تاریخ : پنجشنبه, ۹ فروردین , ۱۴۰۳ Thursday, 28 March , 2024
1

شکایت های عجیب یونسکو از کشورهای پذیرنده ۲۰۳۰+جدول

  • کد خبر : 191297
  • 02 خرداد 1396 - 10:51
شکایت های عجیب یونسکو از کشورهای پذیرنده ۲۰۳۰+جدول

بررسی ها نشان می دهد که با پذیرش ۲۰۳۰ راه برای ثبت شکایت های مختلف یونسکو علیه ایران باز می شود؛ به خوبی مشخص است که اعتراضات یونسکو به یک تذکر ختم نشده و در ادامه اگر موارد اعتراض آنها در کشور رفع نشود، فضا برای وضع تحریم‌های جدید علیه ایران باز می شود.

گروه بین الملل «کمال مهر»،رهبران کشورهای عضو سازمان ملل متحد، در سپتامبر ۲۰۱۵ در اجلاس عالی رتبۀ این سازمان متعهد شدند تا اهداف دستور کار جهانی توسعۀ پایدار ۲۰۳۰ را که نتیجۀ یک فرآیند گسترده مشورتی در سطح جهانی بود، در سیاستگذاری کلان ملّی خود از اول ژانویۀ ۲۰۱۶ مد نظر داشته باشند.

 

آذرماه سال ۹۵ بود که سندی با عنوان سند ملی آموزش ۲۰۳۰ ایران با حضور وزرای آموزش و پرورش و علوم رونمایی شد.

 

گفته می شد این سند وضعیت حوزه آموزش در ایران بین سال‌های ۲۰۱۶ تا ۲۰۳۰ را ترسیم می‌کند که شرایط و چگونگی تحصیل و سطح سواد در ایران و دیگر کشورهای عضو این پیمان کجا و چطور باشد.

 

چند روز پس از رونمایی این سند، پیش نویسی از محتویات آن نیز منتشر شد که اعضای شورایعالی انقلاب فرهنگی و نمایندگان مجلس به آن اعتراض کردند و معتقد بودند که این سند مغایرت‌هایی با قانون اساسی جمهوری اسلامی دارد.

 

این سند بلافاصله توسط هیأت وزیران امضا و برای اجرا به دستگاه ها ابلاغ شده است.

 

اگرچه بندهای این سند در ظاهر مشکلات آنچنانی ندارند اما از آنجایی که این سند یک سند مرکب است، برگرفته از اسناد و تعهدنامه های دیگری است که با قوانین کشور مغایرت داشته و به لحاظ دینی نیز مغایرت زیادی با فرهنگ و دین مردم کشور دارد.

 

کمیته رفع تبعیض در یونسکو در سال های گذشته در قالب ۲۰۳۰ به کشورهای پذیرنده این سند ایراداتی وارد کرده است که برخی از آنها در جدول زیر آمده است.

 

به عنوان مثال کمیته رفع تبعیض یونسکو به خاطر غیر قانونی بودن روسپیگری در چین،‌ در سال ۱۹۹۹ اعتراضاتی را متوجه این کشور کرد. یا قوانین قرآنی در کشور لیبی در سال ۱۹۹۴ مورد اعتراض یونسکو واقع شد.

 

این کمیته در سال های ۱۹۹۹ـ۲۰۰۰ ضمن خطاب به دولت ایرلند، از این دولت می خواهد تا اطمینان دهد که آموزش مباحث جنسیتی نه تنها یک بخش جدایی ناپذیر از برنامه درسی دانشکده حقوق است، بلکه بخشی از آموزش مداوم کارشناسان حقوقی و قضات باشد. همچنین دولت باید اطمینان دهد که تعداد کافی از زنان برای انتصاب در دادگاه های خاص گزینش می شوند.

جدول اعتراضات و مذاکرات CEDAW (کمیته رفع تبعیض)

آرای کمیته CEDAW برای دخالت در امور حکومتی ملت ها

ردیف

تاریخ

نام کشور

موضوع اعتراض

سوم فوریه ۱۹۹۹

چین

غیرقانونی بودن روسپیگری و تأکید بر عدم مجازات آنها

۱۴ می ۱۹۹۸

مکزیک

رسیدگی به قانونی کردن روسپیگری

دوم فوریه ۲۰۰۰

آلمان

پرداخت قانونی مالیات از طرف روسپیان و عدم وجود حمایتهای کار و قوانین اجتماعی برای آنان

اول فوریه ۱۹۹۹

یونان

عدم مجازات روسپیگری و وجود ساختارهای ناقص فعلی برای پیروی از چارچوب مقرر

سوم فوریه ۱۹۹۹

هنگ کنگ (چین)

عدم وجود مفادی قانونی که متضمن بهداشت و ایمنی کارگران جنسی باشد و لزوم تدوین مقررات مناسب برای حمایت از آنها

۳۱ ژوئیه ۲۰۰۱

گینه

غیرقانونی بودن روسپیگری و اصرار کمیته به اجرای قاونینی که مانع از سوءاستفاده از روسپیگری شود.

