام تاب جامع فوتبال در اردیبهشت ۱۳۹۱که درمورد فوتبال است منتشر کردسومین کتابی که عادل فردوسی پور ترجمه کرد، هنر شفاف اندیشیدن اثر رولف دوبلی با موضوع روشهای مدیریت بود. این کتاب درسال ۱۳۹۴ توسط انتشارات نشر چشمه منتشر شد
عادل فردوسی پور و آرزوی مرگ با سقوط هواپیما
عادل فردوسی پور دوست دارد با هواپیما سقوط کند و به صخره‌ای سخت بخورد و این‌که بین سقوط تا رسیدن به صخره هم یک دقیقه بیشتر طول نکشد و ترجیح می دهد آن‌ه ایی هم که دوست شان دارد همراهش باشند
محمدحسین میثاقی با اشاره بهمین ماجرا گفت: با استاد در هواپیما نشسته بودیم که یکی از مهماندارها جلو آمد و با عصبانیت از آقا عادل پرسید چرا آن حرف را زده است و آخرش هم گفت ؛ انشااله دراین پرواز نه، در پرواز دیگری به آرزویتان برسید .
عادل فردوسی پور علاوه برگزارش، فوتبال هم بازی میکنددر تیم خبرنگاران، عکاسان و گزارشگران ورزشی عضو است. فردوسی پور از نخستین روز تشکل تیم فوتبال رسانه ورزش بعد از گذشت هفت سال درکنار دیگر خبرنگاران هنوز حضور دارد. او کاپیتان این تیم است
عادل فردوسی پور اس ام اس اشتباهی زیاد میزنم
من طبق معمول اس ام اس اشتباه می فرستم. یکبار یکی از خواننده های خیلی مشهور به من پیامک داد که کنسرت من بیا. هم زمان یک تورنمنت بود تا تیمی فوتبالی را انتخاب کنیم.چند اسم برای کسیکه می‌خواست این تیم را راه بیندازد نوشتم که او قبول نکرد نوشتم میخواهی برایت مسی را بیاورم که اشتباهی این پیامک برای خواننده ای که از من دعوت کرده بود فرستاده شد !
فردوسی پور در ادامه نیز اعلام کرد یکبار می خواسته به یکی از عوامل برنامه اش زنگ بزند تا کلیپ موردنظرش را سریعا آماده کند و اشتباها عدد داورزنی، رییس فدراسیون والیبال را گرفته و با عصبانیت از او خواسته تا کلیپ رابه برنامه برساند
تدریس
فردوسی پور درس زبان تخصصی صنایع را در دانشگاه صنعتی شریف تدریس می کند
اتاق کار و عدد تلفن
با این‌که اتاق کارش در صداوسیما، طبقه پنجم و شش متری است، اما هیچ گاه دراین اتاق با خبرنگار یا رسانه ای گفتگو نکرده است ! جالب است بدانید عدد تلفن او هیچ گاه تغییر نکرده است اما خیلی کم موفق می شوید که با او صحبت کنید و تنها می توانید با گذاشتن پیغام صوتی منتظر جواب تان باشید
خالی کردن منزل و ممنوع الکاری
دی ماه ۸۷ وقتی به خانه اش زدند برگشت و تا دید مدارکش دست نخورده، به استودیو ۹۰ برگشت، حالا بماند که خانه را عریان کرده بودند و بنده خدا همسرش چه حرصی میخورد.درسال ۸۸ او و جواد خیابانی بدلیل حمایت از محمد خاتمی و سپس میرحسین موسوی مدتی ممنوع التصویر شدند و حتی زمزه پایین کشیدن فیتیله ۹۰ هم به گوش می‌رسید.اما با حمایت مردمی این برنامه ماندگار شد و او نیز برگشت
گفتگوی مهران مدیری با عادل فردوسی پور
مدیری: مدت زمان زیادی است که بارها در دوربین برنامه از عادل جان خواستم تا مهمان برنامه دورهمی باشد تا این‌که بالاخره ایشان به برنامه آمدند. گفتگو را از همین موضوع شروع کنیم که چرا از گفت و گو و گفت و گو فراری هستی؟
فردوسی پور: بنده کلاً آدم کم حرفی هستم. غیر از برنامه نود یا جلوی دوربین، در سایر مواقع آدم کم حرفی هستم؛ مثلا وقتی با همکارانم تماس میگیرم تا کاری را انجام بدهند، هرگز بیش از یک دقیقه طول نمی‌کشد. اطرافیانم بهتر می‌دانند که نه تنها فرد پرحرفی نیستم، بلکه خیلی کم حرف هستم و کمی خجالتی.
