ذهن میتون چائوهان هم مانند اکثر پسران ۱۶ ساله با سه چیز پر شده: رفتن به مدرسه، بازی کردن با دوستانش و دیدار با هم‌کلاسی‌هایش.
اما پس‌ازآنکه یک بیماری ژنتیکی نادر باعث شد سراسر بدن او با توده‌های بزرگ متورم پر شود، او به این نتیجه رسید که سرنوشتش در این زندگی تنها ماندن است.
میتون روزهای خود را در خانه سپری می‌کند چراکه صورت متورمش مردم را می‌ترساند؛ آن‌ها میتون را «پسر روحی» صدا می‌کنند. او نمی‌تواند به مدرسه برود، چراکه وقتی او وارد مدرسه می‌شود، دانش آموزان فرار می‌کنند.
او از میان لب‌های متورمش می‌گوید: «چرا خدایان مرا محکوم به چنین زندگی کرده‌اند. هیچ‌کس نمی‌خواهد با من بازی کند.»
خانواده او مدعی هستند که این زخم‌ها پس‌ازآن روی بدن پسرشان ظاهر شد که یک دکتر داروی اشتباهی را برای درمان یک خال گوشتی دردناک در سن پنج‌سالگی برای میتون تجویز کرد.
منبع: جام نیوز