گازوئیل سوختی بسیار قدیمی و محبوب در موتورهای پرقدرت است که بیش از یک قرن است کارهای مختلفی را برعهده دارد. تریلرها و حمل و نقل بارهای جاده‌ای، مولدهای برق، قایق‌ها و کشتی‌های بزرگ و بسیاری از خودروها و نیروگاه‌های جهان با استفاده از این سوخت به‌شدت آلاینده کار می‌کنند. گازهای حاصل از سوخت گازوئیل در بیماری‌هایی مانند فلج قلبی، بیماری‌های تنفسی، انواع سرطان و البته در گرمایش زمین اثر مستقیم و اثبات‌شده دارند و حذف آنها از کره زمین، گامی بسیار مهم برای آینده بشر است.
شهرداری پورتلند در یک پژوهش موفق شده است روشی برای تولید گاز طبیعی بازیافتی از فضولات انسانی ابداع کند که با استفاده از آن قادر است سالانه ۵ میلیون لیتر گازوئیل را جایگزین نماید. این مقدار جایگزینی، موجب کاهش ۲۱ هزار تن دی‌اکسید کربن از هوای این شهر در سال می‌شود و ۳ میلیون دلار سود سالانه را به جیب تولیدکننده می‌ریزد.
براساس بخش‌های تکمیلی این پژوهش، استفاده از فضولات انسانی در تولید سوخت طبیعی بازیافتی نسبت به هزینه‌های اکتشاف، تخمین و استخراج و پالایش گاز طبیعی از زمین بسیار ارزان‌تر و آسان‌تر است و در همین حال این روش آلایندگی بسیار کمتری برای محیط‌زیست دارد و بخشی از آلایندگی‌های دیگر را هم پاک می‌کند.
پیش از این نیز شهرهای بزرگ دیگری به‌دنبال استفاده از پساب خانگی و انسانی در مصارف روزمره بودند و حتی بیل‌گیتس، بنیاینگذار مایکروسافت، نیز از یک پژوهش برای تولید آب آشامیدنی از فاضلاب، حمایت مالی کرده بود و از آب حاصل نوشیده بود.
شهرداری نیویورک نیز در سال ۲۰۱۱ پروژه‌آی را آغاز کرد تا از ۵ میلیارد لیتر فاضلاب شهری روزانه خود، متان و بوتانول تولید کند. استفاده از مدفوع و پساب انسانی برای تولید انرژی، یکی از روش‌های بسیار مهم در علوم شهری و علوم انرژی آینده است و زیست‌شناسان نیز علاقه خاصی به این رشته برای یافتن راهی که در آن انرژی باقی‌مانده در غذاها که از بدن انسان دفع می‌شود را آزاد کنند هستند.