مدیری: خیلی جالب است که نوع اجرایت بسیار آسان است؛ این نوع اجرا که البته خیلی هم خوب است، یک شیوه اجراست یا شکل رفتار تو آن گونه است؟
فردوسی پور: بله این مسئله ای که شما گفتید درست است و من در اجرای برنامه خیلی آسان هستم، هرچند که برخی بخش های آن هم خیلی جالب نیست. مثلا چند سال پیش در حالی‌که کارشناس برنامه صحبت میکرد، از استودیو خارج شدم و برای مسئله ای با مدیر شبکه ۳ آقای پورمحمدی تماس گرفتم که ایشان خیلی تعجب کرد که من هم اکنون باید در حال اجرای برنامه باشم اما با موبایل ایشان تماس گرفتم. البته تمام تلاشم این است که همه ی تمرکزم در هنگام اجرای برنامه حفظ کنم و آن گونه هم هست.
مدیری: این سئوال از یکسری از مهمانان برنامه پرسیده شده اما به نظرم شاید بهترین جواب را خودت بدهی. این فوتبال چیست که اینقدر جذاب است؟ ما این همه ی ورزش جذاب داریم ولی چرا اینقدر همه ی جهان دنبال فوتبال هستند و اینقدر فوتبال برای آن ها جذاب است؟ اصلاً جذابیت فوتبال در کدام بخش آن است؟
فردوسی پور: فوتبال پدیده عجیب غریبی است که همه ی چیز دارد؛ هیجان، تنش، عشق، علاقه و خلاصه همه ی چیز دارد. به نظرم تنیس یا شطرنج همه ی این موارد را ندارند. فوتبال غیر قابل پیشبینی است و هر لحظه باید منتظر اتفاقی باشید. حالا که در راه جام جهانی هستیم و قرار است با اسپانیا یا پرتغال بازی کنیم، بازهم اندک امیدی هست که مثلا سردار آزمون یک ضربه سر یا حرکتی انجام بدهد،
ازآن طرف بیرانوند هم درخشان ظاهر شود و همه ی توپها را بگیرد، ودر پایان بازی را یک بر صفر برنده شویم؛ پس اندک شانسی برای خودمان قائل هستیم، کما این‌که در بازی آرژانتین در جام جهانی برزیل نزدیک بود این اتفاق رخ دهد. اما در ورزشی مثل بسکتبال، اگر با کشور آمریکا یا صربستان بازی کنیم،
تحت هر شرایطی، بازی رابا اختلاف زیاد میبازیم؛ یا در تنیس اگر شاهین خالدان با آلکساندر زوروف هم بازی کند، بازی را در دو ست شش بر صفر واگذار میکند. بنابر این، این ویژگی غیر قابل پیشبینی بودن فوتبال که مثلا هر لحظه می‌توان انتظار داشت که مسی یا محمد صلاح کار خاصی در بازی انجام دهند، همین باعث جذابتر شدن فوتبال میشود.
دراین لحظه، فردوسی پور از مهران مدیری خواست تا کمی فوتبال تماشا کند و مدیری هم گفت که از بین فوتبالیست های جهان فقط شوچنکو و پائولو روسی را می شناسد اما علت آنرا نمی‌داند؛ فوتبال هم فقط بازی های تیم ملی ایران در جام جهانی و فینال جام جهانی را می‌بیند. عادل فردوسی پور هم از مدیری دعوت کرد تا در ویژه برنامه جام جهانی ۲۰۱۸ به پشت صحنه برنامه تلویزیون برود و فینال جام جهانی را درکنار آن ها تماشا کند. و ادامه گفتگو؛
مدیری: تا جاییکه اطلاع دارم کار خود از روزنامه نگاری دریک روزنامه ورزشی شروع کردی؛ از چه سالی بطور حرفه ای و جدی کار گزارشگری را آغاز کردی؟
فردوسی پور: سال ۱۳۷۳ در روزنامه ابرار ورزشی مترجم بود، و بعد ازآن برای تست دادن به صدا و سیما رفتم. اوایل هم مدتی گزارش بازی های تنیس رابه من دادند. بعد بدلیل این‌که اطلاعات فوتبالی می دادم، کم کم وارد گزارشگری فوتبال شدم و تقریبا از سال ۱۳۷۵ بطور جدی وارد این حرفه شدم.
