به گزارش گروه وبگردی «کمال مهر» انسان ها در طول تاریخ به عنوان باهوش ترین حیوان روی زمین سعی داشته اند از هر وسیله ای به عنوان یک سلاح برای کشتن انسان ها یا گونه های جانوری دیگر استفاده کند. با این هدف ما همواره راه هایی گاه بسیار هوشمندانه و گاه احمقانه و عجیب و غریب؛ از خفاش گرفته تا دلفین و از رعد و برق گرفته تا لیزر را برای رسیدن به این هدف در پیش گرفته ایم. در ادامه برخی از این سلاح های استفاده شده توسط انسان ها را به شما معرفی می کنیم.
۱- سگ رباتیک
در حالی که سگ ها معمولاً در جنگ ها برای وظایفی مانند بو کشیدن و پیدا کردن بمب به کار می روند، کارشناسان نظامی سعی کرده اند از این حیوان دوست داشتنی به عنوان منبع الهامی برای ساخت ربات ها استفاده کنند. با «سگ بزرگ» (Big Dog) آشنا شوید: یک ربات شبیه سگ که توسط کمپانی بوستون داینامیکس ساخته شده است. این ربات غول پیکر برای اجرای عملیات در زمین های ناهموار و خشن ساخته شده و می تواند بارهای سنگینی را در این مناطق با خود حمل نماید و اکنون در کوهستان های افغانستان مورد آزمایش قرار گرفته است.
این روبات خیلی آرام راه رفته و سرعت چندانی ندارد اما هدف این غول ۱۰۹ کیلوگرمی سریع بودن یا آرام بودن نیست. این روبات می تواند تا ۴۵ کیلوگرم بار را حمل کرده تا دیگر لازم نباشد سربازان بارهایشان را روی دوش خود حمل کنند. با این وجود ارتش ایالات متحده در سال ۲۰۱۵ این پروژه را کنار گذاشت زیرا سرو صدای شبیه دسته زنبور و جثه بزرگ آن براحتی محل حضور سربازان را لو می داد.
۲- تفنگ کور کننده
این تفنگ شما را نخواهد کشت و تنها با اشعه لیزر خود شخص را کور می کند. تفنگ PHASR معادل نظامی همان لیزرهای کوچکی است که به سمت چشم افراد نشانه می رود و شخص را برای مدت معینی کور می سازد. این سلاح برای کور کردن موقتی تبهکاران و یا کسانی که باید دستگیر شوند به کار می رود و تنها برای مدت کوتاهی که برای دستگیری لازم است بینایی این افراد را از بین می برد. با این وجود سلاح PHASR تنها یک مشکل دارد و آن هم این که سازمان ملل در سال ۱۹۹۵ بر اساس کنوانسیون ژنو، استفاده از سلاح های کور کننده را ممنوع کرد است.
۳- کانال پلاسمای لیزری
کارشناسان نظامی حتی رعد و برق را نیز به عنوان یک سلاح به کار گرفته اند. مهندسان نظامی مرکز پیکاتینی آرسنال در نیوجرسی راهی برای مهار قدرت رعد و برق یافته اند و توانسته اند سلاحی طراحی کنند که برای نابودی هدف اشعه هایی مانند صاعقه پرتاب می کند. این کانال پلاسمایی که با استفاده از قدرت لیزر عمل می کند اهدافی را دنبال می کند که بهتر از هوا یا زمین رسانای جریان الکتریسیته هستند. نور لیزر با قدرت و انرژی فراوان، صاعقه را در مسیری مستقیم و باریک نگه می دارد تا بتواند به طور دقیق به هدف اصابت نماید.
۴- پرتاب کننده انرژی پالسی
پرتاب کننده انرژی پالسی یکی دیگر از سلاح های غیرکشنده است که در ارتش ایالات متحده در حال بررسی می باشد. هدف از ساخت این سلاح، پرتاب لیزر به سمت افراد است که یک بسته پلاسمایی کوچک انفجاری را در هوای اطراف آن ها ایجاد کند. چنین پلاسمایی در تئوری می تواند موجی ایجاد کند که افراد مورد نظر را برای مدتی از فعالیت انداخته و احساسی دردناک را در بدن آن ها ایجاد خواهد کرد.