اول فوریه ۱۹۹۹

لیختنشتاین

بازنگری قانون مربوط به روسپیگری و عدم جریمه آنان

۳۱ ژوئیه ۲۰۰۱

سوئد

لزوم ارزیابی آثار سیاستهای جدید مجازات بر خرید خدمات جنسی

۳۱ ژوئیه ۲۰۰۰

بلاروس

انتقاد به وجود کلیشه های جنسی مانند مناسبتهایی مثل روز مادر

۲۱ ژوئیه ۲۰۰۰

لوکزامبورگ

انقاد به تصویرسازی مردان به عنوان سرپرست خانواده و زنان به عنوان مادر و خانه دار

اول ژوئیه ۱۹۹۹

ایرلند

انتقاد به نقش کلیشه ای زن در خانه به عنوان مادر که مانع جدی بر اجرای کنوانسیون است

۲۳ ژانویه ۱۹۹۷

اسلوونی

انتقاد به نگهداری کودکان ۳-۶ سال در منزل  و احتمال از دست دادن فرصتهای آموزشی و اجتماعی که در مهدکودکها ارائه می شود

۲۳ ژانویه ۱۹۹۷

اسلوونی

عدم اشتغال این چنینی ممکن است زنان را خانه دار کند

۳۰ ژانویه ۲۰۰۲

استونی

نگرانی از اشتغال نیمه وقت زنان جوان به دلیل مسئولیتهای تحمیلی خانه و خانواده

۳۱ ژوئیه ۲۰۰۱

هلند

کار نیمه وقت زنان را به تمام وقت تغییر دهد

دوم فوریه ۲۰۰۱

ازبکستان

تبدیل نقش مادری و همسری زنان به افرادی شاغل

سوم فوریه ۱۹۹۹

چین

انتقاد به رویکرد دولت مبنی بر تمرکز بر حمایت زنان تا توانمندسازی آنان

انتقاد بر کار کمیته ملی زنان و کودکان که بر تداوم هویت زنان همراه باکودکان اصرار دارد

۱۴ می ۱۹۹۸

کرواسی

انتقاد به تأکید نقشهای زنان به عنوان مادران و مراقبان که منجر به محدودسازی مشارکت کامل زنان می شود.و لزوم بررسی و تحلیلهای دقیق و با حساسیت جنسیتی که منجر به تساوی جنسیت شود

۱۴ می ۱۹۹۸

جمهوری چک

انتقاد به تمایل معرفی زنان به عنوان مادر در قالب خانواده به جای افراد عمل کننده مستقل

دوم فوریه ۲۰۰۱

مصر

اجازه دولت به زنان که وظایف خود را در برابر خانواده و اشتغال تطبیق دهند که این امر صحه گزاردن بر نقش اصلی زنان به عنوان مادر و خانه دار است

اول ژوئیه ۱۹۹۹

گرجستان

انتقاد به وجود فرهنگ مردسالاری و نقش زنان به عنوان مادران

اول ژوئیه ۱۹۹۹

اسپانیا

ابراز نگرانی از رقم پایین مشارکت زنان به تمام وقت و آمار ۷۶ درصدی کار نیمه وقت آنان

اول ژوئیه ۱۹۹۸

ایرلند

انتقاد به نفوذ کلیسا در رفتارها و نقشهای کلیشه ای و در سیاستهای رسمی دولت

۱۲ آوریل ۱۹۹۴

لیبی

لزوم بازنگری به تقسیر قرآن با دید مفاد کنوانسیون

سوم فوریه ۱۹۹۹

چین

نگرانی از تحفظی که امور فرقه ها یا فرامین مذهبی را از حیطه کنوانسیون معاف می داند

۱۴ می ۱۹۹۸

کرواسی

نگران از نفوذ سازمانهای مرتبط با کلیسا بر سیاستهای دولت درباره زنان

۱۴ می ۱۹۹۸

مکزیک

بازنگری در قوانین مبنی بر سقط جنین سریع و آسان و رایگان

۱۴ می ۱۹۹۸

مکزیک

لزوم بازنگری در قانون مجازات سقط جنین

چهارم فوریه ۱۹۹۹

کلمبیا

قانون سقط جنین نقض حقوق زنان در زمینه بهداشت و ماده دوازدهم کنوانسیون می باشد

نهم ژوئیه ۱۹۹۹

شیلی

انتقاد به حمایت از حقوق تولید مثلی زنان و لزوم امکان سقط جنین سالم

هشتم ژوئیه ۱۹۹۸

پرو

زنان باید از خدمات بهداشتی از جمله سقط جنین ایمن بهره مند شوند

۱۴ می ۱۹۹۸

زیمباوه

بررسی قانون سقط جنین با قصد ازادی و عدم مجازات آن

۲۸ ژانویه ۲۰۰۰

میانمار

سقط جنین غیرقانونی است ولی مراقبتهای پزشکی پس از سقط وجود دارد ابراز نگرانی کمیته از عدم اطلاعات دقیق درباره حقوق زنان برای پایان دوره بارداری ناشی از خشونتهای جنسی

