پر سندبرگ، وزیر شیلات نروژ که اخیرا به همراه دوست متولد ایران خود به ایران سفر کرده بود، استعفا کرد.او پذیرفت که در سفری تفریحی به ایران در ماه گذشته (ژوئیه)، پروتکل‌های امنیتی دولت کشورش را نادیده گرفته است.
این وزیر سابق ۵۸ ساله مقصد خود را به همکارانش اطلاع نداده بود و تلفن همراه دولتی خود را هم به ایران برده بود.آقای سندبرگ معاون رهبر حزب ضدمهاجر “توسعه” نروژ است که علاوه بر حزب رقیب، حتی هدف انتقاد هم حزبی‌های خود هم قرار گرفته است.
او یک‌بار دیگر در سال ٢٠١۶ هم در سفری کاری به ایران رفته بود. “بهاره لتنس” دوست دختر ۲۵ ساله آقای سندبرگ متولد ایران است و حدود ده سال پیش موفق به کسب اقامت نروژ شده است.درخواست پناهندگی او سه بار رد شده بود که بار آخر با اخراج از نروژ هم همراه شد. او در نهایت به دلیل خطر ازدواج اجباری در صورت بازگشت به ایران موفق شد اقامت نروژ را بگیرد.
این وزیر سابق ۵۸ ساله مقصد خود را به همکارانش اطلاع نداده بود و تلفن همراه دولتی خود را هم به ایران برده بود.آقای سندبرگ معاون رهبر حزب ضدمهاجر “توسعه” نروژ است که علاوه بر حزب رقیب، حتی هدف انتقاد هم حزبی‌های خود هم قرار گرفته است.
او یک‌بار دیگر در سال ٢٠١۶ هم در سفری کاری به ایران رفته بود. “بهاره لتنس” دوست دختر ۲۵ ساله آقای سندبرگ متولد ایران است و حدود ده سال پیش موفق به کسب اقامت نروژ شده است.درخواست پناهندگی او سه بار رد شده بود که بار آخر با اخراج از نروژ هم همراه شد. او در نهایت به دلیل خطر ازدواج اجباری در صورت بازگشت به ایران موفق شد اقامت نروژ را بگیرد.
پس از این سفر، نخست وزیر نروژ با اینکه به آقای سندبرگ دستور داد برای کنترل، تلفن همراه خود را تحویل پلیس دهد، ولی هنوز زیر تیغ انتقاد‌های حزب رقیب است؛ کسانی که کفایت دولت را در زمینه “امنیت ملی” زیر سئوال برده‌اند.بر اساس قوانین نروژ، دولت این کشور، وزرا را مکلف کرده که مقصد خود را به دفتر نخست وزیری این کشور اطلاع دهند و استفاده از تلفن‌های دولتی در طول سفر هم ممنوع است.
نروژ از جمله کشور‌هایی است که همکاری امنیتی با ایران ندارد. آقای سندبرگ با انتشار عکس‌هایی از سفرش به نقاط مختلف ایران، از این کشور تعریف کرده بود که انتقاد‌هایی را به دنبال داشت.
او پس از بازگشت به کشورش به بخشی از این انتقادات پاسخ داد و در فیسبوک نوشت: “من در تعطیلات مردم، کشور و فرهنگ ایران را از نزدیک دیدم و تجربه کردم و این‌ها نتایج من از این سفر هستند: ایران کشوری بزرگ با مردمی بزرگ است، اما شوربختانه آن‌ها حکومت و نهاد قدرتی دارند که کاملا با ارزش‌های من ناسازگار است. “