تغذیه بر هر عضو بدن تأثیر بسزایی میگذارد و حتی میتوان گفت “سلامت” هر عضو در بدن به تغذیهی سالم بستگی دارد. یکی از عوامل مهم در “سلامت “سیستم عصبی استفاده از ویتامینهای گروه B است. کمبود ویتامین B1 باعث اختلال سیستم عصبی و بیماریهایی مانند بری بری و گز گز و مور مور بدن و عدم توانایی لمس اشیا میشود که با مصرف غلات سبوس دار می توان از این بیماریها جلوگیری کرد.
کمبود ویتامینهای B6 و B12 که باعث اختلالات خلقی، عصبی و گر گرفتگی می شوند و در سلامت سیستم عصبی نقش بسزایی را ایفا می کنند که غلات و حبوبات، جگر و دل و قلوه، شیر و مرغ منابع غنی این ویتامینها هستند. مصرف امگا ۳ در “سلامت” سیستم عصبی کمک کننده است و اختلالات حسی و عصبی را درمان میکند که در انواع ماهیها به وفور یافت میشود.کمبود ویتامینD علاوه بر عوارض استخوانی باعث عوارض شناختی نیز در فرد میشود که مهمترین آن عدم کار کرد مناسب مغز است که نور آفتاب در درجهی اول بهترین منبع آن است و بعد از آن شیر و مکملها منابع غنی ویتامین D هستند.
مخمر آبجو، جگر، گوشت گوساله، ماهی، مرغ، تخمه آفتابگردان، تخمه کدو، جوانه گندم، حبوبات، غلات، شیر و لبنیات، گوجه فرنگی، کاهو، هویج، قارچ، انواع میوه مختلف و دانه ها و مغزهای روغنی از منابع غنی از ویتامین b است.