به گزارش «کمال مهر»؛ به نقل از آناج ، بیش از یک‌سال از اجرای برجام می‌گذرد و با ملموس نشدن نتایج آن، پروژه‌ی «اگر برجام نبود» با کارگردانی روحانی و بازیِ دولت‌مردان و حامیان جان‌نثار آنان کلید خورده است. در این طرح فرار رو به جلو، مسئولین به جای ارائه گزارش از دستاوردهای توافق هسته‌ای روی به حماسی‌سازی مذاکرات آورده‌اند و طی سخنرانی‌های متعدد برای اقناع اذهان، کارکرد برجام را در دفع شر، تهدید و وقوع معضلات بدتر از گذشته می‌دانند.
به بیانی ساده‌تر بدون رودربایستی می‌گویند: «ای مردم برجام باعث شد بدبخت‌تر نشوید!» اما در کنار این ترفند باید جوابی برای منتقدان نیز داشته باشند و از سویی دیگر قشر مخالف برجام در بدنه‌ی جامعه را مسکوت نگه دارند؛ بنابراین در کنار بازی با «اگر برجام نبود» رویه‌ای را در پیش گرفته‌اند که برجام را به رهبر انقلاب نسبت می‌دهند و عنوان می‌کنند: «برجام با تدابیر رهبر انقلاب به ثمر نشست» یا مثلاً «اگر رهبر برجام را امضاء نمی‌کرد هیچ کس توان اجرای آن را نداشت».
برخی از سیاست‌مداران حامی برجام نیز پا را فراتر از گلیم گذاشته‌اند و مدعی‌اند: «آن‌هایی که برجام را ذلت‌بار می‌دانند به رهبر انقلاب توهین می‌کنند، چراکه رهبر آن را امضاء کرده است»
در اینکه برجام به تائید رهبر انقلاب رسیده است هیچ شکی نیست اما آیا می‌توان پیامدهای آن را به پای ایشان نوشت و در برابر انتقادت به جای ارائه‌ی توضیح و دفاع منطقی، توپ را در زمین شخصیت‌های دیگر نظام انداخت؟
افرادی که مدام از امضاء برجام توسط رهبر انقلاب سخن می‌گویند چرا به شروط نه‌گانه امام خامنه‌ای اشاره نمی‌کنند؟ آیا موارد مدنظر رهبری اکنون اجرا می‌گردد؟
رهبر انقلاب در نامه‌ای که خطاب به ریاست جمهوری نوشتند بر تحقق دو شرط مهم تاکید داشتند و آن‌ها را در همان ابتدای متن آورند:
۱٫ از آنجا که پذیرش مذاکرات از سوی ایران اساساً با هدف لغو تحریمهای ظالمانه‌ی اقتصادی و مالی صورت گرفته است و اجرائی شدن آن در برجام به بعد از اقدامهای ایران موکول گردیده، لازم است تضمین‌های قوی و کافی برای جلوگیری از تخلّف طرفهای مقابل، تدارک شود، که از جمله‌ی آن اعلام کتبی رئیس‌جمهور آمریکا و اتّحادیه‌ی اروپا مبنی بر لغو تحریمها است. در اعلام اتّحادیه‌ی اروپا و رئیس‌جمهور آمریکا، باید تصریح شود که این تحریمها بکلّی برداشته شده است. هرگونه اظهاری مبنی بر اینکه ساختار تحریمها باقی خواهد ماند، به‌منزله‌ی نقض برجام است.
۲٫ در سراسر دوره‌ی هشت‌ساله، وضع هرگونه تحریم در هر سطح و به هر بهانه‌ای (از جمله بهانه‌های تکراری و خودساخته‌ی تروریسم و حقوق بشر) توسّط هر یک از کشورهای طرف مذاکرات، نقض برجام محسوب خواهد شد و دولت موظّف است طبق بند ۳ مصوّبه‌ی مجلس، اقدامهای لازم را انجام دهد و فعّالیّت‌های برجام را متوقّف کند.
طبق اذعان مقامات ارشد دولتی علی‌رغم اجرای برجام تاکنون بیشتر تحریمها به قوت خود باقی مانده و در طول یک‌سال اخیر کنگره‌ی آمریکا به بهانه‌های مختلف تحریم‌هایی جدید علیه ایران وضع کرده است که اسناد آن موجود و غیرقابل انکار می‌باشد؛ با این اوصاف آیا به دو شرط فوق‌الذکر خدشه‌ای وارد نشده است؟
آن پزشکِ سیاست‌مداری که در جمع اصحاب قلم، ذلت‌بار نامیدن برجام را توهین به رهبر انقلاب تلقی می‌کند، به این سوال نیز پاسخ دهد “آن شخصی که برجام را «خسارت محض» و «تجربه‌ی تلخ» می‌نامند، به چه کسی توهین می‌کند؟”
آنچه که مبرهن است، عده‌ای سفسطه را در اولویت قرار داده‌اند و با نسبت دادن برجام به رهبری درصدد بی‌تفاوت ساختن جامعه نسبت به تبعات آن هستند؛ این دسته از سیاست‌مداران زمانی می‌توانستند در برابر نقدها پایِ رهبری را به میان بکشند که امام خامنه‌ای آن شروط نه‌گانه را ترسیم نمی‌کردند و با یک امضاء برجام را اعم از اینکه خوب باشد یا بد، تائید می‌نمودند.
انتهای پیام/م