به گزارش گروه سیاسی«کمال مهر»؛انبار کپسولهای گاز انفجاری موسوم به «جهنمی» در حلب توسط نیروهای ارتش سوریه کشف شد. تروریستهای تکفیری با استفاده از این بمبهای بشکهای و کپسولهای گاز مردم و نیروهاى نظامى حلب را هدف قرار میدادند و قرار بوده که تکفیرها از این کپسول برای حمله به سمت دمشق استفاده کنند.
جهان عرب در پنج سال اخیر، شاهد بحرانهایی در سطوح مختلف بوده، یکی از این بحرانها که بسیار طولانی و خونبار شده و به فراتر از مرزهای یک کشور منتقل شدهاند، بحران سوریه میباشد. این بحران بیش از این که ریشه در داخل این کشورها داشته باشد، ریشه در معادلات منطقهای و بینالمللی و تعارضات دو جریان مقاومت و امپریالیسم دارد.
در این شرایط که آمریکا و جیرهخوارانش به هر دری میزنند تا در باتلاق سوریه دفن نشوند، تنها گزینه پیش روی آمریکا انتقام از محور مقاومت با استفاده از تروریستها است و بعید نیست، اولین گام برداشته شده در این راه، تشویق آنها به عملیات انتحاری و همه جانبه در حوزه فعالیت و نفوذ جغرافیایی حزب الله و نیروهای بشار اسد و ارتش عراق باشد.
آمریکا قصد دارد تا جنگ را به میدان دیگری بکشد، درست همانند کاری که در جنگ نیابتی ۸ساله صدام علیه انقلاب اسلامی ایران کردند. زمانی که اوضاع را نا مساعد دیدند جنگ را به لبنان کشیدند که با هوشیاری امام خمینی این توطئه در نطفه خفه شد.
از ابتدای بحران سوریه، نیروهای مسلح شامل ارتش آزاد و گروههای تکفیری جبههالنصره و داعش توجه ویژهای به گسترش عملیات خود در استانهای دمشق و ریف دمشق داشتند و هنوز هم در پی حمله به آن هستند. در جدیدترین حملات به دمشق جیشالاسلام تحرکاتی را انجام داده که شدیدا توسط ارتش سوریه دفع شده شده است.
اما چرا دمشق مهم است
۱٫ مرکزیت دمشق
مهمترین شهر هر کشور پایتخت آن است که اهمیت پایتخت با توجه به اعتبار سیاسی و امنیتی آن، عمق استراتژیک هر کشوری محسوب و هرگونه تغییر و تحولات در آن، آینده سیاسی آن کشور را تحت تاثیر قرار میدهد و سقوط پایتخت عموماً موجب اسقاط یک نظام سیاسی میشود. دمشق به عنوان پایتخت سوریه میزبان نهادهای اصلی حکومتی همچون وزارتخانهها و ادارات مرکزی است که دستیابی به آن برای تغییر نظام سیاسی از اهداف استراتژیک معرضان محسوب میشود.
۲٫ تسلط ارتش سوریه بر خطوط مواصلاتی استراتژیک منتهی به دمشق
تسلط ارتش سوریه بر راههای استراتژیک منتهی به دمشق به ویژه جاده استراتژیک دمشق- بیروت، دمشق- طرطوس و لاذقیه که از بنادر مهم شرق دریای مدیترانه محسوب میشوند و جاده دمشق- امان، موجب تبدیل شدن این شهر و اطراف آن به یک مرکز لجستیکی و پشتیبانی قوی برای محورهای عملیاتی ارتش و نیروهای مردمی سوریه شده است. گروههای مسلح همواره با هدف کاستن از فشارهای وارده در محورهای عملیاتی سعی در ایجاد ناامنی در راههای منتهی به دمشق که همه آنها از استان ریف دمشق میگذرد اقدام میکنند.
۳٫ وجود اماکن مقدس شیعه در ریف دمشق
برخی گروهها، دولتها و رسانههای وابسته به جریان مخالف مقاومت برای ضربه زدن به این جریان، فتنه مذهبی شیعی- سنی را به راه انداختند و در این فتنه مردم عادی تحریک شده و زمینه مناسب برای فعالیت گروههای افراطی ایجاد شده است و این گروهها هم قصد دارند با جریحهدار کردن شیعیان هم به تحقیر ایشان پرداخته تا به تصور خود به محور مقاومت ضربه وارد کنند و هم در میان طرفدارن خود پرستیژ خود را افزایش دهند؛ برای مثال تخریب مقدسات شیعه در دمشق و ریف دمشق از این جمله هستند.
بمب بشکهای
بمبهای بشکهای از بُشکههایی تشکیل شده که آنها را با مواد مختلفی مثل تیانتی، میخ، برادههای آهن و مواد سوختی اشتعالزا انباشتهاند. پس از پرتاب بشکهها به وسیله بالگرد بر روی اهداف و انفجار آن، میخها و ضایعات آهن به ترکشهای مرگباری تبدیل شده و به هر سو پراکنده میشوند؛ گرچه بمبهای بشکهای از دقت بالایی برخوردار نیستند، اما سبب تخریب گسترده و تلفات بالای انسانی میشوند.
کسانی که مورد اصابت ترکشهای این بمبها قرار میگیرند دچاد جراحات سخت و سوختگی شدید و یا قطع شدن اعضای بدن خود میشوند. استفاده از این بمبها جنایت علیه بشریت به شمار میرود که داعش به راحتی از آن در ابعاد کوچکتر استفاده میکند.
نخستین مورد شناخته شده کاربرد به بمب بشکهای به جنگ کرواسی در سال ۱۹۹۱ برمیگردد که هواپیماهای کشاورزی آنتونوف-۲ این نوع بمب را علیه مواضع صربها به کار گرفتند. در دهه ۱۹۹۰ سودانیها نیز با استفاده از هواپیماهای ترابری بمبهای بشکهای را به روی شورشیان میانداختند. اما گستردهترین استفاده از این نوع بمبها در جنگ نیابتی آمریکا در سوریه اتفاق افتاد. عراقیها نیز علیه تروریستهای القاعده در منطقه الانبار از این نوع بمبها استفاده کردهاند. کارشناسان هشدار میدهند که با توجه به قیمت پایین و سهولت استفاده از این نوع بمبها ممکن است در آینده استفاده از آنها در کشورهای بیثبات بیشتر از پیش شود.
گزارش از حمیدرضا قربانی
انتهای پیام/