۳۰ ژانویه ۲۰۰۲

سریلانکا

مجاز دانستن سقط جنین برای مواردی مانند تجاوز به عنف زنا با محارم و نابهنجاریهای مادرزادی

۲۱ ژانویه ۲۰۰۰

لوکزامبورگ

اصلاح قوانین حاکم بر موضوع سقط جنین

۲۳ ژانویه ۱۹۹۷

اسلوونی

رضایت از الحاق حق سقط جنین در قانون اساسی

اول ژوئیه ۱۹۹۹

ایرلند

انتقاد به غیرقانونی بودن سقط جنین و لزوم تسهیلاتی برای گفت وگوی ملی دز زمینه حقوق تولیدمثلی زنان

۱۲ اوت ۱۹۹۷

ایتالیا

تضمین دسترسی زنان به خدمات سقط جنین در بیمارستانهای دولتی

۲۸ ژانویه ۲۰۰۲

اوروگوئه

اصلاح قوانین در زمینه پایان دوره بارداری

۲۳ ژانویه ۲۰۰۲

پرتغال

لزوم تسهیلاتی برای گفت وگوی ملی دز زمینه حقوق تولیدمثلی زنان

۲۷ ژانویه ۲۰۰۰

اردن

لزوم قانونگذاری در زمینه سقط ایمن برای قربانیان تجاوز و زنا با محارم

اول ژوئیه ۱۹۹۹

نپال

لزوم خدمات سقط جنین ایمن

اول ژوئیه ۱۹۹۹

بریتانیای کبیر و ایرلندشمالی

لزوم اصلاح قانون سقط جنین در ایرلند شمالی با مشاوره مردمی

اول فوریه ۱۹۹۹

لیختنشتاین

مطالعات و شاخصهایی انجام گیر تا آقار قوانین و سیاستهای مربوط به زنان معین شود و رابطه میان قانون سخت ضد سقط جنین و شمار بالای کودکان خارج از ازدواج آشکار گردد.

۱۴ می ۱۹۹۸

کرواسی

نگرانی از مخالفت برخی بیمارستانها برای انجام سقط جنین به سبب مخالفتهای وجدانی از سوی پزشکان

۱۲ اوت ۱۹۹۷

ایتالیا

امکانات محدود سقط جنین در جنوب کشور به دلیل مخالفتهای وجدانی پزشکان و پرسنل بیمارستانها

۱۴ می ۱۹۹۸

زیمباوه

امتناع برخی از کارکنان بهداشت جهت ارائه خدمات تنظیم خانواده به نوجوانان فعال در مسائل جنسی با وجود عدم محدودیت قانونی در این زمینه

دوم فوریه ۲۰۰۱

ازبکستان

امکان دسترسی به وسایل پیشگیری مدرن و ترویج آموزش جنسی در دوران تحصیلی اجباری

اول فوریه ۱۹۹۹

یونان

نگرانی از بودجه گذاری برای وسایل جلوگیری از بارداری و لزوم آموزش جنسی به عنوان بخشی از مواد درسی مدارس

اول ژوئیه ۱۹۹۹

ایرلند

بهبود بخشیدن به برخورداری از وسایل پیشگیری از بارداری برای وجوانان و بزرگسالان جوان و لزوم استفاده از کاندوم جهت پیشگیری از گسترش بیماری ایدز

۲۸ ژانویه ۲۰۰۲

روسیه

مهیا کردن اقدامات پیشگیرانه از بارداری برای همه زنان و آموزش جنسی در دروس مدارس

۳۰ ژانویه ۲۰۰۲

استونی

لزوم برنامه های آموزش جنسی به عنوان بخشی از دروس مدارس برای دختران و پسران

۲۹ ژانویه ۲۰۰۲

ترینیداد و توباگو

معرفی سیاستها و برنامه های مناسبی برای آموزش جنسی و آموزش تنظیم خانواده

اول ژوئیه ۱۹۹۹

اسپانیا

لزوم آموزشهای جنسی مناسب با سن افراد در مدارس ابتدایی و راهنمایی

۲۳ ژوئن ۲۰۰۰

رومانی

اولویت بازنگری مواد آموزشی و متون درسی به ویژه برای آموزش ابتدایی و متوسطه

اول فوریه ۱۹۹۹

یونان

لزوم بازنگری همه دروس آموزشی و حذف اشکال تبعیض آمیز باقیمانده

سوم فوریه ۱۹۹۹

چین

تجدیدنظر کتاب درسی مدارس و حذف اشکال کیشه ای جنسیتی

۲۷ ژانویه ۱۹۹۷

دانمارک

دوره آموزشی جنسیت و فرهنگ جزو دروس اجباری باشد نه اختیاری

۱۵ ژوئن ۲۰۰۰

اتریش

آموزش حقوق بشر زنان مبتنی بر کنوانسیون جزو موارد درسی مدارس معرفی شود

۱۲ اوت ۱۹۹۷

ایتالیا

لزوم بازنگری کتابهای آموزشی و حذف نقشهای کلیشه ای مردان و زنان

۳۰ ژانویه ۲۰۰۲

استونی

طراحی برنامه های جامعی برای ایجاد تحولات فرهنگی با توجه به نقشها و وظایف زنان ومردان مطابق با ماده پنجم کنوانسیون

