آخرین مورد، یحیی توره بوده است که در منچسترسیتی با این مربی به مشکل خورد. حتی پای مدیربرنامه های او نیز به میان آمد و جنجال بیش از حد بالا گرفته است.
در زیر با ۱۵ بازیکن شاخصی که گواردیولا آنها را از تیم خود کنار گذاشته است، آشنا می شویم:
ادمیلسون (بارسلونا)
مدافع – هافبک برزیلی که با تیم ملی کشورش قهرمانی در جام جهانی را تجربه کرده است، چهار سال را در بارسلونا سپری کرد تا اینکه گواردیولا هدایت این تیم را بر عهده گرفت. او در سال ۲۰۰۵، جایی که تیم فرانک رایکارد توانست قهرمانی در لیگ و لیگ قهرمانان اروپا را کسب کند، نقش مهمی ایفا کرد. با این حال او در ۳۲ سالگی دیگر جایی در تیم گواردیولا نداشت و از این تیم به ویارئال پیوست و سه سال بعد نیز در رئال ساراگوسا از فوتبال خداحافظی کرد.
جانلوکا زامبروتا (بارسلونا)
دومین بازیکنی که بعد از قهرمانی در جام جهانی، بارسلونا را در تابستان ۲۰۰۸ ترک کرد، زامبروتا بود. او جای خود را به دنی آلوس داد که با ۳۰ میلیون یورو از سویا راهی نوکمپ شد؛ جایی که رکورد گرانقیمت‌ترین مدافع را نیز به خود اختصاص داد. او بعد از جدایی از تیم گواردیولا با هشت میلیون یورو به میلان پیوست و با این تیم در سال ۲۰۱۱ قهرمانی در لیگ ایتالیا را تجربه کرد.
دکو (بارسلونا)
این بازیکن برزیلی الاصل که برای تیم ملی فوتبال پرتغال بازی می‌کرد، در سال ۲۰۰۵ نقش مهمی در قهرمانی بارسلونا در لیگ قهرمانان اروپا داشت ولی گواردیولا در اولین نشست خبری خود در بارسلونا، آب پاکی را روی دست او ریخت و عنوان کرد دکو آینده‌ای در بارسلونا ندارد. دکو که با ژوزه مورینیو در پورتو قهرمانی در اروپا را کسب کرده بود، بعد از بارسلونا به تیم لوییس فیلیپه اسکولاری در چلسی رفت و در سال ۲۰۱۳ در حالی که ۳۶ ساله بود، از فوتبال خداحافظی خداحافظی کرد.
رونالدینیو (بارسلونا)
سومین قهرمان جام جهانی که در تابستان ۲۰۰۸ بارسلونا را ترک کرد، رونالدینیور بود. او تاثیر بالایی در بارسلونا داشت و در پنج فصل به این تیم کمک کرد به دو قهرمانی در لیگ و یک قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا دست یابد. با این حال رونالدینیو، شاعر فوتبال از بارسلونا رفت تا بازیکنی چون لیونل مسی در بارسلونا مطرح شود و نام خود را بر سر زبان ها بیندازد. او پیشنهاد منچسترسیتی را رد کرد تا به همراه زامبروتا به میلان برود و در سال ۲۰۱۱ قهرمانی در لیگ را تجربه کند ولی در ادامه به چند تیم در قاره آمریکای جنوبی رفت.
ساموئل اتوئو (بارسلونا)
اتوئو در بازی‌های پیش فصل با گواردیولا درخشید ولی نتوانست این مربی را متقاعد کند تا با او به ادامه همکاری بپردازد. او در تابستان ۲۰۰۹، یک سال بعد از رونالدینیو و دکو از این تیم جدا شد. اتوئو در اولین سال گواردیولا عملکرد خوبی داشت ولی رفتن او از تیم گواردیولا تصمیم عجیبی بود. او به اینتر رفت و با این تیم قهرمانی در لیگ قهرمانان را زیر نظر مورینیو تجربه کرد. همکاری اتوئو با تیری آنری و مسی در بارسلونا تضمین شده بود ولی او با رفتن از بارسلونا جای خود را به زلاتان ایبراهیموویچ داد.
دیمتری چیگرینسکی (بارسلونا)
وقتی بارسلونا این بازیکن اوکراینی را به خدمت گرفت، همه از ظهور یک پدیده در بارسلونا صحبت کردند ولی او در تیم گواردیولا تنها ۱۲ بار به میدان رفت و بعد از نیمکت نشینی‌های پیاپی مجبور شد تا از جمع بازیکنان بارسلونا جدا شود. چیگرینسکی بعد از بارسلونا راهی شاختار دونتسک شد.
یحیی توره (بارسلونا – منچسترسیتی)
این بازیکن دو بار از تیم گواردیولا کنار گذاشته شد. رفتن او از منچسترسیتی بدون شک سر و صدای زیادی ایجاد خواهد کرد. بعد از اینکه در فصل آخر حضور خود در بارسلونا تنها ۹ دیدار به میدان رفت، عنوان کرد بازیکن پیری نیست که ۹ بازی انجام دهد و می خواهد بازی کند. به همین خاطر با ۲۴ میلیون پوند به منچسترسیتی پیوست. او در منچسترسیتی نیز پس از ورود گواردیولا، با این مربی به مشکل خورد. سرمربی اسپانیایی منتظر عذرخواهی مدیربرنامه های توره است و این بازیکن نیز به نظر می‌رسد در فصل نقل و انتقال‌های زمستانی از تیم جدا شود.