۵- موشک های کبوتری
خفاش ها تنها حیواناتی نبودند که در جنگ ها به عنوان سلاح به کار گرفته شدند. پروژه ای دیگر به نام «پروژه کبوتر» تلاشی بود برای ساخت بمب هایی که توسط کبوترها هدایت می شدند. این پرندگان طوری آموزش دیده بودند که وقتی عکسی از یک هدف به آن ها نشان داده می شد موقعیت آن را پیدا کرده و به آن نوک بزنند. این تحقیقات در سال ۱۹۴۴ کنار گذاشته شد اما ۴ سال بعد بار دیگر با نام «پروژه اورکون» بازگشت. در نهایت سیستم های هدایت موشکی الکتریکی شکل گرفته و جای این تکنولوژی قدیمی را گرفت.
۶- بمب های خفاشی
در دوران جنگ جهانی دوم، نیروهای دریایی ایالات متحده یک ایده جاه طلبانه و عجیب و غریب داشتند. آن ها خفاش را طوری آموزش داده بودند که نقش بمب افکن های کامیکازی را بازی کنند و بدین ترتیب دیگر نیازی به دادن تلفات برای عملیات مرگبار نبود. یک دندانپزشک اهل پنسیلوانیا برای اولین بار این ایده را پیشنهاد کرد که از غارهای پر از خفاش کوهستان های نیومکزیکو الهام گرفته شده بود. بر اساس این ایده، مقداری مواد منفجره به بدن خفاش ها بسته شده و به آن ها آموزش داده می شد که با استفاده از روش صوتی خود برای پیدا کردن اهداف به سمت هدف های تعیین شده رفته و آن ها را نابود سازند. در حالی که از هزاران خفاش برای این پروژه استفاده می شد اما در نهایت با تولید بمب هسته ای و مشخص شدن کارآیی آن، ایده استفاده از خفاش ها به عنوان بمب کنار گذاشته شد.
۷- دلفین های تهاجمی شوروی
اتحاد جماهیر شوروی نیز علاقه زیادی به استفاده از حیوانات در عملیات نظامی داشت و این بار نوبت به دلفین های جنگی رسیده بود. این پروژه که در دهه ۱۹۶۰ راه اندازی شد سعی داشت دلفین ها را آموزش دهد که بتواند به جستجوی کلاهک های هسته ای موجود در دریا یا دیگر سلاح های مهم بپردازد. اما شوروی تنها کشوری نبود که سعی داشت از دلفین ها به عنوان یک سلاح استفاده کند و ایالات متحده نیز برنامه آموزش دلفین خاص خود را داشت. این بار هدف حمل سلاح یا کشتن انسان ها نبود زیرا این موجودات نمی توانستند بین نیروهای خودی و دشمن تفاوتی قایل شوند.
۸- سلاح های هسته ای مرغی
در اوج دوران جنگ سرد، بریتانیایی ها یک بمب هسته ای ۸ تنی ساخته بودند که «طاووس آبی» نامیده می شد؛ یک مین هسته ای بسیار قدرتمند که در آلمان نصب شده و در صورت حمله شوروی از شرق مورد استفاده قرار می گرفت. اما یک مشکل وجود داشت و آن هم این که در زمستان زمین آن منطقه بسیار سرد می شد و همین موضوع باعث می گردید که قطعات این بمب کارآیی خوبی نداشته باشند.
از این رو علاوه بر این که قطعات اصلی این سلاح در درون یک بافت فایبرگلاس پیچیده می شد بلکه پیشنهاد شد که برای گرم نگه داشتن آن از مرغ استفاده شود که در درون بدنه این سلاح قرار گرفته و به مقدار کافی غذا و آب و هوای کافی برای زنده ماندن به مدت یک هفته در اطراف آن ها وجود داشت. گرمای تولید شده توسط بدن مرغ ها باعث می شد که بمب مذکور یخ نزده و بتواند در صورت لزوم آماده عملیات شود. در نهایت این پروژه به دلیل خطر نشت مواد رادیو اکتیو کنار گذاشته شد.