۳۰ ژانویه ۲۰۰۲

استونی

بازنگری متون درسی برای مقابله با رفتارهای سنتی درباره زنان

۲۹ ژانویه ۲۰۰۲

ترینیداد و توباگو

اصلاح مواد درسی و مبارزه با رفتارهای سنتی نسبت به زنان

۳۱ ژوئیه ۲۰۰۱

ویتنام

بازنگری متون درسی و برگزاری مبارزات رسانه ای جهت رفع کلیشه های سنتی درباره نقش زنان و مردان

۳۱ ژوئیه ۲۰۰۱

سوئد

رفع کلیشه های جنسیتی در مواد آموزشی و تشویق به عدم جدایی جنسیتی در انتخاب رشته تحصیلی از سوی دانشجو

دوم فوریه ۲۰۰۱

ازبکستان

انتقاد به فقدان برنامه های آموزشی هدفدار، نبود بازنگری مواد و متون درسی و عزم رسانه های جمعی به رفع چنین کلیشهای مرسوم در برخورد با زنان

اول ژوئیه ۱۹۹۸

گرجستان

حذف کلیشه های جنسیتی از راه تلاشهای متعدد مثل بازنگری کتابهای درسی از مقطع ابتدایی حساسیت زایی آموزگاران

۱۴ می ۱۹۹۸

جمهوری چک

انتقاد به ایحاد مدارس مدیریت خانه داری و اهمیت تشویق پسران و دختران به انتخاب رشته تحصیلی غیرمرسوم جهت رفع تبعیض علیه زنان

۱۵ ژوئن ۲۰۰۰

اتریش

افزودن مطالعات جنسیتی و پژوهشهای فمینیستی به مواد درسی دانشگاهی و برنامه های تحقیقاتی

اول فوریه ۱۹۹۹

یونان

ایجاد برنامه های مطالعات زنان با اعطای مدرک تحصیلی و حمایت علمی و سیاسی و تغییرات عملی با هدف ایجاد یک جامعه غیر مردسالارانه

سوم فوریه ۱۹۹۹

هنگ کنگ (چین)

لزوم تداوم رسیدگی به کلیشه های جنسیتی و منابع مناسب و کافی برای ایحاد برنامه های مطالعات جنسیتی

اول ژوئیه ۱۹۹۹

ایرلند

ارائه گزارشی از میزان الحاق دوره های مطالعاتی زنان و جنسیت در مواد درسی آموزشی رایج در آموزش متوسطه

اول ژوئیه ۱۹۹۹

اسپانیا

ارائه اطلاعاتی درباره تعداد و نوع دوره های مطالعات زنان در موسسات آموزش عالی

۱۴ می ۱۹۹۸

مکزیک

استقبال از ترویج منصفانه تر ثروت در میان جمعیت

اول ژوئیه ۱۹۹۹

اسپانیا

نظارت بر اقدامات مربوط به تساوی و پاسخگویی به سیاستهای برابری ملی در سطح جوامع خودمختار و منسجم

۲۳ ژوئن ۲۰۰۰

رومانی

به رغم کاهش نرخ ازدواج و افزایش شمار همزیستی حقوق زنان در شیوه همزیستی خارج از ازدواج از سوی نظام حقوقی حمایت نمی شود

۲۳ ژوئیه ۱۹۹۷

اسلوونی

تصویب قانون مرخصی والدین که ضمن آن مرخصی را برای پدر مقرر می کند

اول ژوئیه ۱۹۹۹

ایرلند

انگیزه ها و فرصتهای برای زنان و مردان فراهم شود به گونه ای که بتوانند به شکل برابر در خارج از خانه از کار با دستمزد و در منزل برای کار بدون دستمزد مشارکت کنند

۳۱ ژوئیه ۲۰۰۱

نیکاراگوئه

اقدام به تصویب سریع قوانین خانواده بدون تبعیض

۳۱ ژوئیه ۲۰۰۱

سنگاپور

ابزارنگرانی از مفاهیم ارزشهای آسیایی درخصوص خانواده که موجب تداوم نقشهای کلیشه ای جنسیتی در خانواده و تبعیض علیه زنان می شود

دوم فوریه ۲۰۰۰

آلمان

بررسی مرخصی غیرقابل انتقال برای پدران تا تعداد مردان در تقسیم مسئولیت برای کودکیاری افزایش یابد و همچنین اماکن نگهداری از کودکان بیشتر شود تا زنان بتوانند دوباره وارد بازار کار شوند

۱۴ می ۱۹۹۸

مکزیک

ارائه اطلاعاتی درباره جریمه همجنس بازی در قوانین جزایی

۲۷ ژانویه ۱۹۹۹

قرقیزستان

مفاهیم همجنس بازی زنان به عنوان یک گرایش جنسی مورد بررسی قرار گیرد و جریمه ها بر ضد آن لغو گردد

