به گزارش گروه سیاسی «کمال مهر»،مجلس نمایندگان آمریکا طرح تحریم سه کشور ایران، روسیه و کره شمالی را که پیش از این در مجلس سنا تصویب شده بود را شب گذشته تصویب کرد.
تحریم های جدید را “مادر” نامیدند چرا که آنقدر وسعت و جامعیت دارد که هر نوع رابطه و تبادلاتی را در هر زمان شامل می شود و دست کاخ سفید برای هر گونه شیطنت را باز می گذارد که از این جهت تا کنون نمونه ای نداشته است، اما به راستی چرا بعد از این مدت و روند به اصطلاح تنش زدایی و تعامل سازنده با جهان(بخوانید آمریکا) شاهد برگشت تحریم ها بلکه افزایش آن هستیم؟
این سوال را طور دیگری نیز می توان مطرح کرد؛ چرا بعد از عقد توافق هسته ای با آمریکا و کشورهای ۵+۱ که هم وزیر خارجه آمریکا و هم اوباما اعلام کردند که دیگر اهرم تحریم ها جواب گوی نیست و نمی توان با آن ایران را متوقف کرد، باز در دو سال اخیر موج گسترده تری از تحریم ها توسط دولت مردان آمریکا ایجاد شده و حتی دیگر محدود به یک کشور هم نمی شود بلکه جمعی از کشورها را شامل می کنند؟
وضعیت دو سال اخیر نشان می دهد که برجام و توافق هسته ای که توسط جمعی از افراد متمایل به غرب در ایران شکل گرفت سلاح از کارافتاده و پوسیده تحریم را که خود دشمن هم به ناکارآمدی آن اعتراف کرده بود را دوباره به کار انداخته آن هم افسار گسیخته و فراگیر تر از گذشته.
پیش از سال ۸۸ بود که در محافل دانشگاهی و تصمیم سازی آمریکا زمزمه هایی از عقیم بودن حربه تحریم و عدم تاثیر بر روند پیشرفت و توسعه صنعت هسته ای ایران بوجود آمد که بدون شک به دلیل مقاومت ایران بود، فتنه سال ۸۸ و تاثیرات بین المللی آن باعث شده تا آن دسته از مسئولین آمریکایی که به دنبال اعمال محدودیت و فشار بر ایران بودند شروع به سفرهای منطقه ای کردند تا با ایجاد یک اجماع بین المللی تحت عنوان حقوق بشر و آزادی بیان(بخوانید کودتا) در ایران موج تحریم های تازه ای را رغم بزنند که همان گونه که می دانیم قطعنامه های معروف شورای امنیت بر علیه ایران در این فضای سیاسی بوجود آمد، اما با وجود فشار گسترده ای که به ایران آمد باز هم اهداف مورد نظر تامین نشد و اواخر دولت دهم بار دیگر زمزمه های ناکارآمدی تحریم ها آغاز شد تا با روی کار آمدن دولت تنش زدا و معتدل روند توافق هسته ای شکل بگیرد.
پس از برجام و حجم گسترده امتیازاتی که داده شد، طرف مقابل را به این جمع بندی رساند که سلاح تحریم موثر افتاد و بلاخره ایران را مجبور به پذیرش محدودیت ها کرد، درست است که پس از توافق تعدادی از مقامات آمریکایی اعتراف کردند که دیگر این روش پاسخ گو نبود و از کار افتاده است، اما مشاهده انفعال در سیاست خارجی کشور باعث شد تا بار دیگر امیدواری دشمن که از این طریق در موارد دیگر هم بتواند ایران را محدود کند افزایش یافت و این موضوع پیشرفت تا امروز رسید به این سطح از تحریم های بی سابقه.
آمریکایی ها بارها اعلام کرده بودند که باید الگوی برجام را در دیگر موارد اختلافی هم پیگیری کنند و به نظر می رسد مسیر اجرایی آن را نیز آغاز کرده و با ایجاد تحریمهای جدید و وجود دولت به اصطلاح تنش زدا در ایران که چند بار از برجام های دو و سه سخن گفته و حتی در جریان انتخابات مذاکره سر همه چیز را مطرح کرده بود نسبت به آن امیدواراند.
این تحریم های جدید آن هم در آستانه آغاز به کار دولت جدید در ایران نشان می دهد پروژه برجام های دیگر در دستور کار قرار گرفته و به زودی شاهد داغ تر شدن پرونده های حقوق بشر، صنایع دفاعی و موشکی و موضوع مقاومت در منطقه خواهیم بود.
انتهای پیام/