تعدادی از این آهنگ‌ها از نظر کیفی دارای استانداردهای کافی برای تولید یک آهنگ هستند، اما متاسفانه سیل عظیمی از این آهنگ‌ها توسط اشخاصی تهیه و تولید می‌شوند که تخصص لازم را برای این کار ندارند و اکثر این اشخاص را کسانی تشکیل می‌دهند که با خود فکر می‌کنند برای هنرمند شدن، داشتن پول مهمترین معیار است و با همین تفکر آهنگ‌هایی تولید می‌کنند که نه تنها کیفیت کافی را ندارند بلکه از لحاظ فنی و فضای آکوردیک، غلط و دچار مشکل هستند و این تاسف برانگیز است که بعد از مدتی گوش مردم به این آهنگ‌ها عادت کرده و به اصطلاح گوش ذائقه هنری شان خراب یا مسموم می‌شود.
در عصر حاضر وجود تکنولوژی و اینترنت سرعت ارتباطات را تسریع کرده و این موضوع باعث شده هر شخص ناآگاه در زمینه ی موسیقی آهنگ تولید کرده و با صدای حتی خارجی، آهنگ خود را به راحتی روانه جامعه کند.
پس با توجه به وضع موجود باید به دنبال راه چاره‌ای باشیم تا این قطار عظیم موسیقی‌های بی‌کیفیت را که در مسیر نادرست است، اصلاح کنیم و امروزه از خواننده‌های حرفه‌ای انتظار می‌رود که فعالیت خود را بیشتر کرده تا جایی برای فعالیت افراد غیر حرفه‌ای نماند.
دیگر موضوعی که جای تاسف دارد این است که مردم ما به دلیل داشتن دغدغه های زیاد فرصت توجه و اندیشیدن به این مسائل را ندارند و این موضوع خود بستر ساز فعالیت برای هنرمندنماها است.
همان گونه که برای انجام کارهای تخصصی مثل رانندگی ما نیازمند گذراندن دوره آموزشی و امتحان دادن و در نهایت گرفتن گواهینامه هستیم.
کاش برخی هنرمندهای ما برای موسیقی هم دوره‌های آموزشی لازم را می‌دیدند و بعد از گرفتن مدرک فعالیت خود را آغاز می‌کردند و کسانی که به صورت زیرزمینی و غیر مجاز آهنگ‌های خود را عرضه می‌کنند کاش تعهد بیشتری برای سطح کیفی آهنگ‌های خود داشتند.
گزارش از حمید محمدی بیدمشکی
انتهای پیام/