جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه شهید مدنی آذربایجان چهارشنبه ۳۱ اردیبهشت با همکاری تحریریه نشریه‌های “احرار”، “فریاد بی‌حنجره”، “شمیم ثقلین” و “پینار” در ویژه‌نامه‌ای ۸ صفحه‌ای با عنوان “منیم آذربایجانیم” پاسخی در خور به این اقدام دادند. که این عمل با واکنش عوامل نشریات موهن و اعضای کانون شعر و ادب همراه شد. افراد مذکور با تجمع در برابر دفتر جامعه اسلامی دانشگاه اقدام به شکستن شیشه‌های این دفتر و سر دادن شعارهایی در تخریب شخصیت اعضای جامعه و مهم‌تر از آن شعارهایی مبنی بر جدایی خطه قهرمان‌پرور آذربایجان از ایران کردند.
در ادامه این اقدامات دیروز (شنبه) سوم خرداد نیز، افراد مذکور با تحصن غیرقانونی در دانشکده ادبیات، ساعاتی فضای این دانشکده را ملتهب کردند و پس از قرائت بیانیه‌ای سراسر دروغ و توهین به نشریه “منیم آذربایجانیم” افراد حاضر با سردادن شعار (رئیس گَرَه تئز گله) “رئیس باید زودتر بیاید”. رییس دانشگاه را به جمع خود فراخواندند. رئیس دانشگاه سریعا، بدون فوت وقت و سراسیمه در جمع تحصن‌کنندگان حاضر شده و با تاثیر از آن جمع احساسی حرف‌هایی زد که مورد تعجب بسیاری از روحانیون و مسئولان دانشگاه قرار گرفت! وی در موضعی انفعالی و با زبان آذری، بدون اشاره به توهین‌های نشریات هتاک درباره دین اسلام، مذهب، و نظام و شخصیت‌های نظام و بدون اینکه حتی کلمه‌ای درباره نشریات موهن به زبان بیاورد، اظهار داشت که با عوامل نشریه “مینم آذربایجانیم” برخورد قانونی خواهد شد.
بر اساس این گزارش؛ روحانیون و اعضای تشکل‌های اسلامی دانشگاه، از ریاست محترم دانشگاه جناب دکتر “ولی‌زاده” که نخستین هفته‌های سرپرستی خود را می‌گذراند ، تقاضا دارد مواضع خود را درباره این مسئله با شفافیت تمام، اعلام کند.
پایگاه اطلاع رسانی جامعه اسلامی دانشگاه شهید مدنی تبریز در این باره نوشت:
رساله‌های آقایان در این مکانیسم(قانون گذاری) جایی ندارد.
قدرت مطلقه از هر قبیل، مردود است. چنین قدرتی به خودی خود راه بر برابری میبندد و برای قانون‌گذاری استقلال باقی نمی‌گذارد»
«میگویند به حکم دین همجنس گرائی زنان جرم است. و در مواردی مجازات اعدام دارد. پرسش این است که در قرن ۲۱ میلادی چگونه میتوانیم از این زندگی زهرآگین قانونی خلاص شویم»
«… این بار هم همه با هم حرف میزنند ولی هیچکس به اجرای حکم سنگسار رضایت نمیداد. همه مردم از وحشی‌گری این حکم می‌گفتند و اینکه زمانه عوض شده است، دیگر وقت این کارها نیست» «سرزمینی که(منظور ایران است!) در آن، از زبان خوش، نزاکت حکومتی، و احترام به حقوق حداقلی شهروندی خبری نیست که نیست. لات ها و چاقو کش‌ها که از حکومت فرمان می‌برند و برای خود بروبیایی دارند، از مردم هتک حرمت میکنند.»
اینها فقط بخشهایی از مطالب نشریات منتشر شده در دانشگاه شهید مدنی آذربایجان است.سه نشریه ای که از قضا همزمان با هم- منتشر میشوند و از قضا محتوای مشابهی دارند.
دانشجویان دانشگاه نسبت به این اتفاق اعتراض میکنند و جامعه اسلامی دانشگاه در بیانیه ای اقدام آنان محکوم میکند و با انتشار ویژه نامه ی «منیم آذربایجانیم» نسبت به اصول پان ترکیسم معترض میشود.
فکر میکنید نتیجه چه می شود؟
سرپرست دانشگاه از چه کسانی حمایت میکند؟ و کدام نشریه توقیف میشود؟!
با انتشار ویژه نامه جامعه اسلامی دانشجویان، دانشجویان تفرقه افکن با برگزاری تجمع روبروی درب جامعه اسلامی، شیشه تشکل را میشکنند و چند روز بعد هم، در اعتراض به ویژه نامه جامعه اسلامی دانشجویان تحصن برگزار میکنند!
سرپرست جدید دانشگاه، منصوب دولت تدبیر و امید در جمع دانشجویان تفرقه افکن حاضر میشود وبدون اشاره به توهین‌های نشریات هتاک به دین اسلام، مذهب، و نظام مقدس جمهوری اسلامی، رسما اعلام میکند که هیچ برخورد قانونی با عوامل این سه نشریه (گوزه‌نک، اولدوز و فرهنگ) نخواهد شد و عوامل انتشار ویژه‌نامه جامعه اسلامی مورد پیگیری قانونی قرار خواهند گرفت!
حالا هم روال قانونی تعلیق «تربون» نشریه‌ی ناهی از منکر، در جریان است. آوینی میگفت ؛ «در جمهوری اسلامی همه آزادند به جز حزب اللهی ها!» . راست میگفت. این روزها چقدر عادی شده است شهید کردن ناهیان از منکر…
انتهای پیام/