گروه سیاسی کمال مهر– محمود احمدینژاد که در مقابل دوربین شبکه یک قرار میگرفت صدا و سیما و رئیس جمهور و مردم حداقل در یک نکته اتفاق نظر داشتند و آن هم مجری بود که باید در مقابل احمدینژاد مینشست و با اشتیاق فراوان در مقابل ارائه آمار و ارقام رئیس جمهور سرش را به نشانه تایید تکان میداد، لبخند میزد و آرامشش را حفظ میکرد. در واقع آن روزها کسی انتظار دیگری هم از مجری برنامه گفتوگوی زنده رئیس جمهور با مردم نداشت و مرتضی حیدری همچنان بیرقیب صندلی مقابل محمود احمدینژاد را برای سالهای متمادی حفظ کرد.
ببا روی کارآمدن حسن روحانی، دوران درخشان مجریگری مرتضی حیدری هم به پایان رسید و در نخستین گفتوگوی زنده رئیس جمهور جدید با مردم ایران که در آن حسن روحانی گزارش ۱۰۰ روزهاش را ارائه داد محمدرضا شهیدی فر، محمود احمدی افزادی و ندا سپانلو به جای مرتضی حیدری صندلیهای مقابل رئیس جمهور را اشغال کردند تا در نهایت برنامهای متفاوت از برنامههای ۸ سال گذشته را برای مردم ایران به نمایش بگذارند. سوالها متفاوتتر بود و شهیدی فر هم تلاش میکرد با اضافه کردن اندکی کرشمه و شور به برنامه ثابت کند رهبری تیم سه نفره را بر عهده دارد. هرچند آن اجرا نیز مورد انتقادات بسیاری قرار گرفت اما در نهایت اکثراً متفق القول بودند که جای مرتضی حیدری اصلاً خالی نبود و صدا و سیما میتواند در این عرصه نیز به مجریان دیگرش اعتماد کند.
شب گذشته پس از ۶ ماه و برای دومین بار حسن روحانی به خانههای مردم آمد تا درباره موضوعاتی که اینروزها در میان سیاسیون و جامعه مطرح است با مردم صحبت کند.
برخلاف نخستین گفتوگوی روحانی که پس از توافق ژنو انجام میشد و رئیس جمهور در آن با کمال افتخار وعده حل مشکلات تحریم و اقتصاد را به مردم ایران میداد در گفتوگوی دیشب روحانی مجبور شد به علت عملکرد بد دولت در توزیع سبد کالا که از سوی رسانهها و شخصیتهای سیاسی مورد انتقاد فراوان قرار گرفته بود عذرخواهی کند.
روحانی همچنین به برف سنگین در شمال کشور و مشکلات بوجود آمده برای هموطنان نیز اشاره کرد و از آنان برای صبر و استقامتشان تشکر کرد.
سونیا یا محمد کاظم؛ مسئله این است!
اما همه آنچه رئیس جمهور دیشب با مردم گفت به اندازه انتخاب مجریان حاشیه ساز نبود. ظاهراً نهاد ریاست جمهوری سونیا پوریامین را برای انجام گفتوگو با حسن روحانی انتخاب کرده بود و صدا و سیما در نظر داشت محمدکاظم روحانینژاد را به مصاف روحانی بفرستد. نهاد انتخاب صدا و سیما را تحمیلی دانست و صدا و سیما نیز انتخاب مجری برنامه را حق مسلم خود و همین جا بود که کار بالا گرفت و مردم ایران هم در این یکساعت سریال عصر پاییزی را تماشا کردند تا مدیران نهاد و صدا و سیما در شب زمستانی بر سر مجری برنامه مجادله کنند.
پس از یکساعت سرانجام برنامه گفتوگوی رئیس جمهور با مردم پخش شد و حسن روحانی رو به مجریان برنامه گفت: «خوشحالم که این تاخیر باعث شد تا شما را در گفتگو داشته باشیم» هر چند معلوم نبود منظور روحانی پوریامین است یا روحانینژاد یا هر دو اما به هر حال حسن روحانی با این جمله نشان داد علت تاخیر برنامه نه چنانکه صداو سیما به مردم گفته بود نقص فنی بلکه اختلاف بر سر مجریان برنامه بوده است.
نکته جالب توجه این است که نه سونیا پوریامین و نه محمدکاظم روحانینژاد هیچیک پیش از این در برنامهای مشابه حاضر نشده و از این جهت میتوان هر دو انتخاب را نادرست دانست.
