افراد مطرح کننده آشتی ملی چرا موضع خود را نسبت به فتنه مشخص نمی کنند؟/ مطرح کردن آشتی ملی از سوی افراد خاص برای نجات خود از انحطاط و سقوط است

به گزارش کمال مهر، چند ماه پیش در سوریه  طرحی با عنوان «المصالحه الوطنی» مطرح گردید که طی آن تعدادی از مناطقی که با دولت سوریه وارد منازعه و معارضه شده بودند مبارزه را کنار گذاشته و به اصطلاح  آشتی ملی انجام دادند.چندی پیش رییس جمهور اسبق که در فتنه ۸۸ نیز نقش قابل توجهی داشت،طرحی را با عنوان آشتی ملی مطرح نمود.معاون سیاسی وزیر کشور دولت اصلاحات که از محکومین امنیتی فتنه ۸۸ می باشد از قول رییس جمهور اسبق اعلام کرد که وی تاکید کرده که ما به هیچ عنوان دست از هویت، ایده ها و عقاید خودمان بر نمی داریم و با یافتن اشتراکات بین کلیه نیروهای قانون گرا روی این نقاط مشترک تاکید کنند.پیرامون این مسئله نکاتی چند قابل تامل است:۱-اساسا آشتی ملی زمانی مطرح می شود که یا مانند سوریه نزاع و درگیری مسلحانه ای در کار باشد و یا میان جناح های مردم با حکومت  و جناح خاصی اختلافات شدید باشد و قهری صورت پذیرفته باشد.حال اینکه در ایام الله ۹ دی و ۲۲ بهمن مردم با همه سلایق و نظرات حضور داشتند و وفاق و همدلی خود را به همه ی جهانیان اعلام نمودند.۲-اینکه رییس جمهور اسبق می گوید ما به هیچ عنوان دست از هویت،ایده ها و عقاید خودمان بر نمی داریم ،آیا منظورشان این است که هم چنان رهبری را فصل الخطاب نمی دانند؟ آیا رییس جمهور سابق را که با آرای ۲۴ میلیونی مردم انتخاب شده هم چنان غیرقانونی می دانند؟ آیا ۸ ماه ظرفیت و توان کشور را هدر دادن و همسو شدن با دشمنان قسم خورده نظام و انقلاب اتفاقات مهمی نبوده و قابل چشم پوشی می باشد؟ و سوالات متعدد دیگر که به نظر می رسد ایشان هم چنان پایبند به مواضع گذشته خود می باشند؟۳-نکته قابل طرح دیگر این است که اساسا افراد مطرح کننده آشتی ملی چرا موضع خود را نسبت به فتنه که به گفته مقام معظم رهبری خط قرمز نظام می باشد مشخص نمی کنند؟و چرا در رسانه های همسو با خود  و از تریبون های مختلف خواهان رفع حصر می باشند؟چرا نسبت به سران فتنه تبری نمی جویند؟۴-بحث قانون گرایی عبارتی است که بیان آن توسط این طیف بیشتر شبیه به  بیان یک طنز است تا اعتقاد عملی، زیرا همین افراد علی رغم تاکید مقام معظم رهبری در سال ۸۸ بر قانون گرایی و حل مسائل و اختلافات از طرق قانونی بیان ایشان را نادیده انگاشته و به لشگر کشی خیابانی پرداختند و حاضر به پذیرش قانون نشدند.آیا همین ها نبودند هنگامی که در خیابان ها شعار«انتخابات بهانه است،اصل نظام نشانه است» سردار داده می شد،سکوت اختیار کرده و  گوشه ای نشستند و بعضی دیگر آن ها همگام با شعار دهندگان در کف خیابان بودند؟آیا همین طیف نبودند که امکانات خود را در سال ۸۸ علیه نظام بسیج کردند؟همه ی این ها گوشه ای از مواردی بود که مضحک بودن آشتی ملی را بیان می کند. مردمی که در یوم الله ۹ دی شعار مرگ بر فتنه گر سر داده و همیشه انزجار خود را از فتنه و فتنه گر ابراز داشته اند، آیا قهر کرده اند که اکنون نیاز به آشتی داشته باشند؟به نظر می رسد مطرح کردن این طرح از سوی افراد خاص برای نجات خود از ورطه ی انحطاط و سقوط می باشد نه از سر خیرخواهی. آن هایی که اکنون توسط مردم طرد شده و تهی بودن افکارشان نمایان گشته با طرح مباحث مضحکی  قصد بازسازی خود را داشته تا شاید دوباره بتوانند قدرتی به دست آورده و در سپهر سیاست ایران باقی بمانند اما سخت در اشتباهند همان طور که در ۷۸ ،۸۸، ۹ دی مردم را نشناختند هنوز هم به همان گونه اند و نتوانستند درک درستی از مردم انقلابی پیدا کنند.این افراد باید بدانند که ملت بصیر ایران همواره گوش به فرمان رهبری پشت سر نظام ایستاده و هرگونه توطئه و فتنه ای را با پاسخ دندان شکن خنثی خواهند کرد.سید محمدرضا موسوی زادهانتهای پیام/