بر این اساس، مصر با جمعیتی بیشتر از بریتانیا (شامل انگلیس، ولز، ایرلندشمالی و اسکاتلند) تا این لحظه از برگزاری بازی‌های المپیک تنها ۲ مدال برنز بدست آورده است. بریتانیا همینک با ۱۵ مدال طلا، ۱۶ نقره و ۷ برنز در رده دوم جدول رده‌بندی المپیک قرار دارد.
در ادامه این گزارش آمده است: اولین جنجال پیش از برگزاری بازی‌های المپیک روی داد. کمیته برگزاری بازی‌های المپیک به دلیل ناآشنا بودن به اختلافات خاورمیانه و جنگ ۳۳ روزه، تیم‌های ورزشی رژیم صهیونیستی و لبنان را برای برگزاری مراسم افتتاحیه در یک اتوبوس قرار داد. تل آویو و بیروت هنوز هم با یکدیگر جنگ و دشمنی دارند و روابطشان تیره و تار است. وقتی تیم رژیم صهیونیستی می‌‌خواست سوار اتوبوس شود سرپرست تیم لبنان مانع از این کار شد.
اکونومیست می‌افزاید: در حین برگزاری مسابقات المپیک نیز تنش‌ها ادامه داشت. اسلام الشهابی، جودوکار مصری در مسابقه با حریف صهیونیست خود از تعظیم ابتدایی به او خودداری کرد. جودوکار صهیونیست در پایان بازی دست خود را برای دست‌دادن با الشهابی دراز کرد ولی جودوکار مصری دست او را رد کرد. همچنین جودوکار زن عربستان در همان دور نخست به صورت ماهرانه از رویارویی با حریف صهیونیست خود امتناع کرد. رسانه‌های سعودی علت این عدم رویارویی را مصدومیت عنوان کردند ولی رسانه‌های صهیونیست این اقدام را نوعی نژادپرستی تلقی می‌کنند.
نگارنده این گزارش می‌افزاید: مواجه نشدن ورزشکاران با یکدیگر یکی از موارد ثابت بازی‌های المپیک است. در المپیک ۲۰۰۴ آتن یک جودوکار ایرانی – آرش میراسماعیلی – بعد از اینکه قرار بود با ایهود واکس، جودوکار صهیونیست رویارویی کند مشخص شد اضافه وزن دارد و از مسابقات کنار رفت. تحقیقات نشان داد که او به صورت عمدی در خوردن زیاده‌روی نکرده است. با این وجود، دولت ایران به دلیل رویارویی نکردن با ورزشکار صهیونیست، ۱۲۵ هزار دلار (معادل پاداش مدال‌آوران طلا) به او اهدا کرد.
در ادامه این گزارش آمده است: حتی کشورهای اردن و مصر که با اسراییل رابطه خوبی دارند (برای رقابت با ورزشکاران صهیونیست) پیام‌های بدی از سوی دولت و مردم دریافت می‌کنند. با این وجود، یک نظرسنجی توییتری که به وسیله یک هنرمند سودانی مقیم قطر انجام گرفت مدعی حمایت ۷۷ درصدی اعراب برای مسابقه با ورزشکاران اسراییلی است. یک تحصیل کرده سودانی می‌گوید: تحریم ( رویارویی با ورزشکاران صهیونیست) یک کار احمقانه است و اعراب را کودک نشان می‌دهد.
اکونومیست در پایان می‌نویسد: خاورمیانه منطقه‌ای بدون اتحاد است. سیاست‌ها و المپیک‌ها قرن‌هاست که شانه به شانه یکدیگر هستند. پس از جنگ جهانی اول، کمیته برگزاری بازی‌های المپیک آلمان، اتریش و ترکیه را از شرکت در بازی‌های المپیک محروم کرد. پس از جنگ جهانی دوم نیز کشورهای ژاپن و آلمان از شرکت در بازی‌های المپیک محروم شدند. آمریکا و متحد نزدیکش، اسراییل بازی‌های المپیک ۱۹۸۰ شوروی را به دلیل حمله این کشور به افغانستان تحریم کردند. همچنین آفریقای جنوبی از سال ۱۹۶۶ تا ۱۹۸۸ به دلیل حکومت نژادپرستانه آپارتاید از بازی‌های المپیک کنار گذاشته شد.
انتهای پیام/