احمد نقدی همسر سکینه دمیرچی«متوفی» می گوید: همسرم ۲۸ سال سن داشت و فرزند دوممان را در راه داشت و هفته آخر بارداری را سپری می کرد .
نقدی می گوید: همسرم ۹ماه تحت کنترل متخصص زنان بود و پزشک وی تایم مشخصی را برای زایمان وی مشخص کرده بود. در هفته آخر همسرم به دلیل سرفه در تنفس دچار مشکل شد.به اظهار پزشک متخصص همسرم، وزن بالای جنین که دوهفته قبل از مراجعه به بیمارستان ۳کیلو و۶۵۰گرم بود تنفس مادر را دچار مشکل کرده بود و پزشک وی اعلام کرد جای نگرانی نیست و با زایمان برطرف می شود. از طرفی با توجه به شرایط بیمار هم امکان عکس رادیولوژی نبود.
این همسر و پدر داغدار در ادامه می گوید: با وجود اینکه پزشک اعلام کرد جای نگرانی نیست اما به دلیل نگرانی و همچنین سختی که همسرم متحمل بود و شب ها از شدت سرفه استراحت نداشت یک هفته پیش از موعد زایمان به بیمارستان باهنر« مرکز درمانی امام علی»مراجعه کردیم.در معاینات اولیه پزشکان اعلام کردند که همسرم مشکلی ندارد و نیاز به بستری نیست و هنوز یک هفته تا زایمان باقیست که باید در موعد مقرر مراجعه شود، اما همسرم به دلیل شرایطی که داشت و سرفه های شدید نگران آسیب رسیدن به فرزندمان بود و با اصرار درخواست بستری شدن کرد تا برای فرزندمان اتفاقی نیفتد.
بستری زن باردار در بخش عفونی
نقدی اظهار می کند: در نهایت وی را با اصرار و التماس ما بستری کردند اما همسرم به جای بخش زنان در بخش عفونی بستری شد که هم بیمار آبله و هم بیمار قطع عضوی در آن بستری بود. حتی پرسنل این بخش به ما گفتند چرا بیمار را به این بخش آوردید امکان انتقال بیماری عفونی به وی در این بخش هست. اما با توجه به شرایط همسرم چاره ای نداشتیم و وی با امید اینکه در بیمارستان تحت نظارت است و حالش بهبود خواهد یافت بستری شد و امید داشت به بخش دیگری منتقل می شود.
وی می گوید: در این بیمارستان رسیدگی مناسب نبود. در بیمارستان به صورت مداوم تب و فشار و شرایط بیمار چک می شود اما در این بخش این اقدامات انجام نگرفت چرا که روز سوم بستری بودن ، فشار همسرم به ۴-۵ رسید و شرایط وی به قدری وخیم بود که پرسنل حتی فرصت رساندن وی به آمبولانس برای اینکه به قسمت دیگر بیمارستان که بخش جراحی در آن بود را پیدا نکردند و در طبقه همکف در یکی از اتاق های بخش دو تخت را به هم چسبانده و در شرایط غیر اصولی و استاندارد همسرم را سزارین کردند. البته پرسنل بیمارستان اظهار کردند برای نجات جان بچه مجبور به این کار شدیم.
این شهروند البرزی می گوید: مگر نباید بیمار در بیمارستان تحت مراقبت باشد و همسر من که باردار بود باید در بخش زنان بستری می شد نه بخش عفونی و با توجه به اینکه کنترل مناسب انجام نشده افت فشار همسرم و دور بودن از اتاق عمل بدون حضور پزشک بیهوشی و متخصص های لازم مجبور به جراحی همسرم در این شرایط شوند.
اکنون برای ما همه این موارد جای سوال است که چرا باید در مرکز شهر و با وجود امکانات و در شرایطی که همسرم با پای خود به بیمارستان مراجعه کرد و درخواست بستری شدن کرد تا ریسک خطرات احتمالی هفته آخر را کاهش دهد و درخواست رسیدگی کرد اما با وجود این به دلیل اهمال مسئولان بیمارستان همسر و فرزندم فوت کنند.
