او درباره اتفاقی که به مفقود شدن پدرش انجامید عنوان کرد: من شش سالم بود.سال ۵۷ بود.کار پدرم آزاد بود.او رفت خرید کند.رفت و دیگر رفت.
شاهرودی افزود: پس از آن اتفاق،عکس پدرم را بارها و بارها در روزنامه ها انداختیم.به کلانتری مراجعه کردیم.به پزشکی قانونی رفتیم اما هیچ ردی از او پیدا نشد.تا الان که نزدیک ۴۰ سال از آن اتفاق تلخ می گذرد هیچ کسی خبری از پدرم نداده است.امیدوارم اتفاقی بیفتد که بتوانم او را دوباره ببینم.