در این جا، مهران مدیری به گفتگو با عادل فردوسی پور در برنامه «ببخشید، شما» اشاره کرد که ۱۹ سال ازآن روز می گذرد. در آن زمان، سه چهار سال از ورود جدی عادل فردوسی پور به دنیای گزارشگری می گذشت. مدیری سپس بحث برنامه نود را مطرح کرد.
مدیری: کمی درباره نود صحبت کنیم؛ ایده اولیه برنامه از خودت بود؟
فردوسی پور: همیشه بعنوان یک علاقمند به فوتبال این سئوال در ذهن من بود که مثلا بازی چوکا در شهر تالش که به قلعه عقابها مشهور بود، چگونه بوده، داوری آن چطور بوده است زیرا آن موقع بازیها از تلویزیون پخش نمی شد. من برنامه های مشابه زیاد در فوتبال انگلیس یا ایتالیا زیاد تماشا میکردم.
به نظرم جای چنین برنامه ای که همه ی بازی های فوتبال هفته را پوشش بدهد، و انها را بررسی کند، خالی بود. طرح اولیه رابه تلویزیون دادم و انها هم به یک جوان ۲۵ ساله ای که تجربه آن چنانی ندارد، اعتماد کردند و کار را شروع کردیم و پله پله جلو رفتیم تا همین حالا که برنامه نود به این جایگاه رسیده است.
مدیری: چیزی که بسیار ارزشمند بنظر میرسد این است که حدود ۲۰ سال است که یک برنامه زنده را در اوج نگهداری؛ به نظرم اینکار فرمول خاصی دارد، آن هم برای یک برنامه چالشی و زنده که کار بسیار سختی است. راز این مسئله چیست؟
فردوسی پور: همیشه اعتقاد دارم که قهرمان شدن خیلی کار سختی است، اما قهرمان ماندن، اول ماندن ودر صدر قرار داشتن کار بسیار سخت تری است. خود شما با هجمه ها، چالش ها، حسادت و فشارها را دیده اید و جنس دغدغه من را میدانید. بنده خیلی صبر و تحمل کردم، چالش ها و فشارهای زیادی را تحمل کردم. خودم را خیلی به روز نگه داشتم، تیم بسیار خوبی را دور هم جمع کردم.
همه ی این مسائل درکنار هم باعث شده تا برنامه به روز باشد، همیشه برنامه های روز دنیا را رصد می‌کنیم و سعی داریم هر سال چیز تازه تری برای بینندگان داشته باشیم تا از طراوت و تازگی برنامه کاسته نشود. مسئله دیگری که بسیار به من کمک کرده این است که با مردم صادق بوده ام و مردم هم به برنامه اعتماد کردند. همه ی این عوامل باعث شد تا پس از گذشت بیست سال برنامه با اقبال بسیار خوب مردم مواجه شده و این مسئله باعث افتخار من است.
مدیری: آیا تا به حال پیش آمده که بخواهی از خیر اینکار بگذری و دیگر قصد ادامه نداشته باشی؟
فردوسی پور: پیش آمده اما بسیار مقطعی و زودگذر بوده است. مثلا گاهی اوقات به خودم میگویم که بس است، دیگر چقدر باید فشارها و هجمه ها را تحمل کنم، چرا اینقدر برخی مسئولین انتقادپذیر نیستند؛ اما آن قدر عشق و علاقه به مردم و کار داشته ام که گفتم فشارها را تحمل میکنم و این همه ی سختی و ناملایمتی رابه جان می‌خرم اما برنامه را پیش میبرم و سعی کردم هیچوقت روی آنتن ناراحتی خودم را بروز ندهم
و همیشه همان عادل فردوسی پوری باشم که مردم دیده اند. بله فشارها خیلی مرا اذیت کرده اما کمرم را خم نکرد. سعی کردم باشم و بجنگم ودر واقع خیلی خیلی هم جنگیدم؛ هم اکنون هم خیلی خوشحالم که برنامه نود به آن جایگاه و پایگاهی رسیده که این همه ی مخاطب دارد.
