وی افزود: چنان چه بار دیگر آقای روحانی رئیس جمهور ایران باشد نباید تعطیلی شرکت‌های باقیمانده، تداوم رکود و افزایش بیکاری دور از ذهن باشد. از طرفی با این حجم نقدینگی که در این دولت ایجاد شده است انتظار می رود که بالاخره سد این سونامی در یک جا شکسته شود و این طبعا تبعات بدی خواهد داشت.
عبدی تأکید کرد: همان طور که امتیازات ویژه‌ای در صنعت خودرو و در طول این ۴ سال به فرانسوی‌ها داده شده انتظار می رود که با دوباره بر سر کار آمدن آقای روحانی مابقی صنایع نیز به خارجی‌ها فروخته شود و ما نیز به یک بازار مصرفی برای اروپایی‌ها تبدیل خواهیم شد.
این کارشناس اقتصادی تصریح کرد: با عادتی که این دولت در امتیاز دادن کلان دارد، بدون شک فشارهای آمریکا برای ممانعت کردن در پیشرفت تکنولوژی‌های کشورمان بیشتر خواهد شد.
وی گفت: می توان پیش بینی کرد که با روی کار آمدن دوباره آقای روحانی فضای کشور به سمت فضای کشوری چون لیبی پیش برود، زیرا لیبی هم در ابتدا تمام صنایع هسته ای خود را در کشتی گذاشت و تقدیم آمریکا کرده و موشک های دوربرد خود را حذف کرد و آمریکا هم به ظاهر کاملا از سر دوستی درآمد و مدعی شد که تحریم هایتان لغو شده است، اما بعد با یک سری اقدامات و با تحریک عوامل داخلی، کشور را به ویرانی کشاند که البته نیروهای خوش فکر انقلابی هرگز به آمریکا اجازه نمی دهد که کار را به اینجا بکشاند.
عبدی اظهار داشت: هیچ عزم و اراده ای برای استفاده از توان داخلی در این دولت وجود نداشته و بدون شک پس از این نیز وجود نخواهد داشت دلیلش هم این است که اصلا در این رابطه اعتقاد و باوری وجود ندارد، بارها همه شنیده ایم که این دولت مدعی است که ساختن فلان چیز در توان ما نیست و یا هزینه فلان کار گران تمام می شود.
وی اضافه کرد: حتی همین پالایشگاه خلیج فارس را دولت با اکراه تکمیل کرد و چه بسا اگر اصرار مسئولین ارشد نظام نبود این کار هم صورت نمی گرفت.
این پژوهشگر حوزه اقتصاد در پایان بیان داشت: دولت بیش از این که به پتانسیل‌های درونی نگاه داشته باشد علاقه دارد که واردات انجام دهد ، در مورد بنزین که تولید داخل بود در ابتدا جوی درست کردند که این بنزین‌ها آلوده است و آلودگی هم ایجاد کرده و بعد از آن شروع به واردات کردند.
نسیم