دریاچه بختگان به صورت یک فرورفتگی کشیده به طول تقریبی ۷۰ تا ۱۰۰ کیلومتر است که به گونه‌ای انحنادار با جهت شمال غربی- جنوب شرقی گسترش یافته و به این ترتیب کوه‌های پیچگان را در بر گرفته است.
دریاچه طشک در شمال غربی دریاچه بختگان و ۱۶۰ کیلومتری شرق شیراز واقع شده است.
تنها راه ارتباطی این دو دریاچه، از طریق دلتای رود کُر است که بخشی از آن به دریاچه بختگان و بخش دیگر به دریاچه طشک می‌ریزد.
دریاچه طشک عمق کمتری نسبت به دریاچه بختگان دارد و در فصول خشک، ارتباط آن با دریاچه بختگان قطع می‌شود.
تعدادی جزیره و شبه جزیره کوچک و بزرگ در این دو دریاچه وجود دارند که مهم‌ترین آن‌ها جزایر نرگس و گنبان در دریاچه طشک و جزیره مناک در دریاچه بختگان است و مساحت آن‌ها تابع شرایط بارندگی سالانه است.
تأمین‌کننده اصلی آب این دو دریاچه رود کُر است که از کوه‌های برآفتاب و موسی خانی در ۵۰ کیلومتری جنوب غربی ده بید سرچشمه می‌گیرد و در شمال غربی مرودشت، پس از پیوستن به رود شادکام و عبور از دشت مرودشت، به دریاچه‌ها می‌ریزد.
در حال حاضر میزان ورودی آب رودخانه کُر به دریاچه بختگان بسیار اندک و حتی گاهی به صفر می‌رسد زیرا به دلیل احداث سد درودزن، مقداری از آب کُر کاهش یافته است و در نتیجه ورودی آب به دریاچه تنها محدود به سیلاب‌های منطقه می‌باشد.
البته از طریق چشمه‌سارها که از سنگ آهک‌ها و دولومیت‌های پیرامون دریاچه سرچشمه می‌گیرند نیز مقداری آب وارد دریاچه‌ها می‌شود.
زمین‌های ورودی رود کر به دلیل برخورداری از آب شیرین، پوشیده از نیزار و درخت گز است.
در شمال و ارتفاعات پیرامون دریاچه‌ها، درختان پسته وحشی و بادام کوهی به وفور یافت می‌شود.
در دشت‌ها و دامنه‌های مجاور دریاچه، باغداری و کشاورزی رایج است و باغ‌های فراوان انجیر، انار و انگور وجود دارد.
علاوه بر این انواع گیاهان شورپسند گز و نی، تنگس، قیچ، آویشن، کاکوتی، باریم، گل نرگس، کیکم، زیره و باریجه دیده می‌شود.
انتهای پیام/