پیش از این سفر پیش بینی شده بود که هدف اصلی حضور پاپ در میانمار بررسی وضعیت حدود ۵۰۰ هزار مسیحی و اطمینان از زندگی آرام آنها می باشد، اما با وجود نسل کشی اخیر ارتش و بودائیان این کشور و محکومیت های گسترده بین المللی انتظار می رفت این موضوع از سوی رهبر دینی بزرگ جهان مطالبه شود.
از طرفی هر انسانی که تصاویر و اخبار این جنایت تاریخی را مشاهده می کند، باید نسبت به آن موضوع گرفته و هر جایی که امکان دارد برای جلوگیری از آن و محکومیت عاملین اقدام کند؛ چه جایی برای پاپ رهبر مسیحیان کاتولیک جهان بهتر از سفر اخیر و دیدار با مقامات این کشور؟
اما در این سفر ایشان حتی اسمی از مسلمانان و آزار و اذیت ها مردم روهینگیا نبرد و در سکوتی معنا دارد از کنار این موضوع گذشت تا به نوعی مهر تایید بر این جنایت هولناک باشد.
به دنبال نسل کشی نزدیک به ۶۰۰۰ نفر و آواره شدن حدود ۳۰۰ هزار نفر از مسلمانان ساکن روهینگیا در تابستان گذشته بسیار از کشورهای اسلامی و مجامع بین المللی موضع گیری کرده و خواستار خاتمه به این نوع جنایت ها و محکومت دولت میانمار شدند.
جالب این است که در تجمعی که در مرکز مسیحیان اروپا بر علیه این نسل کشی بوجود آمده بود، همین جناب پاپ برای مسلمانان و رهایی آنها دعا کرده بود؛ اما معلوم نیست چرا در این سفر تاریخی خود نسبت به آن سکوت پیشه کرده اند و صرفاً به پیگیری موضوع مسیحیان میانمار و وضع آوارگان قناعت کردند.
این رفتار را باید در کنار همان منتخبان جایزه نوبل صلح قرار داد که روزی رهبر کنونی کشور میانمار که عامل جنایات اخیر است را به عنوان برنده صلح معرفی کردند.
امروز سرنوشت مسلمانان ستم دیده از میانمار تا یمن در زیر چکمه های مدعیان حقوق بشر و آزادی لگدمال می شود و هیچ اقدام جدی و عملی برای رهایی آنها از سوی مجامع بین المللی و اثرگذاران صورت نمی گیرد.
انتهای پیام/