به گزارش گروه وبگردی «کمال مهر»؛ایرج ندیمی، عضو کمیسیون اقتصادی مجلس در گفت و گوی مشروح با خبرنگار شبکه اطلاع رسانی دانا در بررسی شعار سال و راهکارها و موانع تحقق آن با اشاره به دو دیدگاه موجود، گفت: در اولین دیدگاه نلاش می شود تا اهمیت و ارزش یک عنوان به ذهن مردم و مسئولان برسد. در این دیدگاه خوشبختانه کمبودی وجود ندارد. ولی دومین کاربرد بعد عملی است و تنها منظور از شعار این نیست که پرچم زده شود یا در تلویزیون زیر نویس تعریف و طراحی شود یا چند میزگرد و همایش برگزار شود بلکه ما میخواهیم راهکارهایی پیدا کینم که موانع عملی شدن آن شعار رفع و حل گردد و مباحث مرتبط به آن شعار برآورد شود. در این بعد توقعاتی وجود دارد مثلا در همین بحث اقتصاد مقاومتی میشه گفت بخشی از این مربوط به مردم است و بخشی از آن مربوط به مسئولان است.
وی در ادامه افزود: در بخشی که مربوط به مردم است آنها بر حسب اعتقادات و فرهنگ خود و درکی که از شرایط کشور دارند به آن توجه می کنند اما بخشی که مربوط به مسئولان است بسی فراتر از بحث عادی است یعنی قابل وا پرس است و مسئولان باید پاسخگو باشند چون نظام تعریف شده است تامباحث اساسی و سیاست های کلی و مسائل مردم حل شود در این قسمت ما اول باید سوال کنیم که مسئولان چه وظیفه ای داشته اند؟آیا وظیفه مسئولان هم مثل وظیفه مردم کوچه و بازار است؟آیا آنها باید فقط در همایش ها شرکت کنند؟یا نه.باید در بعد عملی پاسخ دهند که چه کارهایی را انجام داده اندو یا اینکه اصلا چه کارهایی باید می کردند؟
نماینده مردم لاهیجان و سیاهکل در مجلس شورای اسلامی با اشاره به اینکه عناصر مربوط به بخش مسئولان را می توان در سه بخش مطرح کرد، بیان داشت: یک بخشی از آن مربوط به قانون و آیین نامه و بخشنامه است یعنی آنچه که مربوط به مجلس و دولت و قوا هست . یعنی باید ببینیم در آن بخش مهندسی قانونی چه فکری شده؟ چه برنامه ریزی شده است؟ مثلا برای تحقق حماسه اقتصادی موانعی باید برداشته شود اصلا موانع را چه میدیده اند؟ و در قبال موانعی که اعلام شد و می شود اقدامی شده است یا خیر؟
وی در ادامه با بیان اینکه تنها تشخیص کافی نیست چرا که تصمیم گیری لازم است، خاطرنشان کرد: نکته دوم اینکه مسئولان در بعد مدیریتی باید پاسخگو باشند. یعنی باید پاسخ داده شود پس از تشخیص مسائل و مشکلات و ضروریات چه تصمیمات و اقداماتی انجام شده است؟ و مهمتر اینکه به چه نتایجی رسیده است؟ به طور کلی به چهار عنوان باید پاسخ داد جواب به تشخیص جواب به تصمیم و به عمل و نتیجه.
ندیمی ضمن تشریح مثالهایی گفت: مثلا در موضوع ارتباط پول با تولید چه رویکردی وجود دارد؟ چه طور می شود فضای تولید و صادرات را برای سرمایه گذاری جذاب کرد و این حجم عظیم نقدینگی رابه سمت تولید و اشتغال هدایت کرد. تا بتوان در سایه این تصمیمات مشکلی را از مشکلات کشور را حل کنیم. در این مباحث موضوع به موضوع باید از دولت سوال کرد . دولت موظف به پاسخگویی است. مثلا در مبحث باید پرسید دولت برای جذاب کردن سرمایه گذاری در تولید چه کرده است؟ آیا در مبحث و بازه نرخ سود سیاست های موثری را اعمال کده است؟ آیا بازارهای دیگر را دچار رکود کرده است؟ آیا خود دولت با بخش خصوصی شراکت موثری داشته است؟ کلا در بعد مدیریتی باید پرسید مدیریت متناسب با تشخیص انجام گرفته یا نه؟
عضو کمیسیون اقتصادی مجلس، بعد نظارتی را یکی از ابعاد مهم دانسته و تاکید کرد: علاوه بر بعد ورود بحث نگهداشت هم مهم است.یعنی چگونه می توان کارهایی که شروع شده است را نگه داری کرد و ادامه داد.
