راز تناسب اندام و زیبایی، رژیم های لاغری، روش های داشتن شکم صاف و … همگی نوک پیکانشان را به سمت زنان نشانه رفته اند. شاید اغراق نباشد اگر بگوییم زنان با تبلیغات زیبایی و تناسب اندام بمباران شده اند. انصافا هم این تبلیغات توانسته تاثیرش را روی گروه هدفش بگذارد. این را می توان از افزایش گرایش زنان به باشگاه های ورزشی و آرایشگاه های زیبایی به خوبی فهمید! ورزش و آرایش جای خود را در سبد خانواده ها باز کرده، شاید هم از نان شب واجب تر شده! باشگاه های بدنسازی زنان هم مانند باشگاه های بدنسازی مردان شلوغ است. البته معلوم نیست زور تناسب اندام دارد به سلامتی می چربد یا نه؟
سراسر شهر تهران پر شده با باشگاه های بدنسازی بالا شهر و پایین شهر و مرکز شهر هم ندارد. تنها چیزی که تفاوت دارد هزینه ای است که باید برای کلاس ها پرداخته شود. بالا شهری ها باید پول بیشتری برای تناسب اندام بدهند البته از قدیم هم گفته اند هر چقدر پول بدهی همان قدر آش می خوری. کیفیت باشگاه های بدنسازی بالا شهر به مراتب بهتر از مناطق دیگر تهران است.
وزارت ورزش استانداردهایی برای باشگاه های بدنسازی زنان دارد:
حداقل ۲۰۰ متر باشد.
دارای یک سالن ۱۵۰ متری یک تکه بدون احتساب رختکن، دفتر مدیریت و سرویس های بهداشتی باشد.
ارتفاع سقف حداقل دو متر و هفتاد سانتیمتر باشد.
درب ورودی باشگاه مجزا باشد.
از پارکینگ و انباری برای سالن باشگاه نمی توان استفاده کرد.
شهریه باشگاه ها یک تعرفه دولتی دارد که حداکثر چهل هزار تومان است. اما این قیمت بر اساس منطقه، گروه مشتریان و عوامل متعدد دیگر متفاوت است و در باشگاه های لوکس به صد و هفتاد هزار تومان در ماه هم می رسد.
از باشگاه های لوکس که به گذریم به طور کلی تهران ۲۲ منطقه دارد که اگر مناطق یک، دو، سه، چهار، پنج، شش، هفت، هشت و بیست و دو را بالاشهر به دانیم برای دوازده جلسه استفاده از سالن بدنسازی باید حدود هشتاد تا صد و ده هزار تومن هزینه کرد. البته این پول برای ساکنان این منطقه چندان قابل توجه نیست!
هرچه به سمت مرکز شهر برویم قیمت ها از تعادل بیشتری برخوردار می شود. در منطقه نه، ده، یازده، دوازده، سیزده، چهارده و بیست و یک استفاده از دوازده جلسه سالن بدنسازی بین پنجاه تا هفتاد هزار تومن خرج بر می دارد. در این منطقه باشگاه های بدنسازی مخصوص بانوان که از هشت صبح تا نه شب مخصوص زنان هستند بیشتر پیدا می شود.
اما در منطقه پانزده، شانزده، هفده، هجده، نوزده و بیست قیمت ها خیلی ارزان است. از بیست هزار تومن تا نهایت چهل هزار تومن سه روز در هفته! البته کیفیت باشگاه های این مناطق در حد بالاشهر نیست حتی باشگاه هایی که تبلیغات اینترنتی دارند هیچ اطلاعاتی از متراژ و مارک دستگاه ها و تعداد دستگاه های بدنسازی و هوازی منتشر نکرده اند. اما یک سری امکانات اولیه برای گرفتن مجوز لازم است که حتما این باشگاه ها آن را رعایت کرده اند پس نسبت به امکاناتی که ارئه می شود، این قیمت به صرفه است.
متناسب شدن خرج دارد! درست است که این خرج داشتن در بالا شهر و پایین شهر و مرکز شهر فرق می کند. اما دست آخر نتیجه یکی است. هر کسی که عزمش را برای رسیدن به تناسب اندام جزم کند، فرقی ندارد کدام منطقه باشگاه برود و یا چقدر هزینه کند. خوش هیکل شدن اراده می خواد!