منطقه‌ی کرمانشاه، محوطه‌ی تاریخی تخت شیرین در ۶ کیلومتری جنوب شرقی بیستون و ۵.۱ کیلومتری سه راهی سرماج به پل شاهی در شهرستان هرسین از توابع استان کرمانشاه واقع شده است.
وجه تسمیه این محل برگرفته از تخته‌ی سنگ بزرگی است که در این محوطه قرار دارد.
این بلوک سنگی به ابعاد ۳ در۱۰.۳ متر و ضخامت متوسط ۴۰ در۵۰ سانتی‌متر است، محوطه مذکور در سال ۱۳۱۱ به شماره ثبت ۲۷ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.
این محوطه به طول تقریبی ۲ کیلومتر و عرض یک کیلو متر از چندین تپه‌ی بزرگ و کوچک تشکیل شده است.
در سطح این محوطه بقایایی از آثار معماری دوره‌ی ساسانی و سده‌های نخستین اسلامی قابل رویت است که شامل بلوک‌های سنگی تراشیده و دیوارهای ساخته شده از لاشه‌ی سنگ و ملات گچ است.
از آنجایی که کاوش‌های باستان شناختی در این محوطه انجام نشده است از این‌رو نمی‌توان در خصوص کارکرد و زمان دقیق ساخت این سازه‌ها اظهار نظر قطعی کرد.
بسیاری از مورخین و جغرافیانویسان ایرانی و عرب سده‌ی سوم هجری به بعد چون ابن‌فقیه، ابن‌رسته‌ی ابودلف، اصطخری و یاقوت حموی در نوشته‌های خود از این محوطه به نام شهر(ابو ایوب) یاد کرده‌اند.
به اعتقاد برخی، ابو ایوب کنیه یکی از مردان قبیله (بنی جرهم) بوده که دستور ساخت این شهر را داده است.
مورخان مذکور اظهار می‌کنند(کردان حسنویه) که یکی از حکومت‌های محلی قدرتمند سده‌ی چهارم هجری در غرب ایران بوده، بخش‌هایی از بناهای این شهر را تخریب کرده و با آن دژ بزرگ و مستحکم سرماج را ساخته‌اند که مقر بدر بن حسنویه بوده است.
بقایای این دژ اکنون در زیر بافت روستای سرماج قابل رویت است که در فاصله‌ی ۵ کیلومتری محور تخت شیرین قرار دارد.
براساس این گزارش، تخت شیرین که پتانسیل قوی و بالقوه‌ی گردشگری استان کرمانشاه است می‌تواند با درایت و برنامه‌ریزی مناسب مسوولان به منطقه‌ای ویژه برای جذب توریسم داخلی و خارجی تبدیل شود و از بالقوه به فعلیت درآید.