وی گفت: حرکتهای گسترده ای از سوی آموزش و پرورش برای بهبود وضعیت دروس قرآنی در مدارس آغاز شده و تکلیف هربخش در این سازمان برای تبیین و نهادینه ساختن علوم دینی و قرآنی مشخص شده است.
معاون فرهنگی پرورشی وزیر آموزش و پرورش همچنین در ادامه سخنان خود با بیان اینکه، قبول داریم در خروجی ما آنچنانکه شایسته نظام جمهوری اسلامی بوده در این مسئله موفق نبوده ایم ولی، تمام تلاش خود را برای رسیدن به هدف مشترک با توجه به همسو بودن های اعتقادی انجام داده و اهتمام ویژه ای مبذول خواهیم داشت.
وی خاطر نشان کرد: در تمامی دولتها و مقاطع اهمیت دروس دینی وجود داشته ولی در فراز و نشیب ها قرار گرفته است.
دین‌داری و دین‌مداری در نظام جمهوری اسلامی از سوی رهبری مطرح و همیشه مورد تأکیدات مداوم ایشان بوده است و اکنون نیز با توجه به هجمه وسیع دنیای مجازی و هجمه بیگانگان برای گرفتن دین از جوانان اهمیت گفتمان رهبری بیش از پیش مورد توجه قرار می گیرد.
حتی کارشناسان امر نیز گفته اند: در هیچ زمانی به این اندازه هجمه به مقدسات، ارزش‌های دینی، مباحث اصیل و اعتقادات در دوره های تاریخ ایران وجود نداشته و اکنون قدرت‌های شیطانی این تهاجم را در زمینه‌های مختلف برای منحرف نمودن جوانان ایران اسلامی برای جلوگیری از رشد، پیشرفت و تعالی آنان به راه انداخته اند.
تحقق الگوی اسلامی – ایرانی پیشرفت، به همت همه نهادهای معرفتی و علمی کشور نیاز دارد تا دست در دست هم و با حمایت علمی، پژوهشی و فکری از یکدیگر، ایران اسلامی را در دستیابی به یک الگوی کامل پیشرفت یاری کنند.
دکتر نجف لکزایی، رئیس پژوهشکده علوم و اندیشه سیاسی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی در این رابطه می نویسد: من معتقدم اسلامی سازی علوم انسانی باید مقدم بر بومی سازی آن باشد، اگر چه چندان نمی توان موضوع اسلامی سازی را از مقوله بومی سازی علوم انسانی با توجه به بافت فرهنگی و مذهبی ایران تفکیک کرد.
وی توجه به آموزش زبان متون اسلامی که زبان قرآن است را در زمینه سازی اسلامی شدن علوم انسانی مهم ارزیابی می کند و می گوید:
متأسفانه علوم انسانی رایج در مراکز آموزشی ما با علوم انسانی متعالیه فاصله دارد و عمدتاً ترجمه ای از علوم وارداتی است و اگر ما بخواهیم مجددا با این نوع نگرش به علوم انسانی به تدوین این الگو بپردازیم به جایی نمی رسیم.
این کارشناس خاطر نشان می کند: اصولاً هر پیشرفت و تغییر وضعیتی از وضع موجود به وضع مطلوب، باید بر اساس دانش و بصیرت باشد و همانطور که گفتم این علم و بصیرت هم باید متعالیه باشد تا محصولش پیشرفت متعالیه باشد و همچنین باید برای رسیدن به این الگو نیروهای جدیدی که آمادگی نقش آفرینی باشند، تربیت کنیم و این مسئله باید از سنین ابتدایی افراد و مقاطع ابتدایی آموزش آغاز شود.
در این رابطه به یک مدرسه ابتدایی در کلانشهر کرج رفته ایم تا ببینیم آموزش مبانی دینی و علوم قرآنی در مقطع ابتدایی چگونه انجام میشود.
این دانش آموزان در مقطع اول ابتدایی درس خوانده و امروز جشن الفبا دارند، با این معنی اینکه پایان آموزش درسی خود را در این مقطع، در واقع باسواد شدن خود را جشن گرفته اند.
مادران این دانش آموزان نیز آمده اند تا ببینند فرزندانشان چه چیزهایی یاد گرفته و چقدر در یاد گیریهای خود پیشرفت داشته اند.
این دانش آموزان خردسال علاوه بر درسهای کتاب هدیه های آسمانی نحوه نمازخواندن و حفظ چندین سوره کوتاه قرآن کریم را از معلم خود آموخته اند.
آنها از معلم خود چرایی انجام واجبهای دینی و فلسفه احکام اصلی اسلام را به زبان ساده و کودکانه یاد گرفته اند.
این دانش آموزان اکنون می دانند گوش به حرف پدر و مادر سپردن و خود داری از کارهای ناپسند مورد رضایت خداوند و برکت دهنده بقیه زندگی آنان است.
بر هیچکس پوشیده نیست که آموزش مفاهیم دینی در مدارس و در واقع تربیت دینی ، برای جلوگیری از سرکشی های چشم بسته دوره بلوغ و نوجوانی ضرورتی بی بدیل دارد و نقش و تأثیر این آموزشها زمانی بیشتر می شود که در سنین ابتدایی و مقاطع نخست آموزش باشد.
این در حالی است که بیشتر والدین تنها به طور غریزی به تربیت کودکان خود می پردازند و هیچ آموزش یا مطالعه ای در این زمینه ندارند، برای رفع این کمبود، آموزگاران بهترین مدرس برای تبیین سنتهای اسلامی در زمینه تعلیم و تربیت هستند.
انتهای پیام/