زلاتان ایبراهیموویچ (بارسلونا)
یکی از دشمنان پپ گواردیولا در بارسلونا این بازیکن سوئدی بود که بعدها بارها از خجالت گواردیولا درآمد. او در سال ۲۰۰۹ به بارسلونا آمد و در ال کلاسیکو نیز گلزنی کرد ولی از اینکه این بازیکن زیاد در ترکیب تیمش به میدان نرفت، مجبور شد تا از جمع بازیکنان تیمش جدا شود. او در ۲۹ بازی برای تیمش موفق شد ۱۶ گل به ثمر برساند. زلاتان معتقد بود گواردیولا بیشتر به مسی در این تیم توجه دارد. به همین خاطر به پاری سن ژرمن رفت و چهار قهرمانی پی در پی در این تیم را کسب کرد.
مکسول (بارسلونا)
این مدافع برزیلی نیز بعد از انتقاد مستقیم گواردیولا، راهی جز درهای خروج را پیش روی خود ندید. مکسول برزیلی شروع خوبی در بارسلونا داشت ولی رفته رفته جایگاهش را در بارسلونا از دست داد. گواردیولا معتقد بود مکسول توجهی به نظم و انظباط در تمرینات ندارد و به همین خاطر او را فروخت.
الکساندر هلب (بارسلونا)
هلب بلاروسی بعد از درخشش در آرسنال به بارسلونا پیوست و در اولین فصل حضور این مربی در ایالت کاتالان، تنها پنج بازی برای این تیم بازی کرد. او در ادامه سه فصل پیاپی به تیم‌های مختلف قرض داده شد و فرصتی در اختیار این بازیکن برای نشان دادن توانایی‌هایش داده نشد. شاید ترافیک بازیکنان در خط هافبک بارسلونا باعث شد تا فرصتی برای این بازیکن در بارسلونا نباشد.
ماریو مانژوکیچ (بایرن مونیخ)
مهاجم کروات و گلزن بایرن مونیخ نیز یکی دیگر از بازیکنانی بود که با گواردیولا نساخت. او ۲۶ گل در اولین فصل حضور گواردیولا در بایرن مونیخ به ثمر رساند ولی در ادامه در انتقالی عجیب به اتلتیکومادرید پیوست. مانژوکیچ بعدها عنوان کرد با سیستم تمرینی گواردیولا مشکل داشته و همین دلیل جدایی او از بایرن مونیخ بود.
ژردان شکیری (بایرن مونیخ)
هافبک سوییسی بایرن مونیخ بعد از اینکه ۱۸ ماه با رفتار سرد گواردیولا روبرو شد، مجبور شد از این تیم جدا شده و به اینتر بپیوندد. شکیری بعد از بایرن مونیخ در حالی به اینتر رفت که در بایرن مونیخ با حضور آرین روبن و فرانک ریبری فرصتی برای بازی نداشت. او بعدها عنوان کرد گواردیولا با او صحبت نمی کرد و دلیل کم بازی نکردنش را نیز به وی توضیح نداده است.
باستین شواین اشتایگر (بایرن مونیخ)
هافبک بایرن مونیخ در اولین فصل حضور در بایرن مونیخ، ۳۴ بازی برای تیمش انجام داد ولی در فصل سوم حضور این مربی مجبور شد از بایرن مونیخ جدا شود. او همکاری خوبی با ژابی آلونسو در بایرن مونیخ داشت و گل قهرمانی تیمش را نیز به ثمر رساند ولی مصدومیت هایی که برای او پیش آمد باعث شد تا شواین اشتایگر به منچستریونایتد بپیوندد.
دانته (بایرن مونیخ)
مدافع برزیلی نیز جایی در برنامه های گواردیولا نداشت. بعد از نمایش ضعیف برابر بایرن مونیخ در جام جهانی که به شکست هفت بر یک کشورش انجامید، دانته جایگاه خود را در تیم بایرن مونیخ از دست داد و به ولفسبورگ پیوست. این در حالی بود که او فصل قبل در ترکیب ثابت برای بایرن به میدان رفته بود.
جو هارت (منچسترسیتی)
کمتر کسی فکر می کرد با پیوستن گواردیولا به منچسترسیتی، جو هارت، دروازه‌بان باسابقه سیتی از این تیم جدا شود. هارت یک بار برای سیتی زیر نظر گواردیولا بازی کرد و مجبور شد از این تیم جدا شود. هارت بعد از سیتی راهی تورینو شد. شاید اشتباهات هارت در بازی برابر ایسلند و ولز در یورو ۲۰۱۶ باعث شد تا گواردیولا اعلام کند نیازی به هارت ندارد. این مربی حتی قبل از اینکه کلودیو براوو به تیمش بپیوندد، از ویلی کابایرو به جای هارت استفاده کرد.
منبع: ایسنا
انتهای پیام/