ندیمی با اشاره به اینکه برای موضوع حماسه اقتصادی در سال جاری موفقیت های درخوری نداشتیم و متأسفانه ان بخش عملی کار مغفول مانده است و بیشتر به بخش برگزاری جلسات اکتفا شده است و آثار قابل اعتنایی وجود ندارد، گفت: در ارتباط با مسائل دولت و اقتصاد ابتدا باید چند موضوع را قبول کنیم اول اینکه بخشی از سال به مباحث انتخابات و مسائل بعد از آن گذشته است. تا دولت قبلی کار را تحویل دهد تا دولت جدید کار را تحویل بگیرد وزرا و کابینه معرفی شوند و مباحثی از این دست. پس با این حساب دولت جدید می تواند ادعا کند که فقط شش ماه از سال کار به عهده ما بوده است و نمی توانم پاسخگوی یک سال باشم و یا در این زمان هم نباید توقع کار آنچنانی داشت. یا اینکه چون در این شش ماه بسیاری از ریل گذاری ها به عهده من نبوده مثلا بودجه قیل از من تصویب شده و عملاً ما نتوانسته ایم کار خاصی را انجام دهیم. یا بعضی از مسائل نیاز به زمان دارد مثلا مسائل خارجی مثل تحریم ها.
نماینده مجلس شورای اسلامی با اشاره به ظرفیتهای داخلی کشور، اقتصاد درونزا را در الویت تصمیمات اقتصادی دانسته و تصریح کرد: کشور ما با کشورهای دیگر تفاوت ها و قابلیت هایی قابل توجهی دارد مثلا یکی از این تفاوت ها و جمیعت فعال کشور است که بسیاری از کشورها از این مهم محروم هستند.جمعیت بالای تحصیل کرده، منابع و معادن زیر زمینی غنی، شرایط اقلیمی مناسب. ما ۳۴ سال تجربه انقلابی و جهادی داریم . حالا اگر بخواهیم بگوییم بر اساس این ویژگی ها فقط باید اقتصاد درون نگر داشته باشیم و همه مسائل را درونی حل کنیم قاعدتا هیچ مسئولی این موضوع را پیگیری نمی کند.
وی با اشاره به اینکه نگاه به بیرون برای حل مشکلات اقتصادی صحیح نیست، افزود: اقتصاد برون گرا، قطعا اقتصاد کاملی نیست . البته تلاش هایی که برای کاهش تحریم ها می شود این در جا و اندازه خودش مطلوب است اما این رویکرد نباید منجر به مغفول ماندن منابع و سرمایه های داخلی شود. به تعبیر دیگر اگر ما میخواهیم مشکلات خارجی هم حل شود برای داخل است پس به هیچ عنوان نباید اول داخل را از دست داد. از این رو باید توجه به منابع معادن و نیروهای انسانی را به حل مشکلات معطوف کنیم.
عضو کمیسیون اقتصادی مجلس با اشاره به موارد فوق راهکارهایی را برای حل مشکلات اقتصادی تشریح کرد: مثلا باید همه اینها را بکار بگیریم که نیروی تحصیل کرده متناسب با تخصصش شغل پیدا کند. سرمایه گذاران متناسب با نیاز داخلی کشور سرمایه گذاری داشته باشند.دولت متناسب با رویکرد بخش های خصوصی و تعاونی واسپاری داشته باشد. و کوچکتر شوند. بنابراین نگاه صرف به داخل و خارج غلط است البته اگر قرار بر اولویت بندی باشد حتما اولویت اول داخل است. اگر قرار بر خام فروشی باشد مسلما می باید شرایط فرآوری در داخل فراهم شود . از خام فروشی خودداری کرد.تا در آمد بیشتر محقق شود. اگر قرار بر استفاده از منابع خارجی است تا وفقتی که منابع داخلی پاسخگو ست طبیعتا رویکردها باید داخلی باشد. پس در کل تقدم و ترجیح با داخل است ولی نه به این معنی که نگاهها کاملا از خارج قطع شود. اما این به این معنی نیست که نگاه به خارج ما را به افراط کم بینی و ندیدن محاسن و منایع داخلی دچار کند و در هر جا هم قرار بر انتخاب یکی از این دو باشد قطعا باید داخل مد نظر باشد.
ندیمی تاکید کرد: در شرایط کنونی دولت ناچار است به منابع داخلی توجه داشته باشد. مثلا برای فروش نفت به جای ۱۰۰میلیارد دلار مجبوریم ۲۰میلیارد فروش داشته باشیم. برای استفاده از ارز بخش عمده ای از ارز ما بلوکه شده است یا در مواردی که خودمان بخواهیم نمی توانیم هزینه کنیم. برای هزینه های بیمه ای چند برابر مجبور به هزینه هستیم. مجموع این شرایط دولت را مجبور می کند که نگاه به منابع داخلی داشته یاشد چرا که نگاه به داخل و استفاده از ظرفیت های داخلی به صرفه تر است. از جهت اقتصادی سیاسی اجتماعی و از جهت کاهش هزینه ها راهی وجود ندارد جز اینکه بیشترین نگاه به داخل باشد البته در مواردی که ضرورت داشته باشد مثلا ماده معدنی را در داخل نداریم و باید آنرا وارد کنیم و به خارج متکی شویم.
انتهای پیام