۲۹ ژانویه ۲۰۰۲

ترینیداد و توباگو

بررسی قوانین مجازات روابط جنسی میان زنان تا تبعیض علیه زنان مرتفع گردد

۲۳ ژوئن ۲۰۰۰

رومانی

عدم شناخت کافی قضات درباره فرصتهای ایجاد شده به واسطه ماده بیستم قانون اساسی برای به کارگیری کنوانسیون در تصمیمات قضایی داخلی

۱۴ می ۱۹۹۸

کرواسی

ستودن دولت به لحاظ ادغام کنوانسیون با قوانینملی کشور

۱۴ می ۱۹۹۸

کرواسی

تمجید از تعهدات کشور برای بررسی ضرورت تقویت آگاهی عمومی درباره کنوانسیون تا امکان دوباره به کارگیری آن در تمامی سیستم قضائی فراهم شود

۲۳ ژانویه ۱۹۹۷

اسلوونی

قه قضائیه باید در زمینه مفاهیم غیر مستقیم و ساختاری تبعیض، مفهوم تساوی به طور عملی و مفهوم اقدامات ویژه موقت کاملا آگاهی یابد

دوم فوریه ۲۰۰۰

آلمان

تشویق دولت به اینکه در قانونگذاریها سیاستها و برنامه های جدید به طور مستقیم به کنواسیون اشاره کند زیرا از لحاظ قانونی قابل اجرا است و چنین امری می تواند سبب افزایش آگاهی به تعهدات بین المللی دول عضو شود

اول فوریه ۱۹۹۹

یونان

دولت هماهنگی مفاد قانونی خود با ماده ۱ و ۴ کنوانسیون را به روشنی بیان کند

اول فوریه ۱۹۹۹

یونان

افزایش آگاهی در زمینه راه حل های قانونی در میانزنان تا با اعمال تبعیض آمیز افراد به طور پیوسته برخورد شود

۱۲ آگوست ۱۹۹۷

ایتالیا

قضات وکلا و قانونگذاران را به تبعیض غیر مستقیم آگاه و آنها را به الزامات بین المللی کشور ایتالیا به ویژه آنهایی که در کنوانسیون شرح داده شده است، متوجه کند

۲۸ ژانویه ۲۰۰۲

روسیه

استقبال از مفاد معاهدات بین المللی به ویپه کنوانسیون جزء نظام حقوقی کشور که بتواند به طور مستقیم در دادگاه های داخلی مورد استمداد قرار گیرد.

۳۰ ژانویه ۲۰۰۲

استونی

درآمیختن کنوانسیون با قوانین کشور ولی عدم آشنایی قضات، مجریان قانون، عاملان و خود زنان درباره فرصتهای موجود در به کارگیری از کنوانسیون در تصمیم گیریهای داخلی

۳۰ ژانویه ۲۰۰۲

استونی

الزام دولت به اینکه مواد درسی دانشکده حقوق و تحصیلات پیوسته قضایی طبق کنوانسیون تنظیم شود و در سطح داخلی از آن استفاده کنند

۲۳ ژانویه ۲۰۰۲

پرتغال

عدم وجود اقدامات قانونی یا تصمیمات دادگاهی که کنوانسیون یا قانون اساسی برای حمایت از دعاوی زنانی مقرر کرده که شاهد تبعیض بوده اند

دوم فوریه ۲۰۰۱

مالدیو

فقدان یک تشکل موثر جهت اجرای حقوق به رسیمت شناخته شده از سوی کنوانسیون و ارائه راه حل

چهارم فوریه ۱۹۹۹

کلمبیا

عدم توسعه برنامه منظم آموزشی برای دولت یا مسئولان دادگاهی یا نیروهای پلیس و مسئولان اجرای آئین نامه های مربوط به قانون و اجرای کنوانسیون

هشتم ژوئیه ۱۹۹۸

پرو

ارائه گزارشی از چگونگی اجرای مفاد کنوانسیون به وسیله قضات و مجریان در پیشگاه دادگاه

۲۷ ژانویه ۱۹۹۷

دانمارک

تقویت اقدامات ویژه موقت که منجر به دریافت دستمزد برابر زنان و مردان برای کار با رزش یکسان شود

۲۱ ژانویه ۲۰۰۰

لوکزامبورگ

کار زنان در مقایسه با کار مردان هنوز از لحاظ ارزش دست کم گرفته می شود باید شکاف دستمزد از بین برود

سوم فوریه ۱۹۹۹

هنگ کنگ (چین)

لحاظ اصل دستمزد برابر برای کار با ارزش برابر در قوانین مرتبط و تعیین میزان ارزش برابری در بازار کار

اول ژوئیه ۱۹۹۹

ایرلند

پیشرفت ناچیزی در ارزیابی و ارزشگذاری کار با ارزش قابل قیاس

۳۱ ژوئیه ۲۰۰۱

آندورا

از پژوهشها و عملکردهای موجود در زمینه دستمزد برابر برای کار برابر و با ارزش قابل قیاس بهره مند گردد تا مساله عدم تساوی دستمزد برطرف شود.

۳۱ ژوئیه ۲۰۰۱

نیکاراگوئه

انجام تلاشهای بیشتری جهت دستیابی به دستمزد برابر برای کار با ارزش یکسان

۳۰ ژانویه ۲۰۰۲

استونی

افزایش دستمزد در بخشهای خاص زنان در اشتغال عمومی تا سبب کاهش اختلاف دستمزد در قیاس با بخشهای خاص مردان گردد.

