به گزارش کمال مهر، ” ندای انقلاب “، در روز قبل از آغاز قتل عام هواپیمای حامل ژوونال هابیاریمانا رییس جمهور رواندا از قوم هوتو در شرایط مرموزی بر فراز کیگالی سرنگون می شود.
در همان شب رادیوهای افراطی قوم هوتو که اکثریت مردم رواندا را تشکیل می دهند، فریاد انتقام از توتسی ها را سر داده و از فردای آن روز قتل عام سازماندهی شده قوم توتسی با وحشیگری و سبعیت آغاز می شود.
ظرف کمتر ۱۰۰ روز ۸۰۰ هزار نفر که اغلب آنها توتسی بودند به فجیع ترین وضعی قتل عام می شوند.
قتل عام صدها هزار زن و کودک و مرد در میان بی تفاوتی جامعه بین المللی صورت می گیرد.
نزدیک به یک دهم جمعیت رواندا فقط در جریان ۳ ماه کشته می شوند.هوتوهای افراطی کودکان نوزاد را با زدن ضربه چماق به سرشان می کشتند و زنان و مردان را با داس قطعه قطعه می کردند.
آنها توتسی ها را در داخل منازلشان زنده زنده به آتش می کشیدند.حتی هوتوهای میانه رو نیز از آتش غضب دژخیمان در امان نماندند.
سازمان ملل متحد قبل و در جریان قتل عام یک نیروی حافظ صلح را در رواندا مستقر کرده بودند اما آنها قادر به جلوگیری از قتل عام نبودند.
با اینکه رومئو دالر، ژنرال کانادایی ، فرمانده نیروهای کلاه آبی درخواست نیروی بیشتری برای جلوگیری از کشتار کرد ، اما سازمان ملل متحد تعداد نیروها را کاهش داد.
تا اینکه سرانجام در روز ۴ ژوییه سال ۱۹۹۴ میلادی شهر کیگالی توسط جبهه میهنی رواندا که از توتسی ها تشکیل شده بود ، تصرف می شود و قتل عام در روز ۱۸ ژوییه خاتمه می پذیرد.
نسل کشی توتسی های رواندا برنامه ای سازماندهی شده از سوی هوتوهای افراطی بود که با توسل به وحشیانه ترین روش ها صورت گرفت.
کشتار وحشتناکی که عامل اصلی آن رقابت فرانسه ، بلژیک و آمریکا در این کشور کوچک مرکز آفریقا بود. امروزه تردیدی نیست که نیروهای قرانسوی در نسل کشی توتسی ها به هوتوهای افراطی کمک می کردند.علاوه بر ۸۰۰ هزار کشته این قتل عام بیش از ۱.۵ میلیون نفر آواره می شوند.
امروز افرادی هستند که همه اعضای خانواده خود را در این قتل عام از دست داده اند و در این جهان پهناور تنها مانده اند.
نسل کشی رواندا یکی از سیاهترین صفحات تاریخ جهان در قرن بیستم و شاید در تمام تاریخ بشریت محسوب می شود.
انتهای پیام/