به گزارش«کمال مهر»؛؛ استادپرس نوشت:
حدود سه سالی هست که از مهلت صدروزه رئیس‌جمهور محترم برای محقق شدن وعده‌های انتخاباتی دکتر روحانی در انتخابات ۱۳۹۲ می‌گذرد اما دریغ که دولت محترم نه در پایان مهلت صدروزه خود بلکه در این سه سال هم نتوانسته به وعده‌های خود عمل کند.
بیش از یک سال از امضای برجام توسط طرفین می‌گذرد که رئیس‌جمهور محترم در آن زمان، خطاب به ملت ایران بیان داشتند « امروز به ملت شریف ایران اعلام می‌کنم که طبق این توافق، در روز اجرای توافق، تمامی تحریم‌ها، حتی تحریم‌های تسلیحاتی، موشکی هم به صورتی که در قطعنامه بوده، لغو خواهد شد. تمام تحریم‌های اقتصادی شامل مالی، بانکی، بیمه، حمل‌ونقل، پتروشیمی و فلزات گرانبها به‌طور کامل لغو خواهد شد و نه تعلیق و حتی تحریم تسلیحاتی هم کنار گذاشته می‌شود،» و این در حالی است که شواهد نشان می‌دهند که برجام همان‌طور که دولت محترم بیان می‌کردند باعث رونق و گشایش در اقتصاد ایران نشده است و باوجود دادن امتیازات فراوان ایران به‌طرف غربی و عمل کردن کامل ایران به تعهدات خود، غربی به همان امتیازات اندکی هم که به تیم مذاکره‌کننده ما داده‌اند عمل‌نکرده‌اند.
وجود فسادهای اداری و مالی در این چند سال عمر دولت محترم تدبیر و امید که با برملا شدن فیش‌های نجومی در مدیران و بدنه دولت محترم آشکارتر شد نشان از بی‌توجهی دولت‌مردان ما به نحوه اداره کشور دارد. به‌طوری‌که بعد از فرمان واضح مقام معظم رهبری امام خامنه‌ای در برخورد با آن خطاب به مسئولان نیز و طی چندین ماه از صدور آن تعداد افراد دارای فیش‌های نجومی رفته‌رفته به حداقل خود رسیده و دولت‌مردان مدیری فاسد در این زمینه را ذخیره انقلاب معرفی می‌کنند.
به نظر می رسه که دولت محترم تدبیر و امید بعد از طی این سالها و ناتوانی در مقابل وجود مشکلات و چالش‌های جدی که تعدادی از آن‌ها در ابتدای این یادداشت بیان شد و در پی عدم توان مقابله با این مشکلات و چالش‌های پیش رو اقدام به جوسازی‌ها و فضاسازی‌ها در مورد قضایایی مثل قضیه زندانی کردن حسن عباسی و قضیه لغو و یا عدم لغو کنسرت‌ها آن‌هم فقط در یک شهر!!! و … کرده است که بدین ترتیب باید ازاین‌پس نیز تا اتمام دوره دولت فعلی، منتظر جوسازی‌ها و فضاسازی‌های جدیدی نیز باشیم.
دولت محترم که با این شرایط خود را در انتخابات ریاست جمهوری پیش رو ناتوان می‌بیند مجبور است که با پرداختن به موضوعاتی چنین کوچک و کم‌اهمیت افکار عمومی را از توجه به موضوعاتی مهمی چون رکود، تضاد طبقاتی، بیکاری، مشکلات فرهنگی و … منحرف ساخته و به‌قول‌معروف با گل‌آلود کردن آب به نتیجه دلخواه خود برسد.
آری دولتی که نتواند مانع از اقدامات جریان تحریف امام شود و بلکه خود نیز، از پیشگامان جریان تحریف خط امام باشد
دولتی که با مدیران فاسد درون خود نتواند اعتماد مردم را نسبت به بدنه خود حفظ کند. دولتی که نتواند از انتقادات منصفانه کارشناسان در زمینه‌های مختلف، بهره‌برداری لازم را بکند. دولتی که پس از گذشت سه سال، نتواند طبق وعده صدروزه خود، مشکلات اقتصادی ازجمله رکود و رونق بخشی به تولید داخل را حل کند. دولتی که نتواند مشکل اشتغال جوانان را حل کند و بلکه به آمار جوانان بی‌کار، بیفزاید. دولتی که نتواند از نفوذ بیگانگان در بخش‌های مختلف کشور جلوگیری بکند بلکه خود نیز، در راستای تحقق هر چه‌بهتر این امر، ایفای نقش کند. دولتی که جهان امروز را (به قول خودشان) فقط در آمریکای خبیث و عهدشکن، خلاصه کند و از عهدشکنی آن‌ها بعد از گذشت یک مدت طولانی، تجربه و عبرت نگیرد. دولتی که از تضعیف قدرت دفاعی کشور، اعلام حمایت کند و به مطالبات رهبری نظام در این زمینه، اعتنایی نکند دولتی که در دوره مسئولیتش، رهبر معظم انقلاب، سخن از ولنگاری فرهنگی به میان میاورند و از بی‌توجهی و بی‌اعتنایی مسئولین نسبت به این بخش حیاتی، گله و شکوه می‌کنند. دولتی که شعار کادر آن، از صدر تا ذیل، شعار (ما نمی‌توانیم)!!! است. و نهایتاً، دولتی که از خط و مسیر انقلاب و انقلابی گری، فاصله گیرد و بدان، افتخار نیز کند و … آری چنین دولتی، باید هرروز به یک مسئله حاشیه‌ای و غیر اصلی، بپردازد و بدان پناهنده شودو این همان معنی عملیات ایذایی هست که دولت محترم برای گمراهی ملت ایران از موضوع اصلی به کار می گیرد.