مدیری در ادامه در خصوص برخی دعواها و تنش های مهمانان برنامه صحبت هایی رابه شوخی مطرح کرد وبه فردوسی پور گف رکورد دعوای چند نفر هم زمان را روی خط برنامه داری
فردوسی پور: اول تکذیب میکنم که از دعوای دیگران خوشحال میشوم. واقعاً دوست ندارم که در برنامه این اتفاق بیفتد که دو نفر باهم دعوا کنند و این مسئله اصلاً در ذات من هم نیست. مسئله ای که باید اشاره کنم این است که اگر یک برنامه به لحاظ استانداردهای برنامه سازی را پخش کنیم و از ریتم برنامه، پخش آیتم های مختلف و …. فوق العاده و خیلی خوب باشد، فردای آن نظر مردم این است که برنامه چیز خاصی نداشته
ودر برنامه نود هیچ اتفاقی نیفتاده است. بنده خیلی دوست دارم که این ذهنیت را در مردم تغییر بدهم که برنامه خوب برنامه ای نیست که حتما دعوا و تنش در آن باشد؛ یک برنامه می‌تواند بدون جنجال و دعوا و تنش باشد، اما برنامه بسیار خوبی باشد و مردم هم ازآن راضی باشد.
از طرفی، یک برنامه هم که دعوا و تنش و جدل داشته باشد، الزاماًً یک برنامه خوب نیست؛ مثلا ما برنامه هایی با همین شرایط داشته ایم اما خود من اصلاً ازآن برنامه راضی نبودم و از خودم می پرسم که چرا این اتفاق رخ داده است. اما باید پذیرفت که رخ دادن این مسئله اجتناب ناپذیر است.
مدیری: دو تفاوتی که من با تو دارم این است که فوتبالی نیستم و تفاوت دیگر این‌که پشت صحنه های برنامه شما بسیار شلوغ است اما در برنامه من اینطور نیست. اما یک مسئله دیگر، همه ی میدانیم که تو فردی به شدت باهوش هستی و این مسئله در دوران تحصیلت هم یقیناً وجود داشته است. کمی از دوران تحصیل برای ما بگو…
فردوسی پور: دوره لیسانس را در دانشگاه صنعتی شریف خواندم، درسال ۱۳۸۷ هم در صنعتی شریف کارشناسی ارشد گرفتم، و امسال یعنی سال ۱۳۹۷ هم امیدوارم در رشته مدیریت رسانه مقطع پزشکی را تمام کنم. چند سالی است که در دانشگاه تدریس میکنم.
مدیری: شما جایی گفتی با این حجمی که درس خواندی، اما دانشجوی شب امتحانی بودی…
فردوسی پور: بله بیشتر شب امتحان درس می خواندم.
مدیری: و شما از تعطیلات خوشت نمی‌آید. درست است؟
فردوسی پور: بله. شدیداً با تعطیلات مخالفم. کار را بیشتر دوست دارم. با وجودی که به خاطر زیاد شدن سایتها و شبکه های مجازی، کمتر کسی دیگر روزنامه میخواند، اما من روزنامه خواندن را دوست دارم. پس وقتی تعطیلات عید میرسد و بیست روزی روزنامه چاپ نمیشود، خیلی بدم می‌آید، یا این‌که روزهای بین تعطیلات را هم تعطیل میکنند. اما امسال عید تنها سالی بود که از تعطیلات ناراحت نشدم
چون در تعطیلات عید کارهای مربوط به ترجمه یک کتاب را انجام دادم و بعد ازآن برای نخستین بار در زندگی احساس کردم که چقدر تعطیلات خوب است. در کل من خیلی کار میکنم و خسته نمیشوم. مثلا دوشنبه شب بعد از برنامه نود، با بچه های برنامه هستم و تا به منزل برسم، ساعت حدود ۳ و نیم است.
وقتی به منزل رسیدم، تیم فانتزی ام در یوفا را نگاه میکنم و سپس روزنامه های دوشنبه را میخوانم. ساعت حدود پنج میخوابم و صبح سه شنبه به جلسه مربوط به برنامه هفته بعد میروم. اغلب وقت کم می آورم و احساس میکنم بین سه شنبه و چهارشنبه یا چهارشنبه و پنج شنبه باید یک روز دیگر اضافه شود، اما بدلیل از کار لذت میبرم، اصلاً خسته نمیشوم و از تعطیلات هم خیلی خوشم نمی‌آید.