۲۹ ژانویه ۲۰۰۲

ترینیداد وتوباگو

بهره مندی از تحقیقات و اعمال موجود از نظر پرداخت یکسان برای کار یکسان و ارزش قابل قیاس جهت رفع نابرابری در پرداختها

۲۳ ژانویه ۲۰۰۲

فیجی

انتقاد از عدم دریافت دستمزد یکسان از سوی زنان برای کار با ارزش یکسان

دوم فوریه ۲۰۰۱

ازبکستان

رسیدگی به مسأله تفکیک شغل  و اجرای اصل پرداخت یکسان برای کار با ارزش یکسان

اول ژوئیه ۱۹۹۹

گرجستان

شناسایی عوامل شکاف دستمزد به ویژه در میان بخشهای بازار کار زنان و مردان و توصیه به اقدامات ابتکاری مانند معرفی مفادی برای دستمزد یکسان در برار کار با ارزش هم تراز

۳۱ ژوئیه ۲۰۰۱

گویان

تمجید به دلیل نمایندگی ۳/۳۳۱ درصد زنان در فهرست تمامی احزاب سیاسی برای رقابت در انتخابات سراسری و منطقه ای

۳۱ ژوئیه ۲۰۰۱

سنگاپور

الزام به افزایش تلاشهای  خود برا افزایش تعداد زنان در عرصه های سیاست و تصمیم گیری از راه کاربردهای با حساسیت جنسیتی مبتنی بر اصل شایسته سالاری و تضمین فرصتهای یکسان برای زنان جهت مشارکت درچنین زمینه های

۲۷ ژانویه ۱۹۹۹

قرقیزستان

ارائه طیف گسترده ای از اقدامات ویژه موقت مطابق با ماده چهار پاراگراف اول از جمله موضوع سهمیه بندی و حضور زنان در سیاست

۱۵ ژوئن ۲۰۰۰

اتریش

ارائه اقدامات مثبت جهت افزایش انتصاب زنان در پستهای علمی در همه سطوح

۱۵ ژوئن ۲۰۰۰

اتریش

بررسی چگونگی استفاده از بودجه فدرال برای احزاب سیاسی به عنوان انگیزه ای جهت افزایش نمایندگی زنان در ملس همچنین ارزیابی چگونگی به کارگیری از سهمیه و اهداف رقمی و اهداف قابل اندازه گیری با هدف افزایش مشارکت سیاسی زنان

۲۷ ژانویه ۱۹۹۷

دانمارک

توجبی به خاطر برداشت سهمیه از احزاب سیاسی. هر چند مشارکت زنان در سیاست در مقایسه با کشورهای دیگر در سطح بالاتری است است ولی هنوز به یکنواختی جنسیتی در حوزه سیاسی دست نیافته است

۲۷ ژانویه ۱۹۹۷

دانمارک

افزایش اقدامات ویژه موقت به منظور افزایش مشارکت زنان در تصمیم گیریهای بخش خصوصی افزایش تعداد اساتید زن در دانشگاهها و تشویق مردان به امور خانه

۲۳ ژانویه ۱۹۹۷

اسلوونی

وجود تفاوتهای آشکار در نوع دروسی که زنان و مردان مایلند مطالعه کنند. انجام تلاشهای منظمی جهت حصول اطمینان از عدم تجمع زنان در برخی رشته های خاص در دانشگاه ها و مدار

۲۳ ژانویه ۱۹۹۷

اسلوونی

اقدامات ویژه موقت با اهداف مشخص و جدول زمانبندی تعیین شود تا به رفع تفکیک در اشتغال بپردازد و تشویق به ایجاد فرصتهای اشتغال با یارانه در دستگاه های دولتی برای زنان جوان

اول فوریه ۱۹۹۹

یونان

انجام اقدامات ابداعی جهت افزایش درصد زنان در همه ارگان های عمومی

سوم فوریه ۱۹۹۹

هنک کنگ

مطالعه تجربیات سایر کشورها در به کارگیری از سهمیه بندی، جدول زمانبندی جهت دستیابی به اهداف مشخص و داده ها درباره نامزدهای زنان

سوم فوریه ۱۹۹۹

هنگ کنگ

انجام اقدامات ویژه موقت برای افزایش تعداد زنان در رشته های غیرمرسوم تحصیلی بخصوص فناوری و مهندسی

دوم فوریه ۲۰۰۱

بروندی

افزایش مشارکت زنان در همه سطوح تصمیم گیری هنگام انجام سهمیه بندی برای گروه های قومی

۱۲ اوت ۱۹۹۷

ایتالیا

انجام اقدامات خاص مثبت با هدف تخصیص سهمیه بندی و اهداف معین به ویژه در زمینه هایی همچون ستم های سیاستگذاری و تصمیم گیری در عرصه های عمومی

۱۴ می ۱۹۹۸

کرواسی

اقدامات خاص مثبت با هدف سهمیه بندی و اهداف رقمی به ویژه در جاهایی که هنوز تساوی به حد مطلوب برای زنان محقق نشده است

