به گزارش گروه سیاسی «کمال مهر»؛، استاد حسن رحیم پور ازغدی در همایش نقش امر به معروف و نهی از منکر در مقابله با جریان نفوذ که در سالن شهدای سپاه امام حسن مجتبی ع برگزار شد، گفت: ما از یک نعمت بزرگی در فرهنگ اسلامی و قرآن برخوردار هستیم و آن نظارت اجتماعی، نقد و انتقاد اجتماعی به عنوان نه فقط یک حق شرعی و مقدس بلکه به عنوان یک تکلیف شرعی است، امر به معروف و نهی از منکر یعنی هیچ کس نمی تواند مانع پرسشگری، نقد و اعتراض دیگران شود، در حوزه نابسامانی های اجتماعی اعم از اقتصادی، سیاسی، فرهنگی، علمی، روابط بین الملل و سایر جنبه های زندگی، نه تنها هیچ کسی حق ندارد مانع شود بلکه بر همه واجب است مشارکت کنند در این صحنه، النهی و تناهی ، یعنی نقد کردن و نقد شدن.
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی درباره لزوم امر به معروف و نهی از منکر افزود: تصور کنید یک جامعه ای تمام نهادهای حاکمیتی، اجتماعی و مردمی همه به یک اندازه مسئول اند و همه به یک اندازه حق اظهار نظر و پرسشگری دارند و وظیفه پاسخ گویی دارند؛ همه برادر و خواهر اند و همه باید مراقب حقوق دیگران، منافع و مصالح عمومی جامعه باشند همان طور که نگران حق خودشان هستند.
این استاد حوزه و دانشگاه اظهار داشت: این یک امتیاز مهم و استثنایی است و در هیچ دین و مکتبی چنین چیزی با این وسعت و دقت و اهمیت و قداست به عنوان یک امر دینی وجود ندارد؛ این پدیده اجازه نمی دهد در هیچ جای جامعه و حاکمیت یک رخنه فساد بوجود آید، در برابر فساد اقتصادی، اخلاقی، فساد اعتقادی در برابر ظلم، سازش، ذلت، تسلیم، بی عدالتی نا برابری، منکرات و ضد ارزش های اجتماعی، طلاق اعتیاد و… هیچ حوزه را نمی یابید که به انسان و مسائل انسانی مربوط باشد و بگویند که این جا یک مسئله خصوصی است شما حق اظهار نظر ندارید.
رحیم پور ازغدی درباره استثناء در حوزه امر به معروف گفت: تنها حوزه ای که در مسائل خاص استثنا شده است مسایل امنیتی اطلاعاتی است که جزئیات مسایل در افکار عمومی مطرح نمی شود چون معلوم است که به ضرر جامعه است و از ترس اشراف اطلاعاتی دشمن است که محدودیت های بوجود می آید، که البته در همان جا هم باید یک نظارت عمومی وجود داشته باشد که یک وقت از آن سوء استفاده های شخصی صورت نگیرد.
وی با بیان ویژگی های مشابه مدرنیسم و لیبرالیسم با امر به معروف افزود: تمام آن چیزی که در دوره مدرن به عنوان حقوق عرفی و جامعه مدنی و مدرن تعریف کردند و در راس آن شعارهایی از قبیل آزادی بیان، آزادی عقیده، آزادی مطبوعات و حق نظارت مردم و نمایندگان آنها بر نهاد های حاکمیتی و مراکز قدرت و ثروت است، همه این ها تماماً بلکه بسیار بیشتر در ذیل امر به معروف و نهی از منکر به عنوان یک حق و تکلیف شرعی که در برخی روایات از نماز و روزه هم مهمتر است همه این ها لحاظ و نهادینه شده است، آخرین دستاورد لیبرال دموکراسی انتهای آرزوها و توقعات آنها این چیزهایی که همه بخش هایی از امر به معروف و نهی از منکر است، ولی نقاط ضعف آن را ندارد، به این معنا که حق تفتیش عقاید خصوصی دیگران در امر به معروف وجود ندارد.
