پایگاه خبری تحلیلی کمال مهر

گروه استانی «کمال مهر»؛ به نقل از  «طنین شهر»، مرور آداب و رسوم شهر و استان های مختلف کشور بیانگر این موضوع است که ایرانیان وجه اشتراک بسیاری در کلیت آئین ایام نوروز و سال نو دارند و تنها تغییراتی جزئی رسوم شهرها و مناطق مختلف کشور را از یکدیگر منفک می کند.پریدن از روی آتش در چهارشنبه پایان سال، قاشق زنی و چاوشی خوانی از جمله آدابی هستند که اغلب شهرهای کشور در تاریچه رسوم نوروزی خود ثبت کرده اند و در برخی از شهرها این آداب با اندکی تغییر همراه است. به طور مثال، در یکی از روستاهای کردستان (پلنگان) آئین چهارشنبه سوری را با برافروختن آتش بر روی مشعل ها و صعود به بلندی های روستا برگزار می کنند.

این قبیل آداب از گذشته در بسیاری از شهرهای استان البرز نیز وجود داشته است و ما در ادامه به اختصار از برخی از آداب و رسوم البرزی ها در آستانه سال نو اشاره می کنیم:

چاوشی خوانی

چاوشی یا نوروزی خوانی یکی از قدیمی ترین آداب استقبال از بهار است که در استان البرز نیز انجام می شده و معمولا گروه چاووشی خوان از نیمه اسفند هرسالبا حضور در کوچه و خیابان های شهر شعری  با مضمون های دینی، مدح ائمه اطهار و نیایش و شکرگذاری از خداوند را با صدای رسا و موسیقی خاص می خواندند.

گفته می شود، معروف ترین بیت ترجیع بند نوروزی خوان ها “نوروز سلطان آمده    گل به گلستان آمده” بوده است.

چهارشنبه سوری؛ چهارشنبه ای بی خاصیت برای البرزنشینان!

در گویش اصیل البرزی چهارشنبه سوری به “کل چارشنبک” معروف است که “چهارشنبه بی اهمیت” معنی می شود و وجه تسمیه این نامگذاری برای چهارشنبه پایان سال به آداب ایرانیان باستان باز می گردد که ۵ روز پایان هرسال دست از هر نوع کاری کشیده و صرفا به جشن و پایکوبی می پرداختند و عملا کسب و کارها در ۵ روز پایانی سال تعطیل بوده است.

سبزه عید و پیش گویی سال زراعی

سبز کردن سبزه نیز یکی از آداب مشترک نوروزی در اکثر استان های کشور است که تاکنون نیز ادامه دارد، در استان البرز این رسم به دلیل کشاورز بودن اکثر سکنه آن قویا دنبال می شده و در این استان نه تنها گندم بلکه اکثر دانه ها را سبز می کردند و جالب است بدانید که در آن سال زراعی  از  هر یک از دانه ها که سبزه ای پربارتر و مقاوم تر رشد می کرد کشت می کردند.

“یور” رسمی زنانه و منحصر بفرد در استان البرز

تا کنون اکثر آدابی را که جز آداب استقبال از سال نو برشمردیم در اکثر استان های دیگر کشور نیز مرسوم است اما “یور” رسمی است که استان البرز به عنوان منشا آن شناسایی شده است.

یور در گویش البرزیها به معنای یاور است و این رسم این طور بوده است که زنان محله در اسفند ماه گردهم می آمدند و به نوبت با همکاری یکدیگر منازل خود را خانه تکانی می کردند.

سخن آخر

قدمت و اصالت ایرانیان از گذشته تاکنون زبانزد جهانیان بوده است و کنکاش در آداب و رسوم ما ایرانیان این ادعا  را اثبات می کند که ایرانیان جز متمدن ترین اقوام جهان بوده اند.

متاسفانه این پتانسیل خاص کشورمان همواره در اعصار مختلف مورد هجوم دشمنان بوده و بسیار تلاش شده است سنت های ایرانیان که بخشی از هویتمان را می سازد از بین رود.

اکنون نیز ابزارهای جدیدی مانند شبکه های اجتماعی و کانال های ماهواره ای بسیار نرم برای برچیدن آداب و سنن اصیل ایران تلاش می کنند و ممانعت از این امر علاوه بر لزوم آگاه سازی مردم تلاش مسئولین را نیز  می طلبد که مانع ورود فرهنگ های وارداتی شوند چرا که بی شک هر کشوری که آداب و رسوم کشور دیگری را درپی گیرد ناخودآگاه مستعمره فرهنگی آن کشور خواهد شد و با تاسف باید گفت، ورود آدابی چون”ولنتاین” ، “هالوین” و… در کشور نشات گرفته از بی تفاوتی مسئولین فرهنگی در قبال حمله به آئین اصیل ایرانیان بوده است.

امیداست؛ هوشیاری مسئولین و همکاری مردم کشور را به سمت پاسداشت آداب اصیل ایرانی و حفظ سنت های کهن برده و مانع هجوم فرهنگ بیگانه به کشور شود.

انتهای پیام/