زیورآلات همسرم در بیمارستان مفقود شده
نقدی تاکید دارد که بستری کردن همسرش در بخش عفونی موجب مرگ همسر و فرزنش شده است و اظهار می کند: این بیمارستان تا حدی بی نظم و .. است که طلا و زیورآلات همسرم نیز مفقود شده و در پاسخ به پرسش من می گویند: هرچیزی همراه بیمار بود در زباله ها انداختیم.
در گزارش فوت نوزاد،علت فوت نامعلوم قید شده و در پرونده مادر نیز نارسایی تنفسی «ادم ریه» قید شده اما چرا در بیمارستان نباید تحت نظارت کامل قرار می گرفت.
وی می افزاید: همسرم در بخش عفونی زیر دستگاه اکسیژن بود اما زمان انتقال به قسمت دیگر بیمارستان برای سزارین اکسیژن را جدا کردند که این کار حال وی را وخیم تر کرد.
فرزند سه ساله ام منتظر مادر و برادرش است
این همسر داغدار می گوید: سوپروایزر بیمارستان روز فوت همسرم اظهار کرد اگر بیمار شما ناراحتی قلبی داشته باشد خدا هم نمی تواند کاری کند در حالیکه همسر من به هیچ وجه سابقه بیماری قلبی نداشت و مسئولان بیمارستان می خواستند انگ بیماری قلبی به وی بزنند.
وی بیان می کند: به نیروی انتظامی مراجعه کردیم و با حضور آنها در بیمارستان مسئله را صورتجلسه کردند تا بتوانیم دلیل مرگ هسر و فرزندم و اهمال کاری بیمارستان را پیگیری کنیم.
این مرد داغدار می گوید: اکنون نمی توانیم جواب پسر سه ساله ام را که منتظر بازگشت مادر و برادرش است را بدهیم چرا که وقتی همسرم را به بیمارستان می بردیم به او قول دادیم به همراه برادر کوچکش به خانه باز می گردد.
جوابیه دانشگاه علوم پزشکی البرز
معاونت درمان دانشگاه علوم پزشکی استان البرز در پاسخ به این اتفاق تلخ جوابیه ای با این مضمون ارائه کرد:
روز چهارشنبه مورخ ۲۹/۰۶/۹۶ ساعت ۱۳:۰۰ زن ۲۸ ساله ای که درهفته ۳۸ بارداری (زایمان دوم) بود به خاطر سرفههای مقاوم به درمان که از سه هفته قبل شروع شده و به درمانهای قبلی پاسخ نداده بود به کلینیک بیمارستان مراجعه کرد. ابتدا بیمار توسط متخصص زنان ویزیت شده و سپس به متخصص عفونی بیمارستان ارجاع میشود. بلافاصله هم جهت بررسی و پیگیریهای لازم بستری میشود.
اقدامات اولیه جهت ارزیابی بیمار صورت گرفته و درخواست مشاورههای متعدد از جمله زنان و قلب انجام شده و مشاورههای درخواستی و تمامی اقدامات دستور داده شده طی دو روز اول بستری، پیگیری و انجام میشود. ازآنجا که زن جوان دچار بیماری زمینهای قلبی شدید از ماهها قبل بوده است، بیمار دچار مشکل ریوی حاد و در ادامه شوک قلبی میشود، با توجه به شرایط اورژانسی بیمار در ساعت ۲۴:۰۰ سزارین اورژانسی صورت گرفته و نوزاد پسر با ضربان قلب و تنفس ضعیف متولد میشود. بلافاصله تمامی اقدامات احیا توسط متخصص بیهوشی برای نوزاد انجام میشود و هماهنگیهای لازم جهت انتقال نوزاد به بخش مراقبتهای ویژه نوزادان صورت میگیرد ولی متأسفانه اقدامات احیا موفقیتآمیز نبود و نوزاد فوت کرد. مادرش نیز سریع به بخش مراقبتهای ویژه منتقل شد. ساعت ۰۳:۵۰ بیمار دچار ایست قلبی تنفسی شد و متأسفانه با وجود همه اقدامات درمانی گروه تخصصی و طول کشیدن بیش از دو ساعت عملیات احیا و اقدام به ۵ بار شوک قلبی جهت نجاتش، سرانجام در ساعت ۵:۰۰ صبح روز جمعه ۳۱/۰۶/۹۶ مادر فوت کرد.
