ورزش آن زمان ما در مدرسه خط کشیدن روی زمین و انداختن یه قلوه سنگ در این خطوط و به قول الان ” لی لی ” بود. سرگرم بودیم. مدتی از سال گذشت و کتاب به دست ما رسید و سپس به ما الفبا را آموزش دادند.
البته پدرم مرا مکتب گذاشته بود و قران و آموزش قرانی داشتیم و با ورود به مدرسه آموزش رسمی شد. در سرما و یخبندان آن زمان رفتن به مدرسه سخت بود، الان امکانات رفاهی برای رفتن به مدرسه بیشتر شده اما آن زمان ما با حداقل لباس به مدرسه می رفتیم. سرکلاس بخاری روشن نبود و یا زمانیکه نزدیک ظهر نفت تمام می شد از سرما می لرزیدیم. زمانیکه از منزل بیرون می آمدیم و باران می بارید لباسهایمان خیس می شد و کنار بخاری آنها را خشک می کردیم.
کلاس که شروع می شد با کمبود گچ مواجه می شدیم و آخر کلاس معلم همه گچها را جمع کرده و به دفتر می برد که توسط دانش آموزان تمام نشود. پول برای خرید گچ رنگی جمع می کردیم. در خاطرم هست که زمان ما در مدرسه شیر می دادند، شیر را داخل ظرف بزرگی گذاشته و با لیوانی که بچه ها داشتند بین آنها توزیع می شد. معلم کلاس اول ما آقای وثوقی بود.
شایان ذکر است سید حمید طهایی چهارمین استاندار البرز پیش از سکانداری استانداری البرز، معاونت سیاسی استانداری همدان و استاندار استان های مرکزی، سمنان، قم و اردبیل و رئیس کمیسیون اجتماعی شورای عالی انقلاب فرهنگی بوده است. وی در سال ۱۳۳۱ در شهر همدان متولد و در دانشگاه تهران در رشته علوم تربیتی با گرایش اقتصاد مدرک کارشناسی خود را اخذ و دوره کارشناسی ارشد را با گرایش مدیریت نیروی انسانی از مرکز آموزش و پژوهش سازمان مدیریت و برنامه ریزی گذراند.. کارشناس دفتر اجتماعی استانداری همدان، معاون اداره اجتماعی و سرپرست اداره اجتماعی همدان، مشاور اقتصادی استاندار همدان و معاون سیاسی استانداری همدان از سوابق مدیریتی طهایی در استانداری همدان بوده است. سال ۱۳۶۶ به استان مرکزی رفت و معاونت سیاسی استاندار را بر عهده گرفت و همزمان قائم مقام استاندار بود، بعد از آن سرپرست سپس استاندار استانداری مرکزی شد و تا مهرماه ۶۸ در آنجا ماند. طهایی در سال ۱۳۶۸ هم استاندار سمنان شد و از سال ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۱ استانداری اردبیل را عهده دار بود و از سال ۱۳۸۱ به مدت سه سال استاندار قم بود. سید حمید طهایی پس از فرهادی، عربیان و طاهری چهارمین استاندار استان نوپای البرز است.