به گزارش گروه سیاسی «کمال مهر»؛در این یادداشت قصد داریم پاسخ پرسشی که در یادداشت قبلی منتشر شد،را بیان کنیم «چه کسانی وارد مجلس شورای اسلامی شهر و روستا می شوند!؟»
مسلماً کسانی بر کرسی شوراها تکیه می زنند که مطابق «ماده ۲۶ قانون تشكیلات، وظایف و انتخابات شوراهای اسلامی كشور» شرایط حضور در این عرصه را دارند، اما مسئله اینجاست که آیا این افراد به چه هدف و نیتی و با چه اقدامات و توانی در این مجالس حاضر و انتخاب می شوند.
آنچه که باید شاهد آن باشیم افراد متدین،با تقوا، متخصص، امین، دلسوز،از خود گذشته باید در این مسندها تکیه بزنند و طبق اصل ۱۰۰ قانون1 اساسي جمهوري اسلامي برای خدمت به مردم تلاش کنند.
اما در سالهای اخیر فرهنگهای غلطی در بین مردم برای تعیین نمایندگان شوراها رایج شده است و علت اصلی آن حضور افراد “ثروتمند و صاحبان نفوذ و قدرت” در جریان انتخابات است، اصل ماهیت وجودی شورا بر مبنای تفکر و اقدامات شایسته اعضا برای اداره شهر و رفاه حال مردم می باشد و این مهم فقط با حضور افراد خدمتگذار محقق می شود و لاغیر! اما جریانات “ثروت و قدرت” رنگ و بوی دیگر در نگاه مردم ایجاده کرده و حتی فرهنگ “تعیین سرنوشت” آنها را نیز تغییر داده است؛ هزینه های میلیاردی و ایجاد لابی گری های حزبی،دولتی، قومی و قبیلهای باور خدمت رسانی صحیح را اذهان از بین برده است.
در واقع آنچه که ما شاهد هستیم آفتهای بزرگ این قبیل شوراها است؛ حضور افراد خاص و اقدامات خاصی که در جهت تحقق منافع شخصی و یا حزب و آن لابی در شهر شکل می گیرد، مصداق های عینی از این دست بسیار در شهر وجود دارد؛ از استخدام های قوم و خویشان تا خرید و فروش زمینهای بلاصاحب و قراردادهای “زد و بندی” و تغییرهای کاربری و اسراف در بیت المال، برنامه های غلط و بی مورد، و صدها مورد از این دست قبیل اقدامات که نتیجه آن خلاف قانون و وارونه شدن آن می باشد و متاسفانه هیچ ملاک ارزشیابی صحیح بر این نوع عملکردها و جود ندارد و دستگاه نظراتی نیز اقدام شایسته ای انجام نمی دهد.
براستی مردم چرا برای تعیین سرنوشت خود تحت تاثیر هزینه های میلیاردی و وعده های پوچ این افراد منفعت طلب و بی تقوا قرار می گیرند!؟ چرا محله ها و شهرها افراد متعمد خود را راهی این مجلس نمی کنند!؟ چرا مردم در برابر انحراف نماینده های خود آنها را به چالش نمی کشند!؟ براستی سنجش و معیار عملکرد اعضای شورای بر عهده کیست!؟ مراجع رسیدگی به تخلفات شورای شهر کجاست!؟
ادامه دارد…
بهشت و جهنم شورای شهر/ قسمت اول
1- اصل ۱۰۰ قانون اساسي جمهوري اسلامي « براي پيشبرد سريع برنامه هاي اجتماعي، اقتصادي، عمراني، بهداشتي، فرهنگي، آموزشي و ساير امور رفاهي از طريق همكاري مردم با توجه به مقتضيات محلي، اداره امور هر روستا، بخش، شهر، شهرستان يا استان با نظارت شورايي به نام شوراي ده، بخش، شهر، شهرستان يا استان صورت ميگيرد كه اعضاي آن را مردم همان محل انتخاب ميكنند.