دکتر پژمان مباشر، متخصص پوست، مو و لیزر درباره خوب و بد این کار می‌گوید: «مژه‌های مصنوعی که برای کاشت مورد استفاده قرار می‌گیرند، از مواد سنتتیک یا صناعی تشکیل شده‌اند. این پلیمرهای صنعتی می‌توانند در کوتاه‌مدت باعث ایجاد عوارضی مانند حساسیت‌های تماسی بشوند. حساسیت موضعی در ناحیه پلک و ملتحمه، قرمزی چشم، ترشحات زیاد چشمی و خارش‌هایی که گاهی هم بسیار آزاردهنده می‌شوند، جزو عوارض کوتاه‌مدت کاشت مژه‌های مصنوعی هستند. در صورت بروز این نوع حساسیت‌ها، مژه‌های مصنوعی باید بلافاصله برداشته و درمان‌های ضدحساسیت هم برای بیمار، شروع بشوند».
عضو مرکز تحقیقات پوست و سلول‌های بنیادین دانشگاه علوم پزشکی تهران می‌افزاید: «در برخی از روش‌های کاشت مژه‌های مصنوعی، از چسب‌هایی برای چسباندن مژه‌های مصنوعی به مژه‌های طبیعی خود فرد یا به لبه‌های پلک او هم استفاده می‌شود. استفاده از این چسب‌ها، هم می‌تواند شانس ابتلا به عفونت‌های موضعی در ناحیه ملتحمه و پلک را افزایش بدهد و هم می‌تواند باعث آسیب رسیدن به مژه‌های طبیعی بشود».
وی تاکید می‌کند که این چسب‌ها می‌توانند در درازمدت هم باعث ریزش مژه‌های طبیعی بشوند. به‌همین دلیل هم کاشت مژه به‌هیچ عنوان توصیه نمی‌شود. دکتر مباشر معتقد است: «افرادی که دچار ریزش مژه هستند یا مژه‌های کم‌پشتی دارند، می‌توانند به‌جای کاشت مژه، با مشورت پزشک خود از برخی محصولات موجود در بازار که می‌توانند باعث رشد بهتر، پیشگیری از ریزش و کمی پرپشت‌تر شدن مژه‌ها بشوند، به‌صورت موضعی استفاده بکنند. ضمن اینکه برخی از داروهای خوراکی هم حاوی پروتئین‌های مخصوص رشد مژه و موها هستند و می‌توانند تحت نظر پزشک، مصرف بشوند».