۳۰ ژانویه ۲۰۰۲

استونی

اقدامات وژه موقت در رشته های تحصیلی حرفه ای و سیاسی با تشویق بر ادامه رشته های تحصیلی و زمینه های کاری و مداخلات سیاسی که یکی از دو جنس در آن کمتر است

۱۴ می ۱۹۹۸

جمهوری چک

ادقامات ویزه موقت در زمینه های مشارکت سیاسی و اقتصادی زنان در جایگاه های رهبری جهت ارتقاء مشارکت زنان

دوم فوریه ۲۰۰۱

مصر

افزایش تعداد زنان در همه سطوح تصمیم گیری

اول ژوئیه ۱۹۹۹

گرجستان

بازنگری رفتارهای منفی درباره مفاهیم و مفادی چون اقدامات ویژه موقت از جمله سهمیه بندی در زمینه های مشارکت سیاسی و اشتغال

۲۱ ژانویه ۲۰۰۰

لوکزامبورگ

توبیج به خاطر عدم اصلاح قانون اساسی از سوی حزب دولت برای لحاظ سازی اصل تساوی میان زنان و مردان

۳۰ ژانویه ۲۰۰۲

استونی

لحاظ تعریف تبعیض علیه زنان در قانون اساسی و قوانین ملی

۲۹ ژانویه ۲۰۰۲

ترینیداد و توباگو

عدم ادغام مفاد معاهدات بین المللی از جمله کنوانسیون بر قوانین داخلی و پیشنهاد تدوین فهرستی از قوانین تبعیض آمیز علیه زنان با هدف بازنگری اصلاح یا الغا

۲۸ زانویه ۲۰۰۲

اوروگوئه

درنظر گرفتن تعریفی از تبعیض علیه زنان مبتنی بر تعریف موجود در ماده یکم کنوانسیون در قانون اساسی و سایر قوانین

۲۳ ژانویه ۲۰۰۲

فیجی

عدم وجود تعریفی از تبعیض علیه زنان یا حق مراقبتهای بهداشتی در قانون اساسی سال ۱۹۹۷

۲۳ ژانویه ۲۰۰۲

فیجی

عدم تصویب لاحیه قانون قانون خانواده، لایحه شهادت و تعدادی قوانین دیگر که درصدد رفع تبعیض علیه زنان بوده

۲۱ ژانویه ۲۰۰۲

ایسلند

الزام ادغام کنوانسیون با قوانین داخلی به ویژه ادغام ماده یکم کنوانسیون که به تعریف تبعیض علیه زنان پرداخته است

۳۱ ژانویه ۲۰۰۱

گویان

عدم ارجاع غیر مستقیم به تبعیض در قانون اساسی

دوم فوریه ۲۰۰۱

ازبکستان

عدم تعریفی از تبعیض علیه زنان طبق ماده یکم کنوانسیون که به منع تبعیض مستقیم و غیر مستقیم پرداخته است

۱۴ می ۱۹۹۸

جمهوری چک

درامیختن تبعیض طبق ماده یکم کنوانسیون با قانون اساسی و سایر قوانین مربوطه

۲۷ زانویه ۲۰۰۰

اردن

لزوم چاپ کنوانسیون در جراید رسمی و انجام اقدامات قانونی لازم جهت اجرای کنوانسیون در دادگاه ها

۲۱ ژانویه ۲۰۰۰

لوکزامبورگ

افزایش آگاهی و آموزش جهت رفع تصاویر مرسول و کلیشه ای درباره زنان و مردان

دوم فوریه ۲۰۰۱

مصر

انجام تحفظات از سوی دولت عضو که به محض تصویب نگه داشته شده اند و کمیته مصرانه خواست تا به سرعت گامهای لازم را برای انصراف از تحفظات بردارد

سوم فوریه ۱۹۹۹

چین

نگرانی از تحفظی که معافیت امور فرقه های مذهبی از حیطه کنوانسیون را شامل می شود

۲۱ ژانویه ۲۰۰۰

لوکزامبورگ

عدم پیشرفت بیشتر در انصراف از تحفظات مربوط به ماده هفت و ماده شانزده

۳۱ ژوئیه ۲۰۰۱

هلند

تقدیر به دلیل اعتراض به تحفظات سایر دول عضو که مغایر با اهداف کنوانسیون بوده

۳۱ ژوئیه ۲۰۰۱

سوئد

تقدیر به دلیل اعتراض به تحفظات سایر دول عضو که مغایر با اهداف کنوانسیون بوده

۳۱ ژوئیه ۲۰۰۱

سنگاپور

تحفظات دول عضو مانع از اجرای کامل کنوانسیون می شود

دوم فوریه ۲۰۰۱

مالدیو

انتقاد به دلیل تحفظات دولت عضو در زمینه مواد هفت و شانزدهم کنوانسیون. این تحظ زنان رااز سمت ریاست جمهوری و معاونت ریاست جمهوری کشور باز میدارد

