این عضو سابق سازمان مجاهدین خلق اظهار داشت: یک بار از زور عصبانیات روی دیوار نوشتم “مرگ بر رجوی – دیدار به قیامت” و به این دلیل من بازداشت شده و ۹ ساعت از صبح تا عصر دادگاه بودم. اینقدر فشار آوردند و همه دوستانم بر علیه من اعترافاتی داشتند و دست آخر وصیت نامه مادر را آوردند که نوشته بود باید برای سازمان تا آخرین نفس کار کنی و من به نوعی گول خوردم.
عزتی با اشاره به اینکه می گفتند پدر من از شکنجه گرهای به نام سازمان بوده گفت: البته پدرم مسئول خرید سازمان هم بود ولی همیشه من را کتک می زد. گاهی با چک و لگد و گاهی با صندلی چون مخالف جدایی من با سازمان بود.
این عضو سابق مجاهدین خلق در پاسخ به اینکه آیا تیم های ترور دوره خاص و پاداش خاصی داشتند گفت: تروریست های سازمان معمولا ۳ تا ۵ سال در سازمان بودند و نباید با ما ارتباط برقرار می کردند چون ما نباید از ایران چیزی می فهمیدیم. مثلا صیاد شیرازی خیلی اهمیت داشت و باید از بین می رفت و یا لاجوردی را خود رجوی دستور اکید داشت باید ترور شود.
عزتی در مورد ارتباطات غیر اخلاقی در سازمان گفت: سازمان مهاجرین را در کشورهای اروپایی جذب می کردند و حتی برای آنها همسر اختیار می کردند و به نوعی با زنان دنبال جذب نیرو بودند و هزینه زیادی هم صرف می کردند. “مدتنز” وکیل سازمان بود و تمام افرادی که با او کار می کردد زنان دوره های اول سازمان بودند.
یکی از نکات جالب در گفته های این فرد این است که می گوید: اول شادی و تفریح و هتل و پول بود بعد در حاشیه همه را جمع می کردند برویم تظاهرات… این روش گروه مجاهدین بوده است.