۹- سربازهای فناناپذیر
یک راه برای ساخت یک نیروی جنگی مرگبار این است که آن را فناناپذیر بسازیم. آژانس پروژه های تحقیقاتی پیشرفته دفاعی ارتش ایالات متحده سال هاست که بر روی پروژه ای کار می کند که می تواند به خلق سربازانی فناناپذیر یا دستکم با توانایی زنده ماندن بسیار بالا منتهی شود. این سربازان قرار است برای مدت های طولانی سختی های نبرد را تحمل کرده و در برابر چالش های محیطی بسیار سخت استقامت بالایی داشته باشند.
پروژه ای به نام «زره داخلی» در حال بررسی تغییرات ژنتیکی است که به برخی از گونه های جانوری مانند شیرهای دریایی امکان می دهد که روزها بدون استراحت سفر کرده، با مقدار کمی اکسیژن در زیر دریا زنده مانده و بدون این که خود تحت تاثیر قرار بگیرند موفق به کشف مواد و سلاح های رادیواکتیو و شیمیایی شوند. ایده اولیه این است که تغییراتی در سیستم عصبی این موجودات (یا انسان ها) ایجاد کرد یا به آن ها «ویتامین » های خاصی داد که چنین نتایجی را در پی داشته باشند.
۱۰- گلوله های توپخانه ای توهم زا
سلاح ها همیشه برای کشتن افراد مورد استفاده قرار نمی گیرند، گاهی می توانند از نظر ذهنی یک نفر را ناکارآمد سازند و کارآیی او در میدان نبرد را از بین ببرند. در دهه ۱۹۵۰، آژانس اطلاعات مرکزی ایالات متحده در حال بررسی استفاده از مواد روانگردان مانند ال اس دی در پروژه مخوفی به نام MKUltra بود. یکی از سلاح های غیرکشنده ای که سازمان سیا در این تحقیقات به آن دست یافته بود بمب BZ بود، یک بمب خوشه ای که با ماده روانگردان تری کوینوکلیدینیل بنزیلات پر شده بود.
یکی از کسانی که برای آزمایش این ماده داوطلب شده بود فاش کرد که پس از اعمال این دارو، توهمات عجیبی داشته و حالت اضطراب شدیدی به او دست داده؛ به طوری که نمی توانسته روی کاری یا چیزی تمرکز کرده و سردردهای شدیدی داشته است. بعدها به این دلیل که تاثیر داروی مذکور بر روی روح و روان افراد مشخص نبود این پروژه کنار گذاشته شد.
۱۱- ناو هواپیمابر یخی
در طول جنگ جهانی دوم، بریتانیایی ها به ایده ساخت یک ماشین قاتل ساخته شده از یخ دست یافتند: یک ناو هواپیمابر بسیار غول پیکر که در واقع یک کوه یخی تقویت شده بود و به آن نام پروژه «هاباکوک» (Habakkuk) داده شد. ایده اولیه این بود که با استفاده از صمغ یک درخت خاص و ترکیب کردن آن با یخ، یک ساختار مستحکم ساخت که ذوب شدن آن ها ماه ها طول می کشید و نیاز بسیار اندکی به مواد خام دیگر برای ساخت داشت. در صورت صدمه دیدن، تنها با ریختن مقداری آب در موضع ذوب شده یا صدمه دیده، همه چیز به حالت اولیه باز می گشت.
وینستون چرچیل، نخست وزیر وقت بریتانیا در سال ۱۹۴۳ دستور ادامه پروژه را صادر کرد اما در نهایت مشخص شد که این پروژه عملی نیست زیرا برای ساخت آن با فریزرهای بسیار بزرگ نیاز داشت و دیگر اینکه چنین ساختار عظیم الجثه ای بسیار سنگین و کند بود و برای جلوگیری از ذوب شدن به عایق سازی با چوب پنبه نیاز داشت.
منبع: روزیاتو
انتهای پیام/