به گزارش «کمال مهر»؛گیلدا هاشم زاده بانوی نقاش و هنرمند البرزی است ، که با تمام محدودیت های جسمی‌اش آثار هنری خلق می نماید تا اثبات کند علاقه و پشتکار می تواند هر فردی را با هر شرایطی “خاص” مطرح کند.
در ادامه، گفتگوی «کمال مهر»با این بانوی هنرمند را می خوانید:
*آیا معلولیت ضعف و کاستی است؟
خیلی از افراد ناتوان وقتی نگاه های مردم را نسبت به خودشان می بینند شاید نقطه ضعفی باشد و آنها را آزار دهد . اما من از این نگا ه ها در جهت مثبت استفاده می کنم و آنها را بر روی بوم ترسیم می کنم تا اثری هنری خلق کنم.
*نگاه مردم را چطور می بینید آیا در آثار شما این نگاه وجود دارد؟
من چند نمایشگاه برگزار کرده ام و نمایشگاهی با عنوان (جهانت را از دیدگاه من ببین) را که در شهریور ماه ۹۵ برگزار شد مربوط به فراواقعیات و دغدغه های درونی خودم نسبت به نگاه مردم می باشد. در این نمایشگاه بیشتر محوریت موضوعی بر روی چهره و نگاه اطرافیانم بود، زیرا این نگاه ها از ذهنیت اشتباه آنها نسبت به افرادی چون من می باشد .معتقدم خاص هستم اما می‌توانم از یک فرد سالم فعال‌تر باشم که متاسفانه مردم فقط ناتوانی‌های ما را می‌بینند و این مسئله باعث می‌شود خانواده‌ها فرزندان معلول خود را از دیگران پنهان کنند.
*در خصوص خاص بودن کمی بیشتر توضیح بدهید.
من زمانی که به دنیا آمدم دچار بیماری به نام “سی پیه” بودم به معنای فلج مغزی ، در خانواده ای بزرگ شده ام که نه در خانواده ما و نه در اطرافمان کسی بیماری خاصی نداشت یعنی من خاص بودم؛ زمانی که کوچک بودم آروز داشتم هیچ وقت خاص نبودم چون شرایط خیلی سخت می گذشت؛ اما الان به خودم و گیلدا بودنم افتخارمی کنم. همیشه می گویم گیلدا خاص بودنش قشنگ است چرا که استقلال کامل دارم و خودم به تنهایی به هرجا که بخواهم می روم بدون در نظر گرفتن معلولیتم و می گویم گیلدا برایش دیگر چیزی مهم نیست جز خاص بودنش؛ با توجه به معلولیتی که دارم نه عصا به دست می گیرم و نه از ویلچر استفاده می کنم این یعنی مرز بین آدم معلول و آدم سالم این هم یعنی خاص بودن همین…
*چرا هنر را انتخاب کردید؟
خودم را فردی خاص می دانم و هنر را دوست دارم ،نقاشی را برگزیدم چرا که نقاشی آرامم میکند وباعث انبساط خاطرم می شود و اطمینان خاطر پیدا میکنم . بخاطر همین موضوع افتخاراتی در این زمینه کسب کردم که باعث می شود انگیزه‌ام برای ادامه دادن این هنردو چندان شود و علاوه بر آن آثاری را در زمینه معرق نیز دارم.
*بفرمایید از آثار خودتان نمایشگاهی هم دارید و در مسابقات هم حضور داشته اید؟
آثار من در نمایشگاه پاراآرت در توکیو قرار دارد و افتخاراتی چون برگزاری چند دوره نمایشگاه گروهی و یک دوره نمایشگاه انفرادی درکارنامه‌ام دارم .از طرفی کسب رتبه دوم در جشنواره رعد و مقام ۴۷ در جهان را کسب کرده ام.
* اگر شما رئیس جمهور بودید ؟
من اگر رئیس جمهور بودم سعی می کردم با لباس مبدل در میان مردم کشورم رفت و آمد کنم و با دقت تمام دنیای اطرافم را نگاه می کردم، درد و رنج جامعه را می دیدم. کمبود ها ، بی پولی و بیماری هارا می دیدم وسعی می کردم اینگونه افرادی که دچار مشکلات هستند، کمبودی نداشته باشند.
*چه آرزوهایی دارید؟
من آرزو های فراوانی دارم اما هیچگاه به زبان نمی آورم چرا که فکر میکنم رنگ دیگری به خود می گیرد و آن زمان می شود “درد دل” نه آرزو. اما من خواسته هایی دارم که به زبان می آورم .
*در خواستی از مسئولین دارید؟
ازمسئولین میخواهم در مورد افرادی چون من اطلاع رسانی کنند ، تا در رفتار مردم تاثیراتش را ببینیم .گرچه با این دیدی که نسبت به دید مردم پیدا کرده ام فکر می کنم تغییر نمی کنند .و اگر مسئول و یا مردم به موسسات یا افرادی چون من قول و عده ای می دهند انجام بدهند، چرا که ما امیدوار به انجام وعده ها هستیم.همچنین من خیلی دوست دارم نسبت به حرفه ای که دارم کار کنم ،اما باشرایط کنونی امکان پذیر نیست .
*آخرین کلام؟
خانواده مهمترین حامیان من در این راه بودند و نسبت به خانواده‌های بسیاری از معلولان، همراه و همیار من بودند.تشکر می کنم از مادرم که زحمات فراوانی برای من کشیده است اما قدرش را ندانسته ام و همچنین از دوستانم که عاشقانه دوستشان دارم.
انتهای پیام/