در حقیقت “موشه یعلون” به دلیل اختلافات گسترده ای که با “بنیامین نتانیاهو” نخست وزیر اسرائیل داشت، از سمت خود استعفا کرد و وزارت جنگ را تحویل داد که یک خاخام تندرو این سمت را بر عهده گرفته است.
منابع غربی “موشه یعلون” را یکی از اعضای میانه رو در کابینه اسرائیل می دانند و معتقدند وی به حمله نظامی به جمهوری اسلامی ایران با تاکتیک دیگری می اندیشد.
منابع آگاه، دلیل استعفای یعلون را اختلافات اخیر وی با “نتانیاهو” اعلام کردهاند. به نوشته نیویورک تایمز، چندی پیش ژنرال “یائیر گولان” جانشین رئیس ستاد ارتش رژیم صهیونیستی – رفتار این رژیم در اراضی اشغالی فلسطین را با دوره حکومت نازیها در آلمان مقایسه کرد و همین اظهارنظر موجی از انتقادها را علیه او از سوی محافل سیاسی رژیم صهیونیستی به همراه داشت.
یعلون در حمایت از او عنوان کرد فرماندهان نظامی ارشد رژیم صهیونیستی باید در بیان عقاید خود آزاد باشند؛ اما این اعلام حمایت او از “گولان” مورد انتقاد تند “نتانیاهو” قرار گرفت. نخست وزیر اسرائیل معتقد است فرماندهان نظامی نباید علنا در مورد مسائل سیاسی این رژیم اظهارنظر کنند.
” موشه یعلون” کیست؟
“موشه یعلون” متولد ژوئن ۱۹۵۰ در سرزمین های اشغالی است و هم اکنون ۶۶ سال سن دارد. وی با نام اصلی “موشه اسمیلانسکی” شناخته می شود و پدرش “دیوید اسمیلانسکی” و مادرش “باتیا سیلبر” است.
به این سیاستمدار و نظامی ۶۳ ساله اسرائیلی که نام اصلیاش “موشه اسمیلانسکی” است. بین سالهای ۱۹۶۸ تا ۱۹۷۱ که او خدمت سربازیاش را در یکی از گروههای جوانان ارتش اسرائیل میگذارند، به وی لقب “یعلون” داده شده و پس از آن هم با همین نام معروف شد.
وی از دهه ۹۰ میلادی به صورت جدی پست های کلیدی را در اسرائیل تجربه کرد. در سال ۱۹۹۵ وی به عنوان رئیس دستگاه اطلاعات نظامی ارتش اسرائیل شناخته شد و در سال ۲۰۰۲ به فرماندهی ارتش اسرائیل رسید.
مهمترین اقدامی که او در دوره فعالیتش به عنوان رئیس ستاد مشترک ارتش انجام داد، تلاش برای سرکوب انتفاضه و اعتراضات فلسطینیها بود. در سال ۲۰۰۵ میلادی “موشه یعلون” از سمت خود کناره گیری کرد و جای خود را به “دان حالوتس” داد.
در سال ۲۰۰۶ دادگاهی در نیوزلند حکم بازداشت “یعلون” را به اتهام مشارکت در ترور «صلاح شهاده» صادر کرد. شهاده از فرماندهان حماس بود که در سال ۲۰۰۲ ترور شد. در آن حادثه حداقل ۱۴ غیرنظامی فلسطینی هم به شهادت رسیدند. دادستان نیوزلند یعلون را به «جنایت جنگی» متهم کرد و قصد بازداشت وی را داشت، که نهایتا دفتر قوانین سلطنتی به بهانه نبود شواهد و مدارک کافی حکم بازداشت را لغو کرد.
این فرمانده سابق ارتش اسرائیل در سال ۲۰۰۸ رسما فعالیت سیاسی خود را با ورود به حزب دست راستی «لیکود» آغاز کرد. او در انتخابات سال ۲۰۰۹ به عنوان نفر بیست و هفتم از فهرست انتخاباتی حزبش راهی “کنست” (پارلمان اسرائیل) شد. او از آن سال به عنوان وزیر امور استراتژیک و معاون نخستوزیر و پس از آن به سمت وزارت جنگ اسرائیل رسید.
یعلون تاکنون چند بار هم به دلیل مشارکت در کشتار فلسطینیها و اهالی جنوب لبنان متهم شده و حتی برای وی حکم بازداشت شده است. به عنوان نمونه در سال ۲۰۰۵ بازماندگان قربانیان کشتار «قانا» از وی به دلیل مشارکت در این کشتار شکایت کردند. «قانا» روستایی در جنوب لبنان است که در سال ۱۹۹۶ هدف حمله قرار گرفت.
***اظهارات ضد ایرانی “موشه یعلون”
“موشه یعلون،” وزیر جنگ رژیم صهیونیستی، در سخنانی مدعی شد: جاه طلبی ایران در دستیابی به “بمب اتمی” و زیرساختهای ترور این کشور از داعش بسیار خطرناکتر است. وی در کنفرانس مطالعات امنیت ملی “تلآویو” اظهار داشت: ایران اصلیترین دشمن ما است و اگر قرار باشد میان این کشور و داعش یکی را انتخاب کنم، بدون شک داعش را انتخاب خواهم کرد.
**لفاظی “یعلون” مبنی بر حمله اتمی به ایران
“موشه یعلون” در سخنرانی دیگری عنوان داشت: در صورتی که «حملات دقیق و حساب شده» نتوانند باعث رسیدن به هدف های نظامی شوند، اسرائیل ممکن است تدابیری فوق العاده ای در نظر داشته باشد که جان غیر نظامیان را با خطر روبرو می کند. وی به تصمیم “هری ترومن”، رئیس جمهور وقت آمریکا برای حمله اتمی به ژاپن در جنگ دوم جهانی اشاره و در عین حال تصریح کرده است «ما هنوز به چنین مرحله ای نرسیده ایم».
وی افزود: می توانم برداشتن برخی گام های دیگر را نیز در نظر داشته باشم. شکی نیست که می بایست اطمینان یابیم بعد از تصمیم گیری یا انجام عملیات، در برابر آینه بایستیم (بتوانیم از خود دفاع کنیم). شکی نیست که باید اطمینان یابیم این یک ضرورت نظامی است. باید سود و زیان آن را در نظر بگیریم ولی در نهایت، ممکن است گام هایی خاص را برداریم.
وی گفت به یاد دارم که زمانی از ترومن پرسیده شد بعد از حمله اتمی به هیروشیما و ناکازاکی چه حسی داشت، حمله ای که به کشته شدن دویست هزار نفر انجامید. وی گفت زمانی که من از افسران خود شنیدم که جایگزین این حمله، جنگی طولانی با ژاپن است، این تصمیم را تصمیمی اخلاقی یافتم.
البته “موشه یعلون” از وزارت جنگ اسرائیل خداحافظی کرد و همچنان هیچ مقام نظامی در اسرائیل جرات حمله به ایران را ندارد و این لفاظی ها تنها در تاریخ نوشته می شود و دوباره بیان خواهد شد.
گزارش از محمد زرچینی
انتهای پیام/