این کارشناس امور فرهنگی درباره شرایط فردی ه می خواهد امر به معروف و نهی از منکر کند اظهار داشت: کسی که می خواهد دیگران را امر به معروف کند باید یک ویژگی هایی داشته باشد، کسی که خودش زندگی اسراف آمیز است بیاید از سبک زندگی اسلامی صحبت کند، یا بگوید اقتصاد مقاومتی خودش اقتصاد اشرافی داشته باشد، آدم آلوده نمی تواند معلم دیگران بشود، ولی از آن طرف هم گفتند لازم نیست فرد معصوم باشد تا امر به معروف کند، ما باید هم مراقب خود باشیم و هم مراقب همدیگر این را از ما خواسته اند.
رحیم پور ازغدی در ادامه گفت: یکی نفری سوال پرسید که امر به معروف و نهی از منکر به این معنی نیست که دیگران را به زور می خواهید ببرید به بهشت؟ جواب این است که نه شما می خواهید مانع بشوید از دیگرانی که می خواهند مردم را به زور ببرند جهنم، امر به معروف و نهی از منکر یعنی که مراقب باشید جامعه و حکومت و عرصه عمومی سالم باشد ولو یک عده ای که ضعیف اند و گناه کنند، حکومت فاسد، رسانه فاسد، دانشگاه فاسد، آخوند فاسد، نهاد های حکومتی ، مالیاتی، گمرگ فاسد این ها مردم را جهنمی می کند ولو این که طرف نخواهد؛ مدیریت غلط، بروکراسی غلط آدم ها را در یک شرایطی قرار می دهد که رشوه بدهد، بله مومن این کار را در سخت ترین شرایط هم نمی کند ولی مگر همه مومن اند؟
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی با تاکید بر لزوم فساد ستیزی حکومت ها اظهار داشت:عموم مردم انسان های متوسط و آسیب پذیر اند و اگر نهاد های حاکمیتی درست عمل کنند و محیط سالم باشد فرد گناه نمی کند و اگر ناسالم و فاسد باشد با کمی فشار فرد به گناه می افتد، یک عده ای زمانی که منکرات فراهم باشد گناه می کنند و در صورتی که لوازم امر فراهم نباشد آنها گناه نمی کنند، اگر ببیند مسجد و هیات و رسانه های مناسب هستند به سمت خوبی ها گرایش پیدا می کنند، امام می فرمودند زمان شاه مشورب فروشی ها از کتابخانه ها و مسجد ها شلوغ تر بود؛ ولی با انقلاب فضای عمومی تغییر کرد یک عده از همین آدم هایی که این طور بودند عوض شدند و حتی در جبهه هم شرکت کردند وبعضاً شهید هم شدند، یک چنین انسانی اگر در آن شرایط زمان شاه قرار گیرد به سمت گناه و فساد و جهنم می رود و اگر در انقلاب اسلامی باشد به سمت خوبی ها و بهشت.
استاد حوزه و دانشگاه با انتقاد از جریان هایی که مقابل امر به معروف موضع می گیرند افزود: کسانی که می خواهند محیط عمومی و اجتماعی را خراب کنند یک بخشی از مردم را می خواهند به زور ببرند به جهنم، باید مانع به جهنم بردن مردم توسط مفسدین بشویم، این است امر به معروف و نهی از منکر، ما فقط یک نفر را باید به زور به بهشت ببریم و آن خودمان است؛ انقلاب برای امر به معروف و نهی از منکر در سطح جامعه بود و صدور انقلاب برای امر به معروف و نهی از منکر در سطح جهان است، وقتی انقلاب صورت می گیرد یعنی امر به معروف علاوه بر بعد فردی به بعد جمعی آن هم توجه می کند.
وی در پایان با اشاره به وظیفه حکومت ها در این امر مهم اظهار داشت:حکومت ها باید برای امر به معروف و نهی از منکر بستر سازی کنند، باید قانون نوشته شود، ساختار ساخته شود، راه بهشت را باید توسعه بدهید و تسهیل کنیم و این وظیفه حکومت است، و راه جهنم را تا می شود باید سخت و تنگ کنیم، شیب جامعه باید به سمت بهشت باشد و نه جهنم، نباید طوری حکومت برخورد کند که جامعه بی تفاوت شود، اگر جامعه بی تفاوت شد حکومت حتماً فاسد می شود و آدم های فاسد منسب ها و رسانه های و قدرت را به دست می گیرند، حکومت هم وظیفه دارد امر به معروف کند و هم امر به معروف بشود.
انتهای پیام/