مدیری: شما یک سبک خاصی از گزارشگری را وارد این حرفه کردی و عده دیگری از گزارشگران هم دوره یا بعد از خودت را تحت تأثیر قرار دادی؛ از درست تلفظ کردن اسامی بازیکنان و اصطلاحات فوتبال گرفته تا یک گزارش بسیار خوب و بدون اشتباه و اطلاعات وسیعی که یک نفر در مورد حرفه خودش دارد.
از همان سال ها این سبک رابه این حرفه وارد کردی و باعث شد تا دیگران به مرور خودشان رابه لحاظ کاری روتوش کنند و این مسئله خیلی ارزشمند است. این‌ها که گفتم سئوال نیست، فقط میخواستم به یک ارزش بزرگ در مورد شما اشاره کنم و بگویم این دستاورد ها را خود شخص عادل فردوسی پور داشته است. این سئوال را از خودت دارم که با همه ی این اوصاف، آیا دراین همه ی سال در برنامه نود یا گزارش بازی های فوتبال اشتباه عجیبی داشته ای؟
فردوسی پور: اشتباه که بله یقیناً داشته ام. یک مسئله ای که خیلی ازآن بدم می‌آید، این است که مثلا در هنگام پخش مسابقات فوتبال، یک نفر را در بین تماشاگران نشان بدهند اما من آن شخص را نشناسم. ما گزارشگران بسیار خوبی در کشور داشته ایم که به شرایط سنی من نمیخورد که گزارش های مرحوم بهمنش در ذهن من بماند اما بعد ازآن گزارش های آقای شفیع، بهروان و کوثری بودند که من گزارش های آقای شفیع و کوثری را خیلی دوست داشتم.
سپس آقای خیابانی آمد و بعنوان نماینده نسل جدید که من، پیمان «یوسفی»، مزدک «میرزایی» و …. وارد این حرفه شدند. همین حالا وقتی نام بازیکن را در اینترنت جست‌وجو می‌کنید، خیلی اطلاعات زیادی در مورد انها نمایش داده میشود، و بنابر این هر اطلاعاتی را نمیتوانید در گزارش فوتبال بگویید
و باید دراین زمینه دقت کرد. از آنجایی که خودم از دیدن فوتبال لذت میبرم و بازی رابا تمام وجودم می‌بینم، پس سعی میکنم لذت و حس خودم رابه بیننده منتقل کنم. اگر در انجام اینکار موفق باشم، پس گزارش خوبی انجام داده امارات متحده عربی اما اگر قرار بر این باشد که با بی حوصلگی و بدون هیجان بازی را گزارش کنم، چنین گزارشی را دوست ندارم؛ بنابر این، تمام سعی خودم را میکنم تا احساس لذت بردن از فوتبال رابه بیننده یا شنونده منتقل کنم.
مدیری: فوتبال پدیده گسترده و پیچیده ای است؛ در کشورمان هم خیلی از مسائل وجوددارد که مثلا مافیا و دلال و .. دارد، فوتبال را ناپاک میکند. آیا تا حالا پیشنهاد مالی داشته ای؟
فردوسی پور: بله انواع و اقسام پیشنهادها را داشته ام. به خصوص درسال های ابتدایی برنامه پیشنهادات زیادی را مطرح میکردند، اما برخورد و واکنش بنده به گونه ای بوده که خودشان همین حالا بهتر می‌دانند که برای چنین مسائلی اصلاً سراغ من نیایند. عقیده دارم هر جا که پول باشد، یقیناً فساد هم وجوددارد، بنابر این چون در فوتبال پول زیادی وجوددارد، متأسفانه فساد هم هست و این مسئله اجتناب ناپذیر است. در نتیجه فوتبال آن زشتی ها و فسادی راکه نباید داشته باشد، در خود دارد.
مدیری: یکی از ویژگی هایت این است که طی این دو دهه هم خودت و هم برنامه نود را سلامت نگه داشته ای و این مسئله بسیار جای تقدیر دارد.
فردوسی پور: این نظر لطف شماست. همکاران بنده همه ی افراد سلامت، پاک و قانعی هستند. در تلویزیون بودجه کافی برای تهیه برنامه های ورزشی نیست و برنامه %