این استاد دانشگاه تصریح کرد: در شرایط کنونی و احتمالا هم در آینده، درآمد دلاری، درآمد دورانی که قیمت نفت ۱۰۰ دلار و بالاتر بوده است نخواهد بود، و در آینده شرایط بدتر هم می شود، زیرا احتمال این که قیمت نفت کاهش پیدا کند از احتمال افزایش قیمت آن بیشتر است و این موضوع می تواند یک علامت برای سیاست گذاری دولت باشد و این در صورتی است که دولت بخواهد توجه بیشتری به بخش تولید و بالابردن کیفیت داشته باشد.
پژویان خاطرنشان کرد: بدون شک تمامی کسانی که صادر کننده هستند و یا به نوعی جز گروه صادرکنندگان محسوب می‌شوند منافعشان در این است که قیمت دلار افزایش پیدا کند، از جمله آقای نهاوندیان رئیس دفتر رئیس جمهور که نماینده یک عده صادرکننده هستند و مشخص است که تمایل دارند دلار به ۴، ۵ و یا حتی ده هزار تومان هم برسد. از طرفی برایشان هم مهم نیست که چه اتفاقی بر سر این مملکت خواهد آمد.
این اقتصاددان گفت: برعکس صادرکنندگان، واردکنندگان تمایل دارند که قیمت دلار کاهش یابد تا بتوانند واردات بیشتری داشته باشند، اما مسأله این است که اصولا کشور ما به جز در صادرات بعضی از اقلام و آن هم توسط عده‌ای معدود که عمدتا هم حول اتاق بازرگانی هستند، کشوری صادرکننده نیست و صادرات غیرنفتی زیادی نداریم.
وی اضافه کرد: بنابراین با توجه به این که ما عمدتا کشوری واردکننده بوده و حتی خود دولت نیز واردکننده است، لذا در شرایط موجود نتیجه افزایش قیمت دلار قطعا به اقتصاد کشور ضربه خواهد زد، اگر سیاست گذاری‌ها به سمت و سویی تغییر کند که بتوانیم در بخش هایی مانند صنعت، صنایعی پیشرفته و با کیفیت مناسب و قیمت ارزان داشته باشیم در آن صورت می توانیم صادرات را افزایش داده و در آن زمان است که می توان گفت افزایش قیمت دلار به درآمد صادرات ما کمک بیشتری خواهد کرد.
پژویان اظهار داشت: در حال حاضر نگرانی دولت این است که بتواند قیمت دلار را ثابت نگه دارد و از افزایش آن جلوگیری کند، زیرا با توجه به این که دولت خودش واردکننده عمده ای است لذا افزایش قیمت دلار مورد تمایل دولت نیست.
وی در ادامه تأکید کرد: قیمت دلار کاملا به قیمت نفت بستگی دارد و پیش بینی بنده این است که قیمت نفت افزایشی نخواهد داشت و ممکن است ظرف یک سال آینده هم در همین حد باقی بماند ولی به احتمال بسیار قوی در سال‌های آینده قیمت آن کاهش خواهد یافت.
پژویان در پایان خاطرنشان کرد: می توان گفت که دوران سوخت فسیلی ظرف یکی دو دهه آینده به انتها خواهد رسید و بهتر است که الان مانند مراکش که اتفاقا کشوری پیشرفته هم نیست و جز جهان سوم محسوب می شود بر روی انرژی های دیگر سرمایه گذاری کنیم. البته ما در این زمینه بسیار غافل هستیم و این در حالی است که ظرفیت های بسیاری در این زمینه داریم زیرا سرزمین ما دارای آفتاب طولانی و زیادی است اما بنظر می آید هیچ جنبشی در رابطه با سرمایه گذاری بر روی انرژی خورشیدی وجود ندارد.
نسیم