لازم به ذکراست که محل سکونت نامبرده منطقه مارلیک از توابع دانشگاه ایران بوده و تمامی مراقبتهای وی نیز در منطقه مذکور صورت گرفته است، اما متأسفانه در زمان گرفتن شرح حال و پذیرش، زن جوان اشارهای به بیماری زمینهای خود نکرده بود. طبق اطلاعات پرسشگری از بستگان وی در زمان فوت نامبرده اطلاعات کافی از وضعیت قبلی و چگونگی مراقبت های بهداشتی او نداشته و اطلاعاتی به تیم درمانی این دانشگاه ندادهاند.شایان ذکر است که پس از وقوع این اتفاق بلافاصله در همان روز – ۳۱/۰۶/۹۶ -کمیته بررسی علل مرگ بیمارستانی با حضور معاون درمان و مدیر درمان دانشگاه تشکیل شد و سپس کمیته دانشگاهی مرگ و میر مادری با حضور اعضای تخصصی کمیته دانشگاهی و تیم درمان متوفی، در روز شنبه مورخ ۰۱/۰۷/۹۶ تشکیل و موضوع به دقت بررسی و کارشناسی شد. خاطرنشان میشود با توجه به ارجاع متوفی به پزشکی قانونی جهت تعیین دقیق علت فوت، منتظر نتیجه پاسخ کالبدگشایی جهت اتخاذ تصمیمات بعدی هستیم.
تاکید وزیر بهداشت بر سخت گیری در فوت مادر و کودک
در حالیکه وزیر بهداشت به حساس بودن مرگ مادر و نوزاد در هنگام زایمان تاکید داشته و می گوید: برای فوت هر کودک و یا مادر باید بسیار سختگیر باشیم، به ویژه در مورد مادران. ما نباید در کشور مرگ مادر داشته باشیم و در این خصوص باید بسیار حساس و سختگیر عمل کنیم.
سیدحسن هاشمی در خصوص مرگ و میر مادران و نوزادان می گوید: هر مرگ کودک و مادر علاوه بر اینکه به مراکز نظارتی گزارش میشود، مستقیما به دفتر من نیز گزارش میشود و مورد به مورد آنرا ارزیابی کرده و تیمی برای تهیه گزارش آن میفرستیم. بنابراین مهم است که با این نگاه به مادران و نوزادان بنگریم. به طوری که در طول خدمت خود یک مورد مرگ هم وجود نداشته باشد.
در بخشی که مربوط به ماست نباید کوتاهی کنیم
هاشمی با اشاره به ضروری بودن توجه به حذف برخی اشکالات که ممکن است به مرگ و میر مادر و نوزاد منجر شود، می گوید: برخی والدین سالها منتظر فرزند هستند. بنابراین در بخشی که مربوط به کار ماست نباید کوتاهی کنیم. باید فکر کنیم که این اتفاق برای ما افتد پس باید حساسیت به خرج دهیم؛ زیرا یک کوتاهی میتواند فاجعهای به بار آورد.
وزیر بهداشت مشکل جامعه ایران را بحث فرهنگ و اخلاق خوانده و می گوید: این مشکل در همه محیطها، صنوف و مراکزی که کار تولیدی یا خدماتی برای مردم میکنند، ممکن است وجود داشته باشد. بنابراین معضل ما، معضل اخلاق، احترام به یکدیگر و رعایت حقوق شهروندی است. اگر همه ما خود را جای دیگری بگذاریم حقوق دیگران را رعایت میکنیم. بنابراین باید بدانیم که رفتارهای ما بسیار تاثیرگذار است و آنرا تصحیح کنیم.
وزیر بهداشت با اشاره به موضوع زایمان می گوید: این موضوع کاملا انسانی است چون بحث مادر، کودک، خلقت و تولد ایرانیان جدید است که باید در آینده به آنها ببالیم.
وی همچنین می افزاید: در این راستا دولت و مجلس نیز باید به رفاه و دانش جامعه و مردم بیافزایند. چون مردم با آیندهنگری و فکری که دارند به سراغ بچهدار شدن میروند.