اول ژوئیه ۱۹۹۹

انگلستان و ایرلند شمالی

تقدر به دلیل انصراف از برخی تحفظات مرتبط با کنوانسیون و نیز این که بقیه تحفظات در حال بررسی و بازنگری است

اول فوریه ۱۹۹۹

لیختنشتاین

انصراف دولت در زمینه تحفظات مربوط به کنواسیون

۲۷ ژانویه ۱۹۹۷

دانمارک

ارزش کار بدون دستمزد مردان و زنان در محاسبات ملی باید از راه حسابهای گردش گنجانده شود

۳۱ ژوئیه ۲۰۰۱

نیکاراگوئه

فراهم کردن امکانات مالی پرسنل و توانایی لازم در تصمیم گیریهای سیاسی موسسه زنان تا امکان ارتقای تساوی جنسیت در این کشور موثرواقع شود

۲۹ ژانویه ۲۰۰۲

ترینیداد و توباگو

عدم وجود یک ساختار جامع و هماهنگ برای جریان سازی موضوع جنسیت  و تشویق به بازسازی تشکلهای ملی و تخصیص منابع مالی و انسانی جهت اجرای موثر سیاستها و برنامه های دولت درخصوص تساوی جنسیت

۱۴ می ۱۹۹۸

جمهوری چک

ایجاد تشکلهای ملی همراه با اختیارات روشن برای اجرا، هماهنگی و نظارت بر مفاد کنوانسیون

۴ فوریه ۱۹۹۹

کلمبیا

اقدام ناکافی جهت توزیع متن کنوانسیون طبق ملزومات مفاد قانون اساسی حاکم بر حقوق زنان

اول ژوئیه ۱۹۹۹

نپال

الزام به راه اندازی برنامه های حمایت از حساسیت جنسیتی برای صاحب نظران و مسئولان خدمات مدنی، سیاستگذاری مسئولان بهداشت و مأمورین قانون

خطاب به همه کشورها

به منظور آموزش زنان درباره محتوای کنوانسیون فعالیتهایی انجام دهند و شهروندان را از نظرات نهایی موجود در گزارش کمیته وگاهای بعدی مورد نیاز آگاه کنند

۳۱ زانویه ۲۰۰۰

بلاروس

بازنگری قوانین و استانداردهای مربوط به بهداشت شغلی و ایمنی باهدف کاهش استانداردهای حمایتی که غالبا دارای آثار تبعیض آمیز بر زنان به طور اعم و بر زنان باردار به طور اخص است

۱۴ می ۱۹۹۸

جمهوری چک

انتقاد به افزایش اقدامات حمایتی برای دوران بارداری و مادری و نیز سیاسیتهای مربوط به بازنشتگی زودهنگام برای زنان

۲۸ ژانویه ۲۰۰۲

روسیه

اخراج زنان در سنین باروری از فهرست ۴۵۶ شغل موجود که میتواند به منع ورود زنان به برخی از بخشهای اشتغال بینجامد

اول ژوئیه ۱۹۹۹

گرجستان

استانداردهای بهداشت شغلی موجود در ارتباط با زنان به تبعیض علیه آنها در بازار کار می انجامد که مبتنی بر اقتصاد بازار است

۲۷ ژانویه ۱۹۹۷

دانمارک

درخواست گزارش از اقدامات اتحادیه تجاری و سازمانهای کاری جهت اجرای اصل پرداخت دستمزد یکسان و استفاده از داروی سقط جنین و تعداد زنانی که از تکنیک های پزشکی برای باروری استفاده می کنند و تعداد فرزندان تحت قیومیت درآمده

۲۱ ژانویه ۲۰۰۰

لوکزامبورگ

درخواست گزارشاتی از دادگاه های مربوط به زنان سیگاری و بیماری های ناشی از سیگار

۳۱ ژوئیه ۲۰۰۱

سنگاپور

استهزاء دولت به دلیل عدم درک صحیح دولت در زمینه جریان سازی جنسیتی در ارتباط با قانونگذاری، سیاستها و برنامه ها

دوم فوریه ۲۰۰۱

مصر

درخواست امضاء پروتکل اختیاری کنوانسیون و پاسخگویی به اظهارات نهایی جاری در گزارشات دوره ای بعدی با نظر به ماده هجدهم کنوانسیون

۱۲ اوت ۱۹۹۷

ایتالیا

پیشرفت نقش زنان به عنوان حافظان صلح در نقاط گوناگون جهان

بررسی موارد فوق نشان می دهد ک با پذیرش ۲۰۳۰ راه برای ثبت شکایت های مختلف یونسکو علیه ایران باز می شود؛ به خوبی مشخص است که اعتراضات یونسکو به یک تذکر ختم نشده و در ادامه اگر موارد اعتراض آنها در کشور رفع نشود، فضا برای وضع تحریم‌های جدید علیه ایران باز می شود.

انتهای پیام/

۰ ۰ رای ها
رأی دهی به مقاله
لینک کوتاه : https://kamalemehr.ir/?p=191297

ثبت دیدگاه

مجموع دیدگاهها : 0در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : ۰
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
View all comments
0
افکار شما را دوست دارم، لطفا نظر دهیدx
()
x