گروه استانی «کمال مهر»؛»، به نقل از «طنین شهر»، بنا بر تقدیر الهی عشق به امام حسین (ع) و یاران وفادارش سالیان سال است که در دل شیعیان جهان تب و تاب وصف ناپذیری را ایجاد کرده است.
اما در این بین، تب و تاب و شور و حال شیعیان ایران درایام محرم بسیار دیدنی تر است، شور و حالی که علیرغم تلاش دشمنان، از پی ادوار مختلف نه با تخریب بقعه مبارک امام حسین(ع) و نه با حکومت رژیم بعث بر سرزمین کربلا ازآن کاسته شده است.
عشق به حسین (ع)، از لحظه تولد با شیعیان متولد می شود و هر یک از شیعیان در هر سِمت و جایگاهی که باشند در ایام محرم این عشق را به نوعی بروز می دهند.
کاسب ها، محل کسبشان را سیاه پوش می کنند و زنان بر سر در خانه ها پرچم سیاه می آویزند، کودکان نیز بر طبل می کوبند و شهر از جلوه های دلداگی به حسین بن علی (ع) پر می شود.
در شهر من( محمدشهر) نیز این جلوه ها از نخستین روز محرم هویدا شده است.
اینجا، یکی از کاسبان شهر دست از سود بیشتر کشیده و به احترام حسین(ع) این روزها شیر را ارزان تر می فروشد، گویی قرار است در معامله ای دیگر، سود بیشتری را طلب کند.
مرد دیگری هم که تا دیروز مانع ایستادن خودرویی جلوی مغازه اش می شد اجازه داده است خیمه ای بزرگ جلو دید مغازه اش را بگیرد، او دلخوش است، این روزها فقط حسین(ع) ارادتش را ببیند.
جوان دیگری هم از کاسب های محل چای ذغالی برای نوش شبانه عزاداران فراهم می کند، گاهی هم دستانش می سوزد اما سوز دلش از مظلومیت حسین(ع) ، سوزش دستش رابه فراموشی می کشاند.
قدری آن طرف تر هم در خیمه ای دو مرد لباس عزا عرضه می کنند، آن ها از مغازه های گرم و راحتشان بیرون آمدند و در شب های پر سوز پائیز تا نیمه های شب برای عاشقان حسین(ع)، پیراهن مشکی و زنجیر و سربند می فروشند تا مبادا دخترکی که ذوق پوشیدن لباس مشکی به عشق حسین(ع) را در دل دارد، نه بخاطر قیمت بالای لباس و نه بخاطر دوری محل عرضه آن از این حظ معنوی بی نصیب بماند.
اینجا ، هر صبح جلوه ای از دلدادگی به امام حسین(ع) و خاندان معظمش نمایان می شود، محرم که می آید گویی همه برای همدیگر می شوند، عشق به سیدالشهدا(ع) ما را به یکدیگر نزدیک می کند و ای کاش شور و شعور حسینی مان در تمام ماه های سال جاری بود.
انتهای پیام/