چنانکه رمضان شجاعی کیاسری عضو شورای ناظر بر عملکر صداو سیما میگوید: روحانینژاد مجری نیست؛ بلکه گزارشگر است، شب گذشته هم وی مانند گزارشگرها سوال پرسید؛ مجری باید در ابتدا با مخاطبان سلام و علیک کند و بعد هم باید ایام دهه فجر را تبریک میگفت و سپس رئیس جمهور با مردم سلام و علیک میکرد و بعد هم مجری سوالاتش را میپرسید، تخصص خانم پوریامین هم مسائل اقتصادی است و نمیتواند در همه مسائل و موضوعات برنامه اجرا کند.
بنابراین به نظر میرسد اختلاف شب گذشته میان ریاست جمهوری و صداوسیما که به قیمت ۷۵ میلیون ساعت از وقت مردم ایران تمام شد نه بر سر تخصص که برای قدرت نمایی هر یک از این دو نهاد به یکدیگر بوده است.
درواقع هم نهاد ریاست جمهوری و هم صداو سیما نمیخواستند جلوی دیگری کم بیاورند و قافیه را ببازند تا در نهایت هر دو مجری در برابر رئیس جمهور بنشینند و از او سوال کنند!
چنته خالی صدا و سیما
بلافاصله پس از زورآزمایی چهارشنبه شب میان نهاد ریاست جمهوری و صداو سیما عزت الله ضرغامی دست به قلم شد و نامهای به رئیس شورای نظارت بر عملکرد صدا و سیما نوشت تا هم گلایه دوست را به دوست برده باشد و هم نارضایتیاش را از طریقی قانونی به منصه ظهور بگذارد. ضرغامی از این شورا خواست در مورد موضوع انتخاب مجریان توسط سران قوا اظهار نظر کند و تکلیف این موضوع را یکبار برای همیشه روشن سازد.
هرچند همه میدانند برای برنامه رسانهای این از اختیارات رسانه است که مصاحبه کننده را انتخاب کند و اساساً انتخاب مصاحبه کننده توسط مصاحبه شونده از آن حرفها است که فقط از دولت تدبیر و امید برمی آید اما ضرغامی هم باید قبول کند که در طول چندسالی که از مدیریتش بر سازمان عریض و طویل صدا و سیما میگذرد انصافاً در تربیت و معرفی مجریان کارکشته و بیطرف خصوصاً در عرصه سیاسی کم کاری کرده و حالا هم چنتهاش چنان خالی است که اگر نخواهد از امثال شهیدی فر و حیدری استفاده کند مجبور است روحانینژاد را با آن اجرای سرد و بیروح جلوی دوربین بفرستد تا نهاد هم از همین قضیه بُل بگیرد و پوریامین را به برنامه صدا و سیما تحمیل کند.
فردوسیپور سیاسی بسازیم!
به نظر میرسد حالا که نه صدا و سیما مجری سیاسی مورد قبول ریاست جمهوری در چنته دارد و نه خود نهاد ریاست جمهوری میتواند مجری مناسب جایگزین کند بهتر است هر دو نهاد محترم به جای دعوایی از جنش سونیا و محمد کاظم به سراغ همین خبرنگاران سیاسی رسانههای داخلی بروند و مثل همه جای دنیا به جوانهای جویای نام داخلی میدان بدهند تا برنامه رئیس جمهور توسط آنها اداره شود.
به هر حال اینک در فضای داخلی رسانههایی با گرایشات مختلف سیاسی در حال فعالیت هستند، میتوان سه یا ۴ رسانه شاخص از مجموع تمام طیفهای فکری و سیاسی را برگزید و از آنها خواست برای برنامه گفتوگوی رئیس جمهور با مردم خبرنگار معرفی کنند و این خبرنگاران هم یک یا دوهفته وقت داشته باشند تا در میان مردم بگردند و سوالات مردم و رسانهها را با حسن روحانی در میان بگذارند به این ترتیب احتمالاً میتوان امیدوار بود پس از دوره ۴ ساله آقای روحانی حداقل یکی دو خبرنگار شاخص سیاسی برای اجرای چنین برنامههایی شناسایی میشوند و از دیگر سو ضرغامی هم مجبور نمیشود ساعت ۱۲ شب به رئیس محترم شورای نظارت بر عملکرد صدا و سیما نامه بنویسد و خدا را هم چه دیدید شاید در این میان یک عادل فردوسیپور سیاسی هم برای مملکت کشف شد و آرزوی ضرغامی مبنی بر تولید برنامه ۹۰ سیاسی برآورده شد.