یکی از برنامه‌ها، جشن زادروز هنرمندان مرداد و شهریور بود که روز گذشته در باغ زیبا برگزار شد. نکته قابل توجه این است که در این مراسم از سازنده فیلم‌های مبتذل و کمدی دوره پهلوی دوم تقدیر شد.
شخصی که در پرونده کارگردانی و بازیگری وی می‌توان به فیلم‌های مبتذلی از جمله عروس فرنگی (۱۳۴۳)، شوهرجونم عاشق شده (۱۳۵۵)، شوهر کرایه‌ای (۱۳۵۳)، شوهر پاستوریزه (۱۳۵۰)، اجل معلق (۱۳۴۹)، تاکسی عشق (۱۳۴۹)، دو دل و یک دلبر (۱۳۴۸)، شکار شوهر (۱۳۴۷) و ماجرای شب ژانویه (۱۳۴۷) اشاره کرد.
نکته قابل توجه این است که چندی پیش رهبر انقلاب اسلامی به مناسبت هفته دولت در دیدار با مسئولان دولتی با برشمردن اهمیت مسائل فرهنگی فرمودند: فرض کنید که یک شخصیّت فرهنگی هست که همه‌ی عمر خودش را در راه انقلاب گذاشته، یک شخصیّت فرهنگی هم هست که هر وقت توانسته به انقلاب نیش زده؛ شما رفتارتان با این دو نفر چه‌جور است؟ … آن کسی که عمرش را در خدمت انقلاب و در خدمت دین بوده، آیا این [طور] است که مورد تکریم و ترجیح شما باشد، نسبت به آن کسی که در همه‌ی عمرش حالا یک قدم [هم] در راه دین و انقلاب که برنداشته، گاهی اوقات ضربه هم زده، نیش هم زده؟ خب، اینها مهم است، اینها نکاتی است که باید به آنها توجّه داشت. ما اگر به این نکات توجّه نکنیم و بر اثر جوّزدگی برویم سراغ مثلاً فرض کنید که فلان کسی که از بنِ دندان با انقلاب اسلامی و با حکومت اسلامی و با نظام اسلامی مخالف است، خب این خلاف یک حرکت فرهنگی عاقلانه است.
جالب اینجاست که وقتی مجری برنامه می‌خواست از این مبتذلساز دعوت کند تا روی سن حاضر شود، گفت: «به استاد بزرگی رسیدیم که باعث افتخار شخص بنده است. فکر می‌کنم بزرگترین عضو مؤسسه هستند؛ کسی که صحنه نمایش ۳۷ سال است، بی‌تاب اوست!!»
این فیلم‌ساز دوره پهلوی هم وقتی روی سن حاضر شد، از علی مرادخانی معاون هنری وزارت ارشاد و عباس عظیمی مدیر مؤسسه هنرمندان پیشکسوت تشکر کرد.
اکنون باید از مسئولان وزارت ارشاد سؤال کرد که علی رغم دغدغه‌های رهبر انقلاب اسلامی مبنی توجه بر تکریم از شخصیت‌های فرهنگی، چرا فردی که عمر خود را برای ساخت فیلم‌های مبتذل و مغایر با شونات اسلامی گذاشته باید مورد